การรับปริญญา และ ค่านิยมของไทย

ผมไม่มีโอกาสใส่ชุดครุยครับ ไม่เคยใส่... มีแต่ไปถ่ายรูปให้คนอื่นเขา.....
ตลอดเวลาที่ผมทำงานมาหลายปี ไม่เคยมีคนถามถึงใบปริญญาบัตรของผม ไม่เคยมีคนถามว่าจบที่ไหนมา แต่ผมเองเคยมีลูกน้อง หรือคนในปกครองที่จบมาจาก AIT, MIT หรือสถานศึกษาที่ดังๆหลายที่.
ใช่ครับ ผมเองไม่ได้มีความสำเร็จในการศึกษาเหมือนคนอื่นเขา ตอนที่เรียนอยู่มัวแต่บ้าทำงานข้างนอก แต่สิ่งหนึ่งที่ผมเรียนรู้ตลอดเวลาที่ผ่านมาคือ คุณค่าของคน ไม่ได้อยู่ที่ใบปริญญาบัตร แต่อยู่ที่ความเป็น "คน" และอยู่ที่ "ผลของงาน" ของแต่ละคนต่างหากเล่า... ปีนี้เป็นปีที่ 3 ที่ผมทำงานที่องค์กรที่ผมทำ ผมภูมิใจกับสิ่งที่ผมทำ ผมดีใจที่ผมได้เป็นผู้บริหารระดับภาคพื้นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ผมดีใจที่ผมเป็นพนักงานดีเด่น 2 ปีติดๆกัน..... โดยที่ตลอดเวลา 15 ปีที่ผ่านมา ผมไม่เคยเขียน Resume เพื่อสมัครงานที่ใดแม้แต่ที่เดียว..................

เมื่อไม่กี่วันนี้ ทางโรงเรียนของลูกผมเขามีกิจกรรม บัณฑิตน้อย.. อู้หู้วววววว แม่โว้ยยยย ให้เด็กแต่งชุดครุย มีร้านรวงมาขายดอกไม้ ขายตุ๊กตา ทำยังกะคนจบ ปริญญาตรี กิจกรรมแบบนี้ดูผิวเผินก็สนุกดีหรอกครับ แต่ความหมายของชุดครุย มันมากกว่านั้น บ้านเราเน้นย้ำเรื่องการศึกษาระบบท่องจำ แต่ไม่ได้เน้นเรื่องให้นักศึกษาหาต้นตอของปัญหา หรือ คิดให้มีตรรกะ บ้านเราเน้นรูปแบบ ทรงผมเครื่องแต่งกาย ฝรั่งหรือบ้านเมืองอื่น(ส่วนมาก) เขาเน้นเรื่องค่านิยม ความคิด
ผมไม่แปลกใจเลย ที่เด๋วนี้มีคนจ้างช่างภาพ(บางทีผมก็รับงานด้วยแหละ ได้ตังค์นี่นา)ไปถ่ายรูปวันรับปริญญาของตัวเองเป็นหมื่นบาท..... หลังจากได้รูป ดูกันสนุกสนาน ไม่เกินสามเดือน จำแทบไม่ได้แล้วว่าวันนั้นมันเป็นยังไง...... แฟชั่นกระแสมันแรงจริงๆ... รูปแบบของเราเยอะมากๆ..สิ่งที่น่าแปลกใจคือ 80% ของบัณฑิต ที่จบมา เมื่อมาสัมภาษณ์งานกับผมแล้วไม่ผ่าน เพราะแม่มไม่รู้อะไรเลยนอกจากที่เรียนมา หรือ ไม่รู้ว่าจะไปหาคำตอบมาจากไหน
บอกตรงๆ เศร้าใจกับการศึกษาไทยมากๆ

Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2555 Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2555 7:06:54 น. Counter : 1786 Pageviews.		4 comments
Share Tweet