|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เดินด้วยตรีนของตัวเอง
ช่วงนี้เป็นช่วงที่คิดได้....ถึงสัจจธรรมแห่งชีวิต..(เอะ..แป่งๆๆเนอะ)
ชีวิต.ของเรา..เป็นของเรา...เราต้องเดินด้วยตรีน...ของตัวเอง
ต้องเดินไปหั้ยถึงฝัน..ด้วยตัวเราเอง....ถึงแม้ว่า...ทางเดิน...มานจะมีหนามบ้าง
ก้อนหิน..ก้อนกรวด...หรืออะไรที่มานมาทิ่งแทงเรา....
เราก้อต้อง...อดทน...ต่อสู้กับมานหั้ยได้...
เมื่อก่อน...ทางเดินของเรา..มานผ่านมาได้ด้วยดี...ไม่มีหนามมาทิ่มแทงจิตจัย..
ทำหั้ย..เกิดอาการเจ็บปวด..เลือดออกบ้าง...ช้ำในบ้าง....
ตอนนั้นก้อคิด...ว่าทำมัยมานต้องเป็นอย่างนี้.....
สำหรับตอนนี้....เราฝ่าฟันไอ้หนามนั่นมาได้แล้ว....แม้ว่ามันอาจจะมีรอยแผล..บ้าง
ขอบคุณพ่อ..สำหรับกำลังจัย.ดีๆ..
ขอบคุณแม่..สำหรับ..คำแนะนำ..คำสอน..ทำหั้ยเราได้คิด...
ขอบคุณพี่ชาย...สำหรับ..วิธีการเดิน..ที่จะหั้ยเราเดินผ่านมันไปได้...
ขอบคุณติ๊ก...และเพื่อนที่ จภ. สำหรับทุก ๆ อย่าง...ที่รับฟังเรา...ขอบคุณ..ที่เป็นเพื่อนที่ดีเสมอมา...
ขอบคุณนิว...สำหรับ...การรรับฟัง..รวมถึงกำลังจัย...และคำแนะนำต่างๆๆ
สำหรับเพียซ...เค้าคิดว่า..เราเจออะไร..และคิดอะไรเหมือนกันหลายๆอย่าง..
อย่าลืมบทสรุปที่เราคิด...และต้องทำหั้ยได้...โอเค้...
เหตุการที่ผ่านมา......หลายๆๆเรื่อง...มานทำหั้ยเราคิดได้ว่า.....
เราควรที่จะเลือกบ้าง....ไม่ไช่..อารายก้อได้....
เราควรจะพูดบ้าง....ไม่ใช่...กลัวเขาเสียฟามรู้สึก.จนทำหั้ยความหวังดี..
ที่เราทำหั้ยมาตลอด...มานกลายเป็นเรื่องที่เขาไม่เคยไส่ไจ..และคิดจะทำไรก้อได้
เหตุผลที่เรามีหั้ย...กลายเป็นสิ่งทำร้ายตัวเราเอง...
ในเมื่อไม่คิดที่จะฟัง...เอาแต่จัยเป็นหลัก...ใช้อารม..มากกว่าเหตุผล...
และทำ...เหมือนเราเป็นตัวอะไรก้อไม่รู้...ที่จาทามรายก้อได้...พยายาม
จะพูดหั้ยเข้าจัย....แต่ไม่เคยจะรับฟัง..สิ่งที่ได้กลับมาคือ..เมิน..
มานก้อเกินที่จะ...ทน...พอแล้ว..กับการเป็นฝ่ายหั้ย...
พอแล้ว...กับการต้องวิ่งตาม....ในเมื่อเข้ากันไม่ได้...
เมื่อยิ่งสนิดกัน...ยิ่งมีปันหา...
ก้อขออยู่ห่าง ๆ จะดีกว่า....ห่างกัน..จะได้ไม่ต้องมีเรื่อง...
ขอโทดครัยหลาย ๆ คน..ที่อาจจะทำหั้ยต้องคิดมาก...ก่าการปฏิบัติของเรา..
มานอาจจะทำหั้ยครัยเข้าจัยผิดบ้าง....แต่สักวัน..คงจะเข้าจัย..
เราไม่อยากจะพูดอีกแล้ว.....
ตอนนี้บอกได้เลยว่าไม่ได้โกรธ...ไม่ได้เกียด...ไม่ได้โมโห...ครัย..ทั้งนั้น...
แต่ตอนนี้....เราจะเดินด้วยตรีนตัวเอง...เดินไปข้างหน้า....ด้วยตัวเอง....
เดินไปด้วยกำลังจัย...จากครอบครัว...และเพื่อนที่รักเราและแน่นอนเราก้อรักเค้า
จะไม่ยอกหั้ยมีเสี้ยนหนามริมทาง..มันมาทำหั้ยเจ็บ...อีกต่อไป...
ปล. ความเป็นไปได้ที่จะไปนอรเวย์..มากขึ้นทุกที...
นี่แหละมั้ง...เส้นทางไหม่..ที่เราจะต้องเจอ...เตรียมรับมือได้เลย...ไอ้ลำยอง
Create Date : 18 สิงหาคม 2550 |
Last Update : 18 สิงหาคม 2550 0:36:20 น. |
|
4 comments
|
Counter : 411 Pageviews. |
|
|
|
โดย: สาวต้นอ้อ (sao-aor ) วันที่: 19 สิงหาคม 2550 เวลา:21:01:18 น. |
|
|
|
โดย: p-i-a-s IP: 124.157.152.118 วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:19:32:32 น. |
|
|
|
|
|
|
|
พรุ่งนี้เรามีนัดไปลงประชามติกันค่ะ