รักกันอยู่แต่ไม่มากพอจะฝ่าฟันหรือคะ

เคยค่ะ ตอนนี้ก็ยังคิดถามตัวเองอยู่ทุกวัน ว่า"ทำไมต้องเกิดเหตุการแบบนี้กับเรา"
คิดมากจนเป็นโรคซึมเศร้า ทุกวันนี้ยังกินยาอยู่เลยนะ
(ความลับเลยนะเนี้ยะ อิอิ)

เราพร้อมจะฝ่าฟัน แต่เค้าไม่ยอมรับมัน

มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ให้วันเวลา เป็นตัวช่วยนะค่ะ

ปล.ไปดูบล็อคป้ามด กับบล็อคน้องไหมนะค่ะ

เคยค่ะ...
ต้องหยุดความสัมพันธ์เอาไว้ ไม่ให้ถลำลึกไปกว่านี้...
ในใจลึกๆ ก็รักเขาอยู่นะ...แต่ต้องกัดฟันเลิกกัน
เพียงเพราะ...เพื่อความถูกต้องให้เขาอยู่กับคนของเขา ในขณะที่เราก็ต้องซื่อสัตย์กับคนของเราเหมือนกัน
(เรารักกันในขณะที่ ต่างก็มีคู่กันอยู่แล้ว...)
รู้ว่าไม่ดี...เจ็บนะ...เจ็บมาก...
แต่เพื่อความถูกต้อง...

ขอบคุณทุกๆ กำลังใจนะค่ะ
แล้วจะแวะไปเดินเล่นที่ blog ค่ะ

อาจมีสิ่งดีๆ รออยู่ข้างหน้าค่ะ เดินต่อไป แม้จะเจ็บปวด

เคยค่ะอารมณ์นี้

ไอ้เราน่ะพร้อมจะฝ่าฟัน แต่เค้าน่ะไม่

เชื่อไม๊ค่ะ คิดว่าทำไมๆๆๆ เป็นปี ๆ เลยค่ะ

จนย่างเข้าปีที่ 5 นั่นแหละถึงขี้เกียจคิดหาคำตอบ

ปีนี้ปีที่ 9 แล้ว คิดแต่เพียงว่าดีซะอีกที่เค้า

บอกเราตรง ๆ ว่าเค้าคิดยังไง

ดีกว่าอยู่กันไปแบบเจ็บไปเจ็บมาอยู่นั่นแหละ

แล้วสักวันคนดี ๆ จะเข้ามาหาคุณนะคะ สู้ๆ

(เกือบ)เคยค่ะ วันนั้นบอกเลิกกันแล้วแต่ไม่ได้เพราะอารมณ์โกรธนะคะ

แต่สุดท้ายก็ทำใจไม่ได้กันทั้งคู่ค่ะ ได้แต่นั่งกอดกันแล้วร้องไห้

รักกันมันเจ็บ ทรมานทั้งสองคน แต่เราก็ยังยืนยันที่จะรักกันต่อไปค่ะ

เคยค่ะ

...เพราะแค่ ความคิดมักง่าย....ของเค้า

...เพราะแค่ ความรักสนุก....ของเค้า


...ทำให้มี ผู้หญิง อีก คนเข้ามา...

ดีจังเลยนะค่ะนู๋นิด อยากให้เค้าคิดแบบนี้มั่งจังค่ะ

ความรักนี่มันก็ไม่เข้าใครออกใครนะคะ

รักก็เจ็บ ไม่รักก็เจ็บ



เอาเป็นว่าใช้ชีวิตแบบเรื่อยๆ ดีที่สุดจ้า

คุณ ต้นข้าว_ต้นนั้น พูดได้ตรงใจเราจังเลย

อดทนนะคะ สู้ๆ ยังไงก็จะคอยเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ของเราเอง ก็ปาเข้าไป 4 เดือนแล้ว ยังน้ำตาไหลในบางวันอยู่เลย

สู้ไปด้วยกันนะคะ อ่านหนังสือธรรมะก็ช่วยได้ค่ะ
ต้องมีซักวันที่เราจะเข้มแข็งขึ้นค่ะ

แล้วจะแวะมาเยี่ยมใหม่นะคะ

ถ้้าคบกันแล้วไม่มีอะไรก้าวหน้า ความห่างยังเท่าเดิม
ถึงแม้รักกัน สำหรับเรา...คงจำใจต้องจากลา

ฮือๆ เศร้าเนอะ


ถึงเลิกกันก็ยังเป็นเพื่อนได้นะ
ปัจจุบัน ได้เจอคนที่เรียกว่าใช่ มีความสุขมากๆ
ขอให้เจ้าของกระทู้โชคดีเช่นกันจ้า

เคยค่ะ แค่เพราะเค้ามีผู้หญิงคนอื่นมาตลอดเวลาที่คบกะเราอยู่

..เจ็บมากกกค่ะ

ตอนนั้นแนนก็อาศัยเล่น bloggang ฆ่าเวลาเหมือนกับคุณจขบ.เลยค่ะ
เล่นไปเล่นมา จนตอนนี้ ติดแหง่กเลย อิอิ
ขนาดจะสอบอาทิตย์หน้าก็ยังเข้ามาเล่นได้อีก

ระวังน้าคะ...จากที่คิดจะเล่นฆ่าเวลา จะกลายเป็นเล่นเป็นประจำไป อิอิ (แต่อย่างน้อยก็มีข้อดีที่ไม่ให้เราคิดฟุ้งซ่าย...ใช่มั้ยคะ)

สู้ๆนะคะ ขอให้ผ่านพ้นช่วงเวลานี้ไปได้ค่ะ

มองไปข้างหน้าดีกว่าครับ
อดีตเอาไว้ข้างหลัง กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
เสียใจ โศกเศร้า ก็ให้รู้ว่ารู้สึกแบบนั้นครับ
แต่ อย่าให้มันทำร้ายจิตใจเราครับ
คุณมีคุณค่าเสมอครับ
สู้ๆ ครับ

แวะมาส่งกำลังใจให้อีกคนนะคะ
ใครไม่เคยคงไม่รู้ความเจ็บปวดจากการต้องเลิกรา กันไป ทั้งๆ ที่ยังรัก
แต่ถ้ามันจบก็ต้องทำใจยอมรับมัน
แล้วมันจะผ่านไปค่ะ

ดึกๆอากาศมักหนาวก่อนนอนหยิบผ้าห่มมาคลุมตัวด้วยนะคะ...ฝันดีค่ะ



ปล.ขอบคุณที่แวะมาชมภาพที่บล็อกมี่นะคะ ..ถ้ารักแล้วเจ็บมากกว่าเลิกคงช่วยเราได้มีลมหายใจทรมานน้อยหน่อยนะคะ

ขอบคุณทุกๆ กำลังใจเลยนะค่ะ อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยงิ

จะสู้ สู้ ค่ะ

เคย เหมือนกันค่ะ และครั้งนั้นก็เจ็บมากเหมือนกัน แต่ทำไงได้ ในเมื่อมีความถูกต้องกั้นอยู่ เลยตัดสินใจบอกเลิก
น้ำฝน ก็มั่ยรู้นะ คุณมีปัญหากันเรื่องอะไรกัน แต่ในเมื่อคุณตัดสินใจแล้วก็เสียใจด้วยค่ะ

แวะมาให้กำลังใจคะ ^^

ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะจ๊ะ

ยินดีต้อนรับ...เข้าชมรม..คนเศร้าจ้า...

แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ.. สู้ๆๆๆๆค่ะ

พยายามคิดถึงเรื่องไม่ดีของเค้าเข้าไว้ค่ะ เราทำดีที่สุดแล้ว
ผู้ชายชอบเห็นแก่ตัว ปล่อยเขาไป เผื่อเราจะเจอใครที่ดีกว่า
แล้วไปเที่ยวเสม็ด(กับผู้ชายคนใหม่ที่ดีกว่าคนเดิม)ด้วยกันนะ..

เคยค่ะ .. ถึงทุกวันนี้ก็ยังรักเค้าอยู่
แต่ก็ยังไม่พร้อมจะกลับไปหา

ปล่อยให้เป็นเรื่องของเวลาไปค่ะ ... ถ้าเป็นรักที่แท้จริง
โชคชะตา ก็คงจะทำให้เราสองคนกลับมารักกันเหมือนเดิม
แต่ถ้า....รักครั้งนี้มันไม่ใช่....เรื่องของเรา 2 คนก็คงจะจบลงแบบนี้

สู้ๆ นะคะ

เราเป็นอีกเคสนึง

เราต้องบอกเลิกคนแรก เพื่อแต่งงานกับคนที่สอง
แล้วก็เพิ่งค้นพบว่า คนแรกคือทุกอย่างของเรา
เราพยายามจะบอกเลิกกับคนที่ 2 เพื่อกลับไปอยู่กับคนแรกใหม่อีกครั้ง

แต่มันไม่ง่ายเลย.. ที่ต้องทำให้คนที่ไม่ผิดต้องเจ็บปวด
ไม่ว่าใคร.....เราทั้ง 3 คนล้วนก็เจ็บปวดกันทุกคน