แสนรัก นวนิยายสารพัดรส
อาหารเมนูไหนมีรสชาติ "แซ่บ" ที่สุดในต่อมรับรสของคุณคะ
แกงส้มปูไข่หน่อไม้ดอง
ยำมะม่วงเบาปูกรอบกะปิหวาน
ส้มตำปูปลาร้าพริก 15 เม็ด
แกงไตปลาขนมจีนกับคั่วกลิ้งเนื้อ
ฯลฯ

แสนรัก ก็มีรสชาติแซ่บสะเด็ดเผ็ดอูมามิอิไตอิไตแบบเดียวกันเลยค่ะ
(อาจจะมีสปอยล์บ้าง แต่เราอยากเขียนถึงนิยายให้ถึงใจจริงๆ เรื่องนี้ขอละกันค่ะ)




ขอพูดถึงนักเขียนก่อน เรารู้จัก "อยุทธ์" จากนิยายเรื่อง "สายสวาท"
และ "สายสวาท" ก็เป็นนิยายเรื่องแรกที่เราอ่านจากเว็บไซต์เด็กดี
เพื่อนที่ทำงานคนหนึ่งแนะนำให้เราซึ่งบ่นเป็นประจำว่า ไม่มีนิยายรักอ่านเลย
เพราะอ่านกิ่งฉัตรแก้วเก้าจนหมดกรุแล้ว
เป็นการเปิดโลกทัศน์ครั้งยิ่งใหญ่เลยว่า ในเด็กดีมีนิยายสนุกขนาดนี้เลยเหรอนี่
จากนั้น เราก็อ่านนิยายในเว็บไซต์เด็กดีเรื่อยมาค่ะ และเรื่องไหนที่ชอบมากเราก็ซื้อเป็นรูปเล่มมาเก็บไว้
เล่มนี้ก็เช่นกัน


การดำเนินเรื่องทำได้รวดเร็วตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่มีวินาทีไหนข้อความไหนที่เรารู้สึกเลยว่ายืดเยื้อ
เริ่มต้นด้วยการที่บดินทร์ภัทร (พระเอกของเรา) ถูกคนรักเก่านัดเจอ และเธอขอให้เขาดูแลลูกสาวให้
เขาปฏิเสธ เดินจากมา เกิดเหตุร้ายต่อหน้าต่อตา เธอตายทันที เหลือแต่ลูกสาวที่ยังรอดชีวิต
เขาเอาเด็กมาเลี้ยงไม่ได้ ปล่อยไปก็ทำไม่ลง เลยหาครอบครัว ส่งเงินมาให้ และหายหน้าไปสิบปี
เดือนวิสา (นางเอกของเรา) โตมากับครอบครัวแสนอบอุ่น ลุงกับป้ารักเธอเหมือนลูก 
น้องสาวก็รักและห่วงเธอมาก จอมไทเพื่อนสนิทคนเดียวก็เช่นกัน
แต่ข้างในใจของวิสายังขาดอะไรไป โดยเฉพาะปริศนาว่าเพราะเธอรึเปล่าที่ทำให้แม่ตาย
ชีวิตเรื่อยๆ มาเรียงๆ ของวิสามีอันพลิกโฉม เมื่อชายคนหนึ่งบอกว่าเป็นลูกของผู้มีอุปการคุณมาพบ
และขอให้วิสาแต่งงานกับพ่อ เอ๊ย ป๋า ของเขา 
"ถ้าพรุ่งนี้คุณพาตัวเองขึ้นไปอยู่บนเตียงของเขาได้ และทำตามที่ผมบอก
ผมรับรองว่าป๋าจะไม่ทิ้งคุณไปไหนเลยตลอดชีวิต"
"แล้วฉันต้องเรียกพ่อคุณว่าป๋าด้วยไหมคะ"


และแน่นอนว่า เดือนวิสาตกลงรับข้อเสนอนี้ แลกกับอะไรบางอย่าง
แม้ว่าเพื่อนสนิทอย่างจอมไทจะไม่เห็นด้วย เพราะเขารู้สึกว่า
บดินทร์ภัทร หน้าตาเหมือนหมีป่าท่าทางดุร้ายแถมยังเป็นเฒ่าหัวงู
อัมรินทร์ ลูกชายคนโต ภายนอกเหมือนพ่อพระที่พร้อมแล่เนื้อใครทั้งที่ยังยิ้ม
และเทวาฤทธิ์ ลูกชายคนเล็ก หนุ่มหน้าเหี้ยมที่เหมือนนาวิกโยธินมากกว่าจะเป็นเชฟ
แล้วยัยตัวเล็ก เพื่อนสนิทที่เขารู้สึกเหมือนเป็นลูกสาวมากกว่า จะรอดไปได้กี่น้ำ


อ่านจบกี่รอบแล้วไม่รู้ รู้แต่ว่าเราไม่เบื่อเลย
เราชอบถ้อยคำในนิยายที่มันเต็มไปด้วยรสชาติ 
ทั้งความเผ็ดเปรี้ยวของนางเอก 
ความร้อนแรงของพระเอก (หมายถึงอารมณ์เวลาโกรธนะตัวเอง)
ความหวานของความรักและขนมที่เทวาฤทธ์ทำ
ความมันและความฮาของจอมไท
ความเจ็บของถ้อยคำร้ายๆ
ความเค็มของรสน้ำตา 
และความขื่นขมของความจริงที่ได้รู้
มันคลุกเคล้าได้เข้ากันดี และอยู่ถูกที่ถูกทางที่สุด
เสียดายที่เนื้อหาบางส่วนถูกตัดออกเมื่ออยู่ในรูปเล่ม (แต่ก็ยังหนาซะ 600 กว่าหน้า)
แต่เรารับรองว่า คุณจะไม่ผิดหวังเมื่ออ่านนิยายเล่มนี้ค่ะ

ส่วนประเด็นเรื่องฉากหวิวๆ เรื่องนี้มีนะคะ แต่ไม่ได้เยอะ ไม่ได้มีทุก 20 หน้า
แต่เราค่อนข้างชอบ เพราะมันค่อนข้างสมเหตุสมผลที่มีฉากนี้จริงๆ
โดยเฉพาะครั้งแรกของทั้งคู่ (ส่วนบางฉากถือว่าเป็นรสชาติที่เพิ่มเติมเข้ามาละกันเนอะ หุหุหุ)
สมัยก่อน บอกตามตรงว่าแอนตี้นิยายที่มีฉาก 18+ นะ ไม่เคยหยิบจับมาอ่านเลย
แต่พอเวลาผ่านไป เริ่มแยกแยะออกว่า เออ บางเรื่องก็มีฉากแบบนี้ แต่ไม่ได้เป็นเนื้อหาหลัก ก็พอได้อยู่
และหลายเรื่องก็สนุกมากเลยล่ะ เล่มนี้ก็เช่นกัน





Create Date : 25 พฤศจิกายน 2558
Last Update : 25 พฤศจิกายน 2558 21:56:13 น.
Counter : 1076 Pageviews.

1 comments
  
ยังไม่ได้สอยเลยค่ะ รีวิวแล้วอยากอ่านขึ้นมาทีเดียวเชียว
โดย: Serverlus วันที่: 28 พฤศจิกายน 2558 เวลา:20:34:37 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

NickyOkawa
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]



นักเขียน นักอ่าน และเจ้าของร้านฝึกหัด
พฤศจิกายน 2558

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
26
27
28
29
30