Bloggang.com : NIGHTKEEPER : เมย์ คาซาฮาระ , ชาร์ลอต และเด็กผู้หญิงคนนั้น

เมย์ คาซาฮาระ , ชาร์ลอต และเด็กผู้หญิงคนนั้น

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

....เพราะเธอเหล่านั้นคือคนๆเดียวกัน......

ถ้าคุณปีนข้ามรั้วหลังบ้านของตัวเองแล้วเดินไปตามทางเดินเล็กๆ ภาพหลังบ้านคนอื่นอันแปลกตา อาจทำให้รู้สึกเหมือนเดินอยู่บนคนละโลก เพียงแค่กลับด้านของบ้านเท่านั้น ที่สุดทางเดิน เมย์มักจะโผล่มาตามเส้นทางเดินนั้นเสมอ จู่ๆก็มา อยู่ๆก็ไป

ในjazz bar เหนือมหานครโตเกียว
แสงจากโคมไฟสาดกระทบแก้วหล้าขับเน้นของเหลวสีน้ำตาลเข้มและความเเหงา
ชาลอตในชุดสบายตัวแต่แอบแฝงความเท่ห์ เธอมักจะหันมาสบตาคุณทุกครั้งที่มองเธอ พร้อมกับรอยยิ้มที่งดงามเกินกว่าคำอธิบายๆใด

มุมหนึ่งของกรุงเทพ บนพื้นถนนกระเบื้องใหม่เอี่ยม น้ำขังในแอ่งอันเกิดจาการรอยต่อระหวางแผงอิฐแผ่นใหม่กับพื้นซีเมนต์เก่าสะท้อนป้ายไฟจากร้านรวงข้างทาง

อาการเมื่อยล้าจากการทำงานและการรอคอยที่จะกลับไปหาใครบางคนแสดงออกด้วยอาการง่วงหาวของเธอ จากการทำงานข้ามวันข้ามคืน งานไม่เสร็จก็ไม่กลับ ความรับผิดชอบของเธอเต็มร้อยเสมอ

...ที่ก้นบ่อน้ำราง เมย์ดึงบันไดเชือกขึ้นมาครั้งนึง ต่อมาเธอปิดฝาบ่อ ปล่อยให้ผมมมองหาคุณค่าของชีวิตในความมืด

วัดแห่งหนึ่ในญี่ปุ่น ชาลอตเดินบนทางเดินที่ก่อด้วยปูน ทำใช้ก้าวข้ามสระน้ำเล็กๆ ภาพนั้นทำให้ผมรู้สึกกสงบนิ่งอย่างบอกไม่ถูก

คนบางคนเข้ามาแล้วผ่านเลยไปในชีวิต แต่ทิ้งสิ่งที่เรียกว่าความทรงจำไว้ที่ก้นบ่อ หลังจากทีตัวเราถูกฉุดขึ้นมาจากบ่อ เพื่อสูดไอเย็นยามค่ำคืน ภายใต้หมู่ดาว คนเดียว

เราไม่มีทางรู้เลยว่าเมย์หนีไปทำงานในโรงงานวิกผมกลางหุบเขาทำไม

เราไม่ทางรู้เลยว่ารอยยิ้มสุดท้ายของชาร์ลอตมีความหมายอะไร

เราไม่มีทางรู้เลยว่าเพลงที่เธอร้องวันนั้น เธอร้องให้ใคร

เรารู้แค่ว่าในช่วงเวลานั้น เธอสำคัญกับช่วงชีวิตของเราจริงๆ ภายใต้กฎว่าห้ามไขว่คว้าเอาไว้

.....ป้ายไฟปิด แอ่งน้ำขังไร้เงาตกกระทบ
คำพูดสุดท้ายก่อนเธอจะกลับบ้านคือชื่อผม
บางทีชีวิตเราต้องการเพียงแค่นี้หรือเปล่า
แค่เธอเอ่ยชื่อของเรา

ด้วยแรงบันดาลใจจาก

เมย์ ตัวละครจาก The wind-up bird chronicle
โดย Haruki Murakami
ภาคภาษาไทย "บันทึกนกไขลาน"
แปลโดย นพดล เวชสวัสดิ์

ชาร์ลอต จาก Lost in translation
บทและกำกับโดย Sofia Coppola

ผู้หญิงคนนั้น จาก เรื่องจริง

Create Date : 14 สิงหาคม 2550

Last Update : 14 สิงหาคม 2550 1:38:06 น.

1 comments

Counter : 585 Pageviews.

ในบรรดานักเขียนที่รู้จัก
มูราคามิ เป็นอันดับหนึ่งในใจของเราเลยนะ

(ที่รู้สึก ดึ๋ยๆ ยี้ๆ อย่างมีเหตุผล ทั้งๆที่ยังๆม่เคยอ่านงานเค้าจบซักเล่ม)

พักก่อน เราเจออีตานี่บ่อยมากๆ ทั้งบลอคที่เข้าไปอ่าน หนังสือพืมพ์ที่หยิบมาดู
อือ เค้าอาจจะเจ๋งในสายตามใครต่อใคร แต่ยกเว้นเราไว้คนนึงล่ะ

แถมหนังที่ฝรั่งไปเหงาอยู่ที่ญี่ปุ่นเรื่องนั้นก็หงุดหงิดโคตรๆ อึดอัดสุดๆ

ยังไงก็แล้วแต่ สการ์เล๊ต น่าฟัดได้ใจเสมอ

โดย: อีติ๋มยังไม่ตาย!!! (Niorn

) วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:22:22:58 น.