^-^ ข้าวหอม ยี่สิบสองเดือน---กว่า ๆ ^-^ ผ่านมายี่สิบสองเดือนกว่า ๆ นับเป็นวันก็เกือบเจ็ดร้อยวัน วันเวลาเหมือนจะนาน แต่ทุกวันที่เรามีความสุขพอเผลอแป๊บเดียวหนูก็จะสองขวบแล้ว อยากสต๊าฟไว้แค่นี้พอล่ะ..มากกว่านี้จะกลายร่างหรือเปล่าก็ไม่รู้ ในวัยยี่สิบสองเดือนของข้าวหอม พัฒนาด้านการพูดและจินตนาการสูงทะลุเพดาน พูดรู้เรื่องเป็นประโยค สามารถเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นในแต่ละวันให้แม่ฟังได้ เช่น ใครมาเล่นด้วย ไปที่สวนเจออะไร ไปทำอะไรมา...เล่าได้เป็นฉาก...แถมมีท่าทางประกอบซะด้วย สิ่งที่เกิดขึ้นอีกอย่างคือ หนูถามทุกสิ่งอย่างที่เห็น อะไรค่ะ ทำไมคะ อะไรเหรอ พอแม่ตอบหนูมักจะลงท้ายว่า อ๋อ ช่ายแล้ว ช่ายจิง ๆ ด้วย เสมอ คำว่าช่ายแล้วนี่น้ำเสียงน่าร๊ากกกกกกกกกกกก...มั่กมั่ก กิจกรรมส่วนใหญ่ที่แม่และป๊า ที่เล่นกันหนูก่อนนอนก็เป็นเรื่องคณิตศาสตร์ 4 อย่าง ภาษาที่สองบ้างนิดหน่อย ที่เหลือก็เน้นจินตนาการ กล้ามเนื้อมัดเล็กมัดใหญ่ รวมถึงสันทนาการต่าง ๆ วิ่งไล่จับ นอนกอดกันร้องเพลง ก็ว่ากันไป คณิตศาสตร์ นับเลข ภาษาไทยได้แม่น ๆ เลย 1 -20 ส่วน 21 – 50 นี่บางครั้งก็ถูกบางครั้งนับสามสิบเก้า ยี่สิบ..ซะงั้น ภาษาอังกฤษ แม่น 1 – 20 ที่เหลือถ้าคิดไรไม่ออกนับเร็ว ๆ แล้วก็ Twenty ภาษาจีน 1 – 10 ที่เหลือก็มั่ว ๆ แต่เอ่อซึ (20) นี่ดังมาก ๆ ทายเลข อันนี้ไม่ค่อยได้ทำ ข้าวหอมได้ 1 กับ 2 ส่วน 3 พอได้บ้าง 4 กับ 5 นี่ไม่ได้เลย กำเหรียญไว้ในมือถ้าเกิน 2 แบมือมาตอบฉ๊องตลอด.. วางเบี้ย วางบนกระดาน 50 ช่อง แบบมีตัวเลขที่เบี้ย รู้จักตัวเลข 1 -30 แม่นแล้ว 31-50 นี่กำลังเริ่ม ถ้าวันไหนอารมณ์ดีจะวางแบบไม่อิดออดเลย 30 ตัว แต่ถ้าวันไหนองค์ลงจะลีลาเยอะเป็นพิเศษ ต้องเก็บแล้วบอกว่าถ้าอยากเล่นค่อยว่ากันใหม่ เขียนตัวเลข ลากตามกระดาษที่ทำ ลากตามหนังสือ ลากตามกระดานแม็กเน็ตเท่าที่จะเอื้ออำนวย ตอนนี้ข้าวหอมเขียนเลข 1 แบบจับดินสอได้แย้ว... ภาษา ข้าวหอมทำให้แม่เข้าใจว่าภาษา คือ ธรรมชาติ และเป็นไปโดยอัตโนมัติ ถ้าได้ฟังบ่อย ๆ ตอนนี้หนูมีคลังศัพท์ในหัวมากมาย ทำให้หนูพูดประโยคยาว ๆ สื่อสารได้ดีม๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เน้นภาษาไทยโลด มีภาษาเหนือจากคุณยายมานิดหน่อยพอไม่ลืมบรรพบุรุษตัวเอง บางทีมีกวางตุ้งแถบปาป๊ามาแจมบ้าง ส่วนภาษาอังกฤษนั้นมีแม่พูดกับหนูอยู่คนเดียวจนข้างบ้านอาจจะงงว่าอิแม่นี่เป็นอะไรพูดภาษาอังกฤษอยู่นั่นแหละ...ฮาฮ่า...ข้าวหอมรับฟังประโยคบอกเล่าและประโยคคำสั่ง รวมถึงตอบประโยคคำถามจากแม่ได้พอสมควร แต่ไม่ค่อยตอบเป็นภาษาอังกฤษนะ ตอบเป็นไทยตลอด ถามและสงสัยทุกอย่างที่เห็น เดินไปซื้อของกันถามทุกล็อค ทุกชั้นที่มีของวาง เอาประโยคมารวมกันเล่าได้เป็นเรื่องเป็นราวและขี้โม้สุด ๆ .. กล้ามเนื้อมัดเล็ก การบังคับนิ้วมือทำได้ค่อนข้างดี ระบายสีน้ำหนักชัดเจน จับดินสอได้ถูกวิธี เล่นแป้งโดว์ทุกวัน จนคุณยายบอกว่าเบื่อแล้วนะ...(ทนนิดนึงน๊า) ต่อบล็อคแบบมือเบาไม่ทำให้หล่นได้ ต่อเลโก้ทั้ง Mega block และ lego duplo ได้ รวมถึงต่อจิ๊กซอว์แบบ 3 และ 4 ชิ้นเองได้แล้ว เข้าใจแล้วว่าไอ้ส่วนที่ยื่น ๆ นี่ต้องต่อกับที่มันเว้าเข้า กล้ามเนื้อมัดใหญ่ กระโดดเก่งมาก วิ่งได้เร็วมาก ชอบตีลังกาเป็นพิเศษ แต่ต้องคอยปรามว่าต้องทำบนเบาะเท่านั้น ยังปั่นจักรยานไม่ได้... อื่น ๆ .... ** บอกอึและฉี่ได้แล้ว ประหยัดค่า Diapers ช่วงกลางวันไป รวมถึงออกไปข้างนอกก็ไม่ยอมฉี่ใส่ diaper จะเข้าห้องน้ำอย่างเดียว แม่บอกว่าใส่เพิสแล้วฉี่ได้ หอมตอบกลับมาว่าฉี่ไม่ได้ หอมปวดฉี่ ฉี่ห้องน้ำ...แต่คุณเธอเลือกว่าฉี่ที่กระโถนส่วนอึนั้นต้องชักโครกเท่านั้น... ** รู้จักรูปทรงและสีได้แม่นแล้ว วันก่อนได้ของเล่นจากน้าเมย์เป็นรูปทรงต่าง ๆ ข้าวหอมวางรอบเดียวจบพร้อมบอกสีด้วย ** จากการที่พูดรู้เรื่องและรู้เยอะ ทำให้คุณเธอเป็นตัวของตัวเองสูงเช่นกัน ทุกอย่างต้องขอทำเอง แปรงฟัน แต่งตัว ใส่รองเท้า ปิดไฟ กดชักโครก ฉะนั้นคนที่จะดูแลข้าวหอมได้นั้นต้องใจเย็น ๆ และมีเวลาพอสมควร ( แม่ไม่ค่อยสามารถเท่าไหร่ ใจร้อนอ่ะ) ** แยกสิ่งของที่เหมือนกันและต่างกันได้แล้ว อย่างเช่น จิ๊กซอว์ที่มีสัตว์ 4 ตัวเป็นแบบ 3 – 4 – 5 – 6 ชิ้น ข้าวหอมแยกเป็นกอง ๆ ได้เอง รวมถึงสีที่แตกต่าง รูปทรง และรูปภาพที่เหมือนและต่างกัน ** ชอบร้องเพลงมาก ๆ อยู่เฉย ๆ ก็ร้องเพลงช้าง โยกเยก ตาเรามีไว้ดู เจ้ากระต่าย ABC, Hush little baby, Old McDonald , head shoulder knees and toes, twinkle twinkle little stars และอื่น ๆ อีกมากมายรวมถึงเพลงของเสถียรธรรมสถานทั้งอัลบั้มเลย นอกจากชอบร้องแล้วเธอก็ชอบเต้นด้วย มีแบ่งจังหวะเร็ว จังหวะปานกลาง และจังหวะช้า โดยแต่ละจังหวะและแต่ละเพลงก็เต้นและโยกไม่เหมือนกันด้วย (แหม...เชื้อแม่มันแรงจิงจิง) ** นิสัยร่าเริง ทะเล้น หัวเราะเสียงดัง แลดูเป็นเด็กที่มีความสุขมาก สนุกอยู่คนเดียวไม่ได้สนใจว่านี่เป็นเวลาอะไร.. และขี้อ้อนมาก ๆ วันก่อนเดินมาบอกว่า แม่จ๋า ขอกินแน๊นหน่อยจ้ะ..พอแม่เดินไปนั่ง เข้ามากอด เอาหน้ามาแนบ แล้วบอกว่าร๊ากกกกกกกกกก....แหมทำเอาแม่ตัวลอยเปิดเสื้อแทบไม่ทันเล๊ย.. **โหมดเลิกแน๊นนั้นทำแบบค่อยเป็นค่อยไป บางวันนอนเองได้โดยไม่แน๊น บางวันร้องไห้ขอนิดนึงนะ นิดนึงนะ ใจอ่อนก็ยอมซะงั้น...คุณยายพูดทุกวันเลยว่าเลิกได้แล้ว ติดแม่มากเกินไป..กระดิกตัวไปไหนไม่ได้อย่างนี้ลำบาก..แม่ก็รับฟัง..ก็เอาแบบไม่หักหาญน้ำใจหนูก็แล้วกัน หวังว่าบี๊วท์หนูเรื่องนมแม่หมดบ่อย ๆ หนูอาจจะเข้าใจสักวัน (ใจจริงยังมีความสุขเวลาเค้าดูดแน๊นอยู่เลย หน้าตาข้าวหอมมีความสุข เมามัน ทั้งดูดเต้าซ้าย บี้เต้าขวา...ติดเรทป่าวเนี่ย...กร๊าก..แต่ไม่ชอบไอ้ที่ไปไหนไม่ค่อยได้เนี่ยแหละ เกาะแม่เป็นปลิงเลย) ** เห็นพระหรือศาลพระภูมิไม่ได้ ต้องยกมือไหว้ สาธุ คุ้มครองหอมน๊า...พูดลงท้ายบทสวดมนต์ได้แล้ว พร้อมทั้งก้มกราบแบบแบมือ แลดูเป็นกุลสตรีไทยมาก ** ข้าวหอมทำให้แม่กับป๊ารอยหยักในสมองเพิ่มขึ้น เพราะว่าต้องคอยตามหนูให้ทันว่าหนูคิดอะไร พูดอะไร จะแก้เกมพฤติกรรมบางอย่างที่ไม่พึงกระทำของหนูอย่างไร เช่น ดื้อ พูดไม่ค่อยฟัง เอาแต่ใจตัวเอง เป็นต้น พฤติกรรมพวกนี้เด็กอายุเท่านี้ก็เป็นอย่างนี้แหละ แต่จะทำยังไงให้มันไม่มากไปและรู้ว่าตัวเองควรทำอะไร เช่น ทำผิดแล้วขอโทษ (แนะนำนิทานเรื่องคุณเต่าพูดเพราะ มีทั้งเด็กหญิงและเด็กชาย สอนเรื่องสวัสดีค่ะ ขอบคุณค่ะ ขอโทษค่ะ) สิ่งพวกนี้แม่กับป๊าต้องเอามาเป็น topic ก่อนนอนปรึกษาหารือกันทุกวัน..... ** อื่น ๆ อีกมากมายบรรยายได้ไม่จบ...รู้อย่างนี้ว่าตอนนี้หนูเป็นเด็กที่มีความสุขมากมาก ๆ ในวันที่พร้อมเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา มีดื้อบ้าง พูดไม่ค่อยรู้เรื่องบ้าง แต่ยังอยู่ในเกณฑ์รับมือไหว เวลาเกิดอาการปรี๊ดแตก...นึกถึงคำของกบแม่อรุษที่พูดว่า การเลี้ยงเด็กต้อง 1. ใจเย็น ๆ 2. ใจเย็น ๆ 3. ใจเย็น ๆ ขอเดิมอีกข้อก็แล้วกัน ถ้าทั้ง 3 ข้อ ทำไม่ได้เลยเนี่ย...กลับไปดูข้อ 1 หนึ่งใหม่นะ...ฮาฮ่า พอคิดได้อย่างนั้น เราไม่มีอะไรต้องรีบและเร่ง พอเราใจเย็นปุ๊บ สบายใจขึ้นแยะเลย...ถึงยังไงแม่ก็ชอบที่ข้าวหอมเป็นข้าวหอมแบบนี้ แก่น แสบ เซี้ยว เปรี้ยว ซ่าส์ (ตรงข้ามกับเด็กเรียบร้อยที่ป๊าอยากได้จิงจิง...ฮาฮ่า...) ขอทิ้งท้ายเรื่องปลายทางการศึกษาของคุณแม่ท่านหนึ่งที่เป็นแนวการศึกษาแบบวอลดอร์ฟ ต้องขอขอบคุณคุณดุษที่เอามาโพสต์ไว้ใน mamycenter และขอบคุณคุณแม่ท่านนี้ที่เขียนบทความได้ดีขนาดนี้ อ่านแล้วจี๊ดมาก... แต๋งเอาไปให้ป๊าอ่าน สิ่งที่คุณแม่ท่านนี้เขียนทำให้แต๋งกับป๊าสุขใจและเหมือนมีเพื่อนที่คิดคล้าย ๆ กัน และตอบคำถามของเราได้ว่าลูกต้องแข่งกับอะไร ป๊าบอกว่าสิ่งที่เขียนตรงข้ามกับในสังคมในปัจจุบันที่เต็มไปด้วยการแข่งขัน ต้องการให้ลูกเข้าเรียนมหาวิทยาลัยดัง มีหน้าที่การงานใหญ่โต มีทรัพย์สินมากมาย.....แต่สำหรับเรา...เราต้องการให้เค้ามีความสุขในแบบที่เค้าเป็นและค้นพบ พอใจและภาคภูมิใจในตัวเอง เอื้อเฟื้อผู้อื่นตามสมควร... เราเชื่อว่าลูกเราจะมีความสุขไม่ว่าจะดำรงชีวิตอยู่ในสถานะใดบนโลกใบนี้... จงอย่าเสียใจ ถ้าอนาคตหนูไม่ได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยชื่อดัง...เพราะแม่ไม่ได้เตรียมหนู มาเพื่อแข่งขันกับใคร...แต่แม่สัญญาว่าหนูจะได้เรียนรู้และศึกษาไปได้ตลอด ทั้งชีวิต จงอย่าเสียใจ ถ้าอนาคตหนูจะไม่ใช่เจ้าของบ้านหลังโตผู้มีทรัพย์สินมากมาย....เพราะแม่ไม่ ได้เตรียมหนูมาเพื่อมาเพิ่มพูนสิ่งเหล่านี้....แต่แม่สัญญาว่าหนูจะพอใจกับ สิ่งที่หนูมีและหามาได้ จงอย่าเสียใจ ถ้าอนาคตหนูจะไม่ใช่ผู้มีตำแหน่งหน้าที่ใหญ่โต....เพราะแม่ไม่ได้เตรียมหนู มาเพื่อมีอำนาจเหนือผู้ใด....แต่แม่สัญญาว่าหนูจะมีความสุขกับสถานะใดๆก็ตาม ที่หนูเป็น จงอย่าเสียใจ ถ้าอนาคตหนูจะมีไม่เหมือนคนอื่น....เพราะแม่ไม่ได้ใช้ชีวิตคนอื่นมาเป็น บรรทัดฐานในการสร้างชีวิตและอนาคตของหนู....แต่แม่สัญญาว่า บนความแตกต่างหนูจะมีความสุขไม่แพ้ใคร และนี่คือสิ่งที่ดีที่สุดที่แม่คิดว่าแม่จะให้กับหนูได้ และมันจะอยู่กับหนู ติดตัวหนูไปตลอด ไม่ว่าวันข้างหน้าแม่จะอยู่กับหนูต่อไปในโลกนี้หรือไม่ก็ตาม....   Create Date : 21 สิงหาคม 2552 14 comments Last Update : 21 สิงหาคม 2552 17:04:08 น. Counter : 2027 Pageviews. Share Tweet

ปรบมือให้นู๋น้อยคนเก่งดัง ๆ เลยค่ะ.. วางเบี้ยได้เก่งแร้ว...((ไม่เหมือนเด็กที่บ้าน)) 555   โดย: ลูกกีวี่ 21 สิงหาคม 2552 17:18:32 น.

ข้าวหอมน่ารักแล้วก็เก่งมากๆเลยนะจ๊ะ ขอให้เป็นเด็กดีแล้วก็โตไวๆนะจ๊ะ   โดย: joy@putchanok 21 สิงหาคม 2552 17:20:48 น.

พี่ข้าวหอมเก่งจังเลย คุณพ่อคุณแม่ใส่ใจกะคุณลูกดีจังเลยค่ะ ขอแอบเอาวิธีสอนลูกไปใช้กับเจ้าลูกหมูที่บ้านหน่อยะคร้า   โดย: แม่หมู (แม่หมูมหัศจรรย์ ) 22 สิงหาคม 2552 10:32:56 น.

น้องน่ารักและฉลาดมากค่ะ ปล.แอบอ่านและเอาไปสอนลูกชายนะคะ   โดย: myBiboon 23 สิงหาคม 2552 15:06:02 น.

เข้ามาอ่านพัฒนาการของข้าวหอม เล็กดีรสโต ตอนนี้โบว์ก็สอนน้ำหวานตามแนวทางข้าวหอม อยากให้เก่งเหมือนพี่เค้า   โดย: แม่น้ำหวาน (แม่น้ำหวาน ) 23 สิงหาคม 2552 16:27:34 น.

อยากไดคุณลูกที่แสนจะน่ารักแบบคุณจัง อ่านแล้วเห็นภาพแห่งความสุขของบ้าน น่ารักคะ อิ่มในหัวใจ...ขอบคุณเรื่องราวที่แบ่งปัน   โดย: มดตัวน้อย ตัวนิด (party@home ) 23 สิงหาคม 2552 22:22:28 น.

ตามมาดูพัฒนาการของข้าวหอมค่ะ แม่แต๋งสุดยอดไปเลย ชื่นชมมากๆ เพราะแม่แต๋งดูแลเอาใจและเลี้ยงดูข้าวหอมเป็นอย่างดี ข้าวหอมถึงได้มีพัฒนาการที่ยอดเยี่ยมได้ขนาดนี้ แล้วข้าวหอมไปเรียนต่อกับครูบัวอยู่รึเปล่าคะ   โดย: Gdnzz 24 สิงหาคม 2552 12:14:02 น.

โหคุณแม่ตัวอย่างจริง ๆ ค่ะน้องอายุไม่ถึง 2 ขวบทำอะไรได้มากมายขนาดนี้ แสดงว่าคุณแม่เอาใจใส่เป็นอย่างดีเลยนะเนี่ยะ ขอชื่นชมและนำไปเป็นแบบอย่างนะคะ   โดย: nutonkla1 24 สิงหาคม 2552 13:20:53 น.

อ่านแล้วชื่นใจมากๆเลยค่ะ ข้าวหอมไม่ทำให้แม่ผิดหวังเลยอะ ที่สอนทุกสิ่งอย่างข้าวหอมก็มาใช้มาทำได้ดีขึ้นเรื่อยๆ ชื่นชมทั้งคุณแม่คุณลูกเลยจ้า   โดย: แม่กิ่ง&น้องดีดี IP: 202.57.139.172 24 สิงหาคม 2552 13:34:38 น.

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล็อคค่ะ   โดย: หนิง/เชียงใหม่ 25 สิงหาคม 2552 18:22:09 น.

ขอบคุณที่แวะไปหานะคะ และเราขอสัญญาว่าจะแวะมาหากันบ่อยๆเนอะ   โดย: mammajor 25 สิงหาคม 2552 23:13:44 น.

ตามมาอ่านพัฒนาการสาวน้อย ^.^ เก่งมาก ๆ จร้า แอบชื่นชมคุณพ่อ และ คุณแม่ ด้วย ใส่ใจหนูมากที่สุด : : ขอให้มีความสุขทุก ๆ วันน๊า จุ๊ป ๆ   โดย: phety talon 26 สิงหาคม 2552 11:14:23 น.

น้องข้าวหอมเก่งมาก พัฒนการดีทีเดียวค่ะ ทึ่งจริงๆ เจ้าลูกสาวที่บ้านวางเบี้ยยังระเกะระกะ อยู่เลยค่ะ ว่าแต่หนังสือที่ให้น้องฝึกลากมือได้ซื้อหาได้ที่ไหนคะ เผื่อจะได้ฝึกคุณลูกสาวบ้างค่ะ   โดย: นู๋จ๋ายเจ้าขา 29 สิงหาคม 2552 9:39:32 น.

น้องข้าวหอมน่ารักจัง แก่นเซี้ยว เปรี้ยวซ่า พัฒนาการเยี่ยม เจ๊ลันออกจะแมนนิดๆ ได้เชื้อแม่มาเหมือนกัน 555 ไว้จะตามมาอ่านอีกนะ อ่านแล้วชอบจัง   โดย: เจ๊ลันลัน IP: 125.25.146.16 1 กันยายน 2552 10:56:50 น.