Bloggang.com : nomkonwan :

เมษายน 2555

1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

5 เมษายน 2555

มหาอุทกภัยที่บ้านเรา - ตระเวนอพยพไปทุกที่ T_T

มหาอุทกภัยที่บ้านเรา - ตระเวนอพยพไปทุกที่ T_T

วันที่ 21 ตุลาคม - 24 ธันวาคม 2554

ก่อนหน้านี้ ประเทศไทยเรามีข่าวน้ำท่วมมาเกือบเดือนได้ จังหวัดนั้นจังหวัดนี้น้ำท่วมสูง แล้วค่อย ๆ เขยิบมาถึงจังหวัดนนทบุรีบ้านเรา ป๊ะป๊าเลยมีเตรียมตัวยกข้าวยกของขึ้นบนชั้น 2 ไปบ้างแล้ว แต่ก้อไม่ทั้งหมด เพราะป๊ะป๊าต้องทำคนเดียว ม๊ะม้าช่วยยกไม่ได้เลย (ตอนนั้นม๊ะม้าก้อท้องได้ประมาณ 2 เดือนแล้ว) ของชิ้นใหญ่ ๆ อย่างเครื่องซักผ้า เครื่องอบผ้า ตู้เย็นยังวางไว้อยู่หลังบ้านเหมือนเดิม ป๊ะป๊ามีเรียกช่างมาก่อปูนกั้นน้ำหน้าบ้านไว้ด้วยนะ สูงประมาณเข่าได้ คือใจคิดว่ายังไงน้ำคงไม่น่าจะสูงมากเท่าไร เลยทำไว้แค่นั้น

จนถึงวันเริ่มต้นที่ต้องอพยพออกจากบ้านเรา เมื่อตอนตี 3:00 น.ของวันที่ 21 ตุลาคม ทางหมู่บ้านเค้าเดินประกาศเลยว่าน้ำจะมาแล้ว ป๊ะป๊าม๊ะม้าตื่นกันขึ้นมาก้อตัดสินใจแพคเสื้อผ้าไปคนละชุด 2 ชุด ออกจากบ้านไปบ้านปู่ย่ากัน เพราะกลัวว่าถ้ารอน้ำมันมาจริง ๆ จะวุ่นวายเพราะไหนจะน้องซัน ไหนจะม๊ะม้าที่ท้องอยู่อีก

อย่างไม่น่าเชื่อ คืนวันที่ 22 ตุลาคม เพื่อนป๊ะป๊าโทรมาบอกว่าน้ำท่วมเข้าบ้านแล้วในหมู่บ้านสูงถึงเอว ที่ก่ออิฐไว้ไม่ช่วยไรเลย เช้าวันที่ 23 ตุลาคม ป๊ะป๊าเลยขับรถไปดู ก้อเห็นมีน้ำท่วมขังตามถนนกาญจนาภิเษกตามข้างทาง จนขับเข้าซอยวัดแก้วอินทร์ ก้อขับเข้าไปต่อไม่ได้แล้ว ป๊ะป๊าเลยขับย้อนศร มาเข้าที่ซอยวัดบางโคแทน ขับเข้าซอยไปได้เรื่อย ๆ จนถึงหน้าหมู่บ้าน ต้องหยุดแค่นั้น มองเข้าไปในหมู่บ้านภาพที่เห็นคือน้ำท่วมหมู่บ้านหมดแล้ว

ป๊ะป๊าเห็นแล้วร้อนใจอยากเข้าไปดูที่บ้าน เผื่อเก็บของอะไรได้มากกว่านี้ วันที่ 24 ตุลาคม เลยชวนอาตั๋ง (ลูกพี่ลูกน้องป๊ะป๊า) ไปที่บ้านก้อขับจอดไว้ที่หน้าหมู่บ้านแล้วเดินลุยน้ำเข้าไป

ป๊ะป๊าเค้าไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดูหรอกนะ ป๊ะป๊าบอกว่ากลัวม๊ะม้าทำใจไม่ได้ เพราะน้ำท่วมเข้าบ้านประมาณหัวเข่าแล้ว ตู้เย็น เครื่องซักผ้าลอยน้ำแล้ว ยังดีเครื่องอบน้ำเราติดตั้งไว้สูงเลยโดนน้ำแค่ปริ่ม ๆ ป๊ะป๊าเลยยกขึ้นวางไว้บนบาร์หลังบ้าน

ส่วนพื้นไม้ลามิเนตที่ปูไว้ก้อลอยหมดเลย

โซฟาก้อเปียกน้ำหมด เพราะไม่ได้ยกขึ้นตั้งแต่แรก

ตู้ครัวบิวท์อินก้อโดนน้ำ ของในตู้ม๊ะม้าไม่ได้เก็บเลย

แล้วของที่วางไว้อยู่บนบันไดขั้นพัก อย่างชั้นวางทีวี ตู้ที่เก็บเสื้อผ้าน้องซัน ป๊ะป๊ากับอาตั๋งก้อช่วยกันยกขึ้นไว้บนห้องข้างบน

ขากลับก้อได้ขนเสื้อผ้า เอกสารที่สำคัญออกมาด้วย

ตั้งแต่วันนั้นเราก้อมาอยู่กันที่บ้านปู่ย่ากันตลอด จนแถวจรัญฯ น้ำเริ่มมาอีกแล้ว เส้นถนนราชพฤกษ์เริ่มมีน้ำตามถนน จนอาเก่งไปเช่าคอนโดแถววงเวียนใหญ่พาปู่กับย่าไปอยู่ที่คอนโด

วันนั้นม๊ะม้าเลยพาน้องซันกับป๊ะป๊าไปอยู่บ้านเหล่ายี่กู๋แถวหัวลำโพง

ส่วนแถวบ้านอากงน้ำดันขึ้นในซอยวัดระฆังออกมา ตอนนั้นม๊ะม้ากับอี๊นิ้งก้อต้องตัดสินใจกันอีกกลัวว่าถ้าน้ำท่วมแถวบ้านอากง แล้วไม่มีที่พักจะแย่ไปกันใหญ่ เพราะใคร ๆ เค้าก้ออพยพหนีน้ำกัน พอดีเพื่อนกู๋บอยอยู่แถวพัทยาใต้มีห้องพัก ก้อเลยตัดสินใจเก็บของที่บ้านอากงให้เรียบร้อยแล้วก้อไปพาอากงกับกู๋บอยอยู่กันที่พัทยาใต้ เช่าไว้ 1 เดือน

ช่วงวันธรรมดาม๊ะม้าก้อพาน้องซันมานอนที่บ้านเหล่ายี่กู๋เหมือนเดิม เพราะป๊ะป๊าม๊ะม้ายังต้องไปทำงาน แล้วทุกเย็นวันศุกร์เราก้อจะตีรถไปที่พัทยาใต้ กลายเป็นว่า เราได้เที่ยวพัทยากันตลอดเลย

ประมาณ 2 - 3 อาทิตย์หลังจากนั้น ก้อกลับมานอนที่บ้านอากงต่อ เพราะติดที่ว่าที่จอดรถบ้านเหล่ายี่กู๋ เริ่มจอดไม่สะดวกแล้ว มานอนบ้านอากงซักพัก ก้อกลับมานอนที่บ้านปู่ย่าต่อ

ขนข้าวของอพยพกันเป็นว่าเล่นเลย

ในช่วงที่เราอพยพกัน ป๊ะป๊าก้อจะโทรศัพท์หา "ยายดม" ที่อยู่ตรงข้ามบ้านเรา ว่าน้ำลดถึงระดับไหนแล้ว พอดียายดมเค้าไม่ได้อพยพหนีน้ำออกมา แกอยู่ที่บ้านตลอด เราเลยรู้สถานการณ์น้ำที่บ้านตลอด ตอนที่น้ำลดถึงใต้ก้น ป๊ะป๊าเลยชวนเตี่ยตี๋ กลับไปดูบ้านวันที่ 19 พฤศจิกายน ตอนนั้นเตี่ยตี๋หารถกะบะขับไปได้ ไปช่วงเที่ยงวนหาทางไปอยู่สักพัก ก้อถอยกลับมาตั้งหลักที่บ้านอากงต่อ จนหาทางไปใหม่คือขึ้นทางด่วนไปแล้วลงถนนรัตนาธิเบศร์ ป๊ะป๊าบอกว่ารถติดมาก

กว่าจะถึงบ้านฟ้าก้อเริ่มมืดแล้ว ต้องจอดรถที่ปากซอยวัดแก้วอินทร์ แล้วนั่งเรือเข้าซอยจนถึงหน้าหมู่บ้าน สุดท้ายก้อถึงบ้านเราจนได้

คราวนี้ป๊ะป๊าถ่ายรูปมาให้ดูด้วย

สภาพโรงรถ ในบ้าน น้ำอยู่ตรงขั้นพักบันได มีรอยคราบน้ำที่ผนังให้เห็นว่าน้ำท่วมสูงสุดถึงตรงไหน ลดระดับลงมาตามรอยเลย ตรงโรงรถสนามหน้าบ้านจะมีแหน๋เขียวๆ ลอยเต็มไปหมด

พอน้ำลดก้อจะเกาะตามผนังติดอยู่แบบนั้น

ถัดมาอีก 1 อาทิตย์ ป๊ะป๊าก้อโทรหายายดมอีก ว่าระดับน้ำเป็นไงบ้าง ยายดมบอกว่า น้ำในบ้านลดลงถึงหัวเข่าแล้ว

ม๊ะม้ารู้สึกดีใจจัง เพราะน้ำเริ่มลดลงเรื่อย ๆ วันที่ 26 พฤศจิกายน ม๊ะม้าเลยขอให้ป๊ะป๊าพาไปดูบ้าน ก้อเลยชวนเตี่ยตี๋ไปด้วย คราวนี้เลยมี ป๊ะป๊า ม๊ะม้า เตี่ยตี๋ อี้แนน เจ้เฟริส์ ไปด้วย เอาชวนไปคันเดียววิ่งไปทางเดิม รถติดมากมายเพราะคนก้อแห่กันกลับบ้าน แถมถนนหลักก้อโดน Big pack กั้นตลอดแนวว (Big pack คือกระสอบทรายถุงใหญ่มาก กับท่อปูนใหญ่ ๆ) เราก้อค่อย ๆ กระดึ๊บ ๆ ไปจนถึงปากซอยวัดแก้วอินทร์ แล้วก้อจอดรถไว้เหมือนเดิม

หลังจากนี้ก้อต้องลุยกันแล้ว ทุกคนใส่รองเท้าบูทถึงหัวเข่า แล้วรอโบกรถกะบะที่วิ่งเข้าซอย เพื่อไปลงหน้าหมู่บ้าน

โบกรถกะบะคนใจดีเรียบร้อย ปีนขึ้นรถอย่างทุลักทุเล ก้อมีคนท้อง 2 คนเลยหนิหน่า

พี่กะบะเค้าจะเข้าพฤกษา 49 (ครึ่งทางก่อนถึงหมู่บ้าน) แต่เค้าคงสงสารคนท้องแน่ ๆ พี่เค้าเลยขับไปถึงหน้าหมู่บ้านให้เลย

เลยต้องขอบคุณงาม ๆ

ตลอดทางที่นั่งเข้ามา น้ำท่วมขังตลอดซอย ยิ่งตรงไหนเป็นทุ่งนานะ ยังกะอยู่ในแม่น้ำเลย

ถึงบ้านหมู่บ้านแล้ว เราก้อต้องนั่งเรือพายเข้าไปต่อ คิดคนละ 40 บาท มีม๊ะม้ากับอี้แนน ส่วนป๊ะป๊า เตี่ยตี๋ เจ้เฟริส์ สูบลมยางลากเข้าไป

ในหมู่บ้านเรา ถ้าระดับน้ำตรงทางเดินหมู่บ้าน นี่ประมาณใต้ก้นอยู่เลยนะ

บอกตรง ๆ เลยว่าทุลักทุเลเอามาก ๆ เพราะม๊ะม้ากับอี้แนน ต้องอยู่บนเรือตลอด ต้องข้ามจากเรือพาย มาที่เรือยางที่เราเอามาเอง แล้วก้อลากเข้าไปในบ้าน

แบบว่าม๊ะม้านี่ไม่โดนน้ำที่ท่วมเลยล่ะ

งานนี้มาให้ลำบากป๊ะป๊า กับเตี่ยตี๋จริง ๆ เลย

สภาพภายในบ้านเรา เห็นแล้วน่าตกใจจริง ๆ ทุกอย่างเสียหายไปหมด

เห็นรอยน้ำที่ลดระดับอย่างเห็นได้ชัด คิดเลยว่าจะทำความสะอาดยังไง มันดูเป็นงานช้างสุด ๆ เลย

ตอนนี้ระดับเกือบถึงบันได้ขั้นที่ 2

ส่วนม๊ะม้าอี้แนนเจ้เฟริส์ ก้อนอนกันอยู่บนห้อง

ดีที่ป๊ะป๊าเค้าแยกไฟชั้นบน ชั้นล่างไว้แล้ว ตอนไปก้อเลยเปิดไฟ เปิดแอร์บนห้องได้

ม๊ะม้ารู้สึกอยากนอนที่บ้านเลย ดีใจที่ได้กลับมาบ้านสุด ๆ

ยังคิดจะชวนป๊ะป๊านอนที่บ้านเลยด้วยซ้ำ แต่ก้อนะต้องกลับไปหาน้องซันอยู่ดี

ขากลับก้อเรียกเรือพายมารับเหมือนเดิม มาลงหน้าหมู่บ้าน แล้วก้อโบกรถกะบะ ออกไปหน้าซอยต่อ

อึดกันมาก ๆ

ถัดมาอีกอาทิตย์ ยายดมบอกว่าระดับน้ำในบ้านอยู่ที่ตาตุ่มแล้ว วันที่ 3 ธันวาคม ม๊ะม้าเลยชวนป๊ะป๊าเข้าไปต่อ

คราวหนี้พาน้องซันเข้าไปด้วยนะ

สามารถขับรถเข้าไปจอดที่หน้าหมู่บ้านได้แล้ว แต่เราก้อนั่งเรือพายเข้าไปเหมือนเดิม น้ำตรงทางเดินในหมู่บ้านอยู่ที่ระดับหัวเข่า แต่ในบ้านแค่ใส่รองบูทก้อเดินได้ น้ำลดลงอย่างเห็นได้ชัดเจน

น้องซันได้กลับเข้าบ้าน หลังจากที่เราอพยพกันออกไปเดือนนิด ๆ น้องซันนอนเล่นอยู่บนห้อง ไม่มีงอแงเลย ม๊ะม้านึกว่าน้องซันจะลืมบ้านไปซะแล้วอีก

เราอยู่กันซักพักก้อกลับออกมา อยากจะนอนที่บ้านใจจะขาด แต่คิดว่าอากาศมันไม่ดีแน่ ๆ กลัวน้องซันจะไม่สบาย เลยต้องกลับออกมา

วันถัดมาวันที่ 4 ธันวาคม ม๊ะม้ากับป๊ะป๊าก้อเข้าไปที่บ้านอีก กะเข้าไปทำความสะอาดเบื้องต้นซะหน่อย เพราะน้ำในบ้านมันลดขนาดนั้นแล้ว

มีเอาเครื่องดูดน้ำไปด้วย ก้อเปิดให้ดูดน้ำในตัวบ้านออกไปที่สนาม

แล้วก้อช่วยกันล้างพื้นบ้าน ซักพักเตี่ยตี๋กับกู๋บอยก้อมาเลยช่วยกันยกโซฟา พื้นไม้ลามิเนตที่หลุดออกไปไว้นอกบ้าน แล้วก้อฉีดน้ำล้างพื้นกันไป ม๊ะม้าก้อเอาตู้เย็นมาล้าง ช่วยกันคนละมือสองมือ

อยู่ทำกันจนถึงเกือบ 5 โมง ก้อกลับกันออกมา

บ้านเริ่มกลับมาเป็นบ้านอีกครั้ง

จากนั้นวันที่ 10 ธันวาคม ป๊ะป๊ากับม๊ะม้าก้อกลับไปทำความสะอาดบ้านต่อ คราวนี้มีอี้นิ้ง กับเต่าเต่าไปช่วย ทั้งขัดบ้าน ล้างจานชาม ล้างข้าวของเครื่องใช้ รื้อตู้ครัวบิวท์อินหลังบ้าน รื้อของใต้บันได ออกไปทิ้งเกลี้ยง

ถัดมาวันเสาร์ที่ 17 ธันวาคม ป๊ะป๊า ม๊ะม้า แล้วก้อน้องซัน เราก้อกลับไปนอนที่บ้านกัน เป็นคืนแรกจากเกือบ 2 เดือนที่ผ่านมา ก้อกลับไปนั่งเล่นนอนเล่นกันที่บ้าน ม๊ะม้ากะอยู่กลับมาอยู่ต่อเลย แต่ป๊ะป๊ายังไม่ยอมวันถัดมา เลยให้ช่างมาทำความสะอาดบ้านก่อน บ้านเลยสอาดเอี่ยมเลย