ลำไยสดจากไทย
คนที่เมืองไทยอ่านหัวข้อนี้แล้วคงทำหน้างง ๆ แกมเบื่อ ๆ อะไรหนักหนาก็แค่...ลำไย..อะนะผลไม้ไทยสดบางอย่างหากินที่นี่ยากมากนะคะ พูดก็พูดเถอะ ขอเบอร์โทรศัพท์จากสาวสวยซะยังจะง่ายกว่าอีกคะ กรี้ดดดดดด อย่าต่อว่าเลยนะคะ ที่เปรียบไปเรื่องโน้นตื่นเต้นจริง ๆ บุญพาวาสนาส่งได้กินลำไยสดจากไทยลูกโต๊โต หวานด้วยคะตามแผนเดิม วันนี้ (วันศุกร์) จะมีรายการพิเศษไปตลาด คุณยายฟรานท่านติดใจซุปเต้าหู้ไข่กะบวบผัดกุ้งฝีมือหนูเล็ก ไม่ได้เลยคะ มี demand ต้องรีบเสนอหน้า supply อย่างด่วน ตานี้ฝนตกหนักอย่างแรง ตกตั้งกะเมื่อคืนประมาณตีสาม หนูเล็กลุกมาเพราะได้ยินเสียงฝน ชอบเสียงฝนกระทบนะคะ ช่ำใจบอกไม่ถูกเสียอย่างเดียว เย็นเข้าขั้นหนาวตื่นจริงตอนหกโมง ฟ้ามืดฝนยังพรำต้องมองที่พื้นคะ ถึงเห็นว่าฝนกระทบพื้นสวยดี หนูเล็กชอบฝน จำได้ว่าตอนอยู่ไทย ชอบแอบเล่นน้ำฝนแล้วหลบไปบ้านเพื่อนข้าง ๆ บ้านเปลี่ยนเสื้อแต่ผมเปียก พอกลับมาบ้านก็ทำท่าหิวซก จะได้ไม่โดนถามว่าทำไมผมเปียก ส่งรายการขอของกินแทนก่อน ที่จริงก็หิวจริง ๆ แหละคะ ท่าหิวซกนะของแท้ ก็เล่นน้ำฝนมานิก็ต้องหิวตามนิสัยตะกละเป็นธรรมดาคะวันนี้ไปเรียน ตอนอยู่ในที่เรียนก็อุ่นดีคะ แต่มีกลิ่นคนไม่อาบน้ำตุ่ย ๆ บ้างเหมือนกัน แต่ใส่น้ำหอม กลิ่นตีกันอินุงตุงนัง นี่เป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่หนูเล็กไม่ชอบหน้าหนาวเอาซะเลย คนไม่ค่อยยอมอาบน้ำทุกวันไงคะ ฝนตกตั้งกะออกรถไปเรียน จนเลิกกลับบ้าน ฝนก็ยังตามตกไม่เลิก นี่ถ้าเป็นหนุ่มตามหนูเล็กขนาดนี้ ใจอ่อนเลยคะ กรี้ดดดด โอ๊โหย๋ จะคุยเรื่องลำไย....... จริง ๆ นะคะ จะคุยเรื่องลำไยเอาใหม่ ๆ คะ นอกเรื่องไปไกลพอฝนตกหนักก็ไม่ได้ไปตลาด คนที่นี่ขับรถได้ไม่ค่อยดีเวลามีฝน ทางที่ดีและไม่ต้องเสี่ยง อยู่บ้านดีกว่า ดูหนังฟังเพลงไปตามเรื่อง อ้อ เล่นเนทเข้าพันทิปเม้าท์แตก ออนเอม หาเรื่องคุยไม่ให้เหงาปากพอสักค่ำ ๆ คุณแฟรงค์ คนรู้จักอีกท่านคะ ท่านทำงานอยู่บนเรือที่ Long Beach หนูเล็กไม่เคยไปหรอกนะคะ ได้ข่าวมาว่าแพงมาก ๆ ไม่มีปัญญาอะคะ คุณแฟรงค์โทรมาตามให้ไปรับของ หนูเล็กก็ปฏิเสธก่อนเลย ฝนตกไม่อยากออกไปข้างนอกคะคุณแฟรงค์ก็ว่า ไม่มาจะเสียใจ เพราะฉันจะทิ้งละนะ ที่บ้านไม่มีใครกิน หน้าตาแปลกมาก ๆ เลยนะ หนูเล็กก็ถามว่า อะไรหรือคะ คุณแฟรงค์เรียกไม่ถูกที่จริงคือจำไม่ได้ตะหาก แต่พยายามอธิบายอย่างมาก ขอโทษนะคะคุณแฟรงค์ หนูเล็กไม่เข้าใจที่คุณแฟรงค์อธิบายเลยสักนิดเดียว อิ อิแต่ท่านว่าเป็นผลไม้ไทย ท่านผู้ใหญ่ไทยไปจัดงานที่บนเรือและก็สนิทสนมกับคุณแฟรงค์ดีก็เลยเอามาฝากถุงเล็ก ๆ ให้ลองชิมดู คราวนี้หนูเล็กหูผึ่งเลย ผลไม้ไทยหรือคะ คำถามต่อมาก็คือ แช่แข็งมาหรือป่าวคะ คราวนี้ฟังคำตอบแล้วอยากบินไปรับของเดี๋ยวนี้เลย..... ผลไม้สดจ้าวางโทรศัพท์ก็รี ๆ รอ ๆ หน่อย คุณแฟรงค์จะรู้ได้ว่าหนูเล็กตะกละ ถ้ารีบถลาไปรับของฝาก มองนาฬิกาไว้ ให้ผ่านไปสิบนาทีก่อนค่อยออกไป เชิงเยอะเนอะ อิ อิพอไปถึง คุณแฟรงค์ก็ยื่นมาให้ทั้งถุง โห ลำไย ลำไยลูกอวบ ๆ หน้าตาน่าหม่ำมาก ๆ สวัสดีขอบคุณคุณแฟรงค์ไปที คุณแฟรงค์ชอบให้ไหว้ ท่านว่า วัฒนธรรมอันนี้ดีมาก อ่อนโยนนุ่มนวล สำรวมและถือตัวหน่อย ๆ คุณแฟรงค์หัวโบราณมาก ๆ ลูกสาวท่านไม่เคยได้ไปกินข้าวนอกบ้านกะหนุ่มหรอกคะ ท่านว่า แม่ก็ทำอาหารอร่อย เชิญหนุ่มมากินที่บ้านเถอะ ดีซะอีกจะได้ไม่ต้องเสียตังค์ ตอนนี้ลูกสาวท่านแต่งงานไปอยู่แคนนาดาแล้วคะ มีลูกชายหญิงหน้าตาน่ารักเชียวหัวใจฟู ๆ ดีใจอะคะ ได้ลำไยมาถุงถึงจะถุงเล็ก ๆ แต่น้ำใจคนหอบกลับมาให้ เรียกไปรับ และคิดถึงคนไทยอย่างหนู เต็มตื้นจริง ๆ คราวนี้ก็ส้มหล่นจริง ๆ หนูเล็กถามว่า ใครให้มาคะ ท่านก็ว่า คนไทยที่ทำงานราชการไทยตำแหน่งใหญ่ให้มา แต่ท่านก็ไม่ได้บอกว่าตำแหน่งอะไร คุณแฟรงค์รู้จักคนแยะคะ แต่ไม่ค่อยบอกอะไรมาก ท่านว่า คนไทยจำชื่อยากและแต่ละคนตำแหน่งก็ใหญ่โตเกินกว่าจะเป็นเพื่อน เอาว่าเป็นคนรู้จักที่น่าเคารพดีกว่า คุณแฟรงค์สอนมาอีกหน่อย่คะว่า อย่าได้ไปแอบอ้างว่ารู้จักคนโน้นสนิทกะคนนี้ที่มียศฐาบรรดาศักดิ์ การได้รู้จักบุคคลเหล่านี้ถือว่าเป็นโชคดีของเรา การโอ้อวดไม่ได้อะไรนอกจากมีแต่คนอยากได้ผลประโยชน์จากตรงนี้จะฉวยโอกาส ที่สุดเราจะทำให้คนที่เรารู้จักเดือดร้อนการถ่อมตน รู้จักตนเอง เป็นบุคคลิกที่ดีที่สุดของคน แต่ไม่ค่อยทำกัน คุณแฟรงค์ให้ข้อคิดดีนะคะ อุ้มถุงลำไยน้อยกลับบ้าน โทรหาพี่ที่บ้าน กลับบ้านเร็ว ๆ นะคะ มีของฝากจากคุณแฟรงค์ ของโปรดตัวเองด้วยละ พี่ที่บ้านรับปากรับคำ แต่ก็รู้แหละวันศุกร์กลับค่ำทุกที รูปลำไยแปะอยู่ข้างล่าง คนเมืองไทยอย่างทำหน้าเบื่อนะคะ หนูเล็กเอาไว้อวดคนไกลบ้านตะหาก ไม่กี่สิบเม็ดเอง แต่น่ากินมาก ๆ เลยนะ กรี้ดดดดดด แกล้งคนไกลบ้านได้ด้วยอะคะ ตานี้ก็ถึงตอนขี้โม้ละคะ คุณแฟรงค์ชมมาคะ เพราะรู้จักพวกเราแหละทำให้มองคนไทยดีมาก sweet, sincere, respect, helpful and extravagance ซึ่งในคนอเมริกันแท้ ๆ จะไม่ค่อยมี ไม่ต้องลงรายละเอียดนะคะ คงรู้ ๆ กันอยู่ว่าเป็นไงอันนี้ภูมิใจคะ ฝรั่งอั่งม้อไม่กี่คนที่หนูรู้จัก คุณยายฟรานเอย คุณแฟรงค์เอย ก็ชอบคนไทยจริงจังจริงใจ ถึงหนูจะพูดภาษาเพี้ยน ๆ ก็ยังเข้าใจและยังชวนไปกินข้าวบ้านด้วยเสมอ ๆ คะแต่ชอบไปกินข้าวบ้านคุณแฟรงค์มากกว่า ท่านเป็นอิตาเลี่ยน ภรรยาท่านทำอาหารได้อร่อยเลิศ แต่ต้องเตือนตัวเองว่า..อ้วน อ้วนขึ้นและอ้วนที่สุด จบละคะเรื่องลำไยไทย วันนี้มีแต่เรื่องขี้โม้กะนอกเรื่องไปไกล เรื่องขี้ฟ้องไม่มีคะเล่าไปเรื่อย เรื่องชักยาวมากขึ้นทุกที นี่ให้เป็นห่วงว่า อีกหน่อยจะได้โหวตเป็นบล็อกที่ขี้โม้ที่สุด นอกเรื่องที่สุด และพูดมากที่สุดด้วย มั้งเนี่ยะ..
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เข้ามาดูและอ่านเรื่องลำไย แต่ได้อ่านเรื่องอื่นๆ อีกไปเพียบเลยค่ะ กร๊าก