Group Blog All Blog
|
I'm come back เรากลับมาแล้ว เค้ากลับมาแล้ว อุลกลับมาแล้ว ฉันกลับมาแล้ว ................... จำได้ว่าเข้ามาที่นี้ครั้งสุดท้ายเมื่อปี 57 แล้วหลังจากนั้นก็เกิดเรื่องวุ่นวายมากมายในชีวิต มีการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ 3 ครั้ง ที่ไม่ได้เตรียมใจไว้เลย เรื่องแรกเลยคือ เมื่อรู้ว่าตัวเองตั้งท้อง!!! เป็นเรื่องที่มหัศจรรย์มาก ตื่นเต้นมาก กังวลมาก ความรู้สึกหลายอย่างปะปนตีวนกันอยู่ในหัว ครั้งแรกที่รู้ว่าตัวเองท้องยังจำความรู้สึกนั้นได้ดี คำถามแรกที่ถามตัวเอง เราจะเป็นแม่ได้หรอ คือทั้งชีวิตไม่เคยคลุกคลีกับเด็ก แม้แต่กับน้องชายตัวเอง แม้แต่กับหลานตัวเอง คิดว่าทำไม่ได้แน่ๆ เลี้ยงไม่เป็นแน่ๆ แต่ก็ยอมรับได้และเลิกกังวลหลังจากนั้นไม่นาน... การเปลี่ยนแปลงเรื่องที่ 2 ยายจากไป... ยายจากไปหลังจากที่อุลคลอดลูกชายได้ 2 เดือน จากไปหลังจากที่นอนป่วยมาได้ระยะนึง ทนกับความทรมานที่ร่างกายไม่สามารถทำอะไรได้ตามต้องการ วันที่ยายจากไป ทุกคนในครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้า และแม้จะรู้ดีว่านั่นคือสัจธรรมที่มนุษย์ทุกคนต้องเจอ ก็ยังทำใจยอมรับได้ยากอยู่ดี.... การเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่... หลังจากที่อุลคลอดลูกได้ 1 เดือน แม่ตรวจพบว่าเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ระยะสุดท้าย... ความรู้สึกแรกที่ได้รู้จากปากพี่ชายที่โทรมาบอก มันเหมือนโลกทั้งใบมืดลงไปทันที ไม่เคยคิดเลยว่าแม่ จะป่วยมากขนาดนี้ ไม่เคยคิดเลยว่าครอบครัวเราจะต้องเผชิญกับเรื่องร้ายแรงแบบนี้ หลังจากที่รู้ว่าแม่ป่วย แม่ต้องย้ายไปรักษาที่รพ.ศิริราช อุลไม่มีโอกาสได้ดูแลแม่อย่างใกล้ชิด เพราะต้องเลี้ยงลูกเอง ภาระใหญ่ตกอยู่ที่น้องชายคนเล็กที่ลาออกจากงาน เพื่อตามไปดูแลแม่ที่กรุงเทพ อุลเลี้ยงลูกคนเดียวเพราะสามีต้องไปทำงาน และพ่อก็ต้องไปทำงาน ผู้ช่วย คู่มือ ที่ปรึกษาในการเลี้ยงลูกของแม่มือใหม่อย่างอุล หนีไม่พ้น ท่าน Google และพยาบาลที่มีความเมตตาให้โทรปรึกษาเป็นครั้งคราว เหนื่อยมาก ท้อมาก การเลี้ยงเด็กทารกไม่ง่ายเลย แต่อุลก็ผ่านมาได้นะ เพราะได้แต่คิดว่าถ้าลูกครบ 1 ขวบจะไปดูแลแม่ที่กรุงเทพ แต่อะไรก็ไม่เป็นไปตามที่คิด เมื่อลูกชายอายุครบ 7 เดือน แม่ที่ทนต่อสู้กับโรคร้าย ต่อสู้กับการทำเคมีบำบัด ต่อสู้กับความเจ็บปวดที่ไม่สามารถจะบรรยายออกมาได้ ก็ได้จากไปตลอดกาล. . . ตอนนี้ หลังจากผ่านเรื่องราวที่ทั้งสุขและทุกข์เหล่านั้นมา เมื่ออะไรๆเริ่มลงตัว จึงอยากกลับมาทำอะไรที่ชอบอีกครั้ง ทั้งการถ่ายรูปท้องฟ้า ได้กลับการอ่านนิยาย (แต่ก็ยังไม่ลงมือเขียนเองซักที) และได้กลับมาทำงานหาเงินด้วยตัวเอง เรื่องราวที่ผ่านมาก็เป็นบทเรียนอะไรหลายๆอย่าง เหมือนตัวเองจะเข้มแข็งขึ้นอยู่เหมือนกันนะ เพราะหลังจากแม่เสียก็กลายเป็นคนร้องไห้ยาก ไม่ร้องไห้พร่ำเพื่อเหมือนเมื่อก่อน ไม่ใจร้อนเพราะคิดเสมอว่าจะใจร้อนกับลูกไม่ได้ ไม่อยากโกรธอะไรนาน ไม่อยากเครียดนานๆ เพราะมันเสียเวลาใช้ชีวิต I'm come back.
ตัวเองเข้มแข็งมากเลย... ฟ้าหลังฝนสดใส ต่อไปนี้ เราจะเจอแต่เรื่องดีๆ แว้วนะ
ปล ส่งกำลังใจเหมือนเดิม โดย: nonnoiGiwGiw
 วันที่: 29 มิถุนายน 2561 เวลา:17:32:51 น.ขอบคุณทุกคนมากๆเลยนะคะ
ขอบคุณที่ยังจำกันได้ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ขอบคุณสำหรับมิตรภาพค่ะ  โดย: พุดดิ้งรสอุล
วันที่: 2 กรกฎาคม 2561 เวลา:8:58:48 น. |
พุดดิ้งรสอุล
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] อุลคือผู้หญิงอวบอ้วนคนนึง ที่มีความฝันว่าจะคลำเจอเอวตัวเองซักครั้ง เข้ามาพูดคุย ทักทาย เซย์ไฮกันได้ หรือจะคุยเรื่องดนตรี กราฟฟิก นวนิยาย หรือลดน้ำหนักก็ยินดีจ้า
Link |
|||||||||||||
มาใหคุณอุล ดูแล..
ยินดีที่ กลับมาเขียนบล๊อกอีก.. เขียนเท่าที่เขียนได้รวมทั้งเวลา
ด้วยครับ