|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ความรักที่ไม่สิ้นสุดของแม่ -- ในสถานะคุณแม่ คุณยาย และคุณแม่ยาย
เมื่อวันพุธ (1 ก.ย. 53) กลับจากทำงาน อากาศมันร้อน ๆ ดาวก็เลยพาน้องเมษกับยายไปว่ายน้ำในหมู่บ้าน แม่ลงกับน้องเมษสระเด็ก คุณยายลงสระผู้ใหญ่ ก็ต่างคนต่างเล่นพักใหญ่ แป๊บนึงน้องเมษจะลงสระใหญ่ไปเล่นกับยาย ยายก็มารับไป
คุณยายเดินรอบสระให้น้องเมษลอยตัว แล้วก็มาหยุดที่กลางสระ ช่วงนี้แม่เริ่มย้ายจากสระเด็กข้ามมาสระผู้ใหญ่เตรียมรับช่วงต่อ แต่คุณยายหยุดที่กลางสระแล้วก็หมุนรอบตัว คล้าย ๆ เหวี่ยงน้องเมษหมุนรอบตัว
น้องเมษก็หัวเราะคิกคัก ตอนนั้นแม่อยู่ห่างจากยายประมาณ 3 ก้าวยาว ๆ แป๊บเดียวเห็นคุณยายหยุดแล้วก็เหมือนเสียหลัก แต่ยังพยายามให้น้องเมษอยู่เหนือน้ำ
แม่เห็นท่าไม่ดีรีบก้าวเข้าไป ช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ยังจำมันได้ดี ก้าวแรก เห็นคุณยายเริ่มจมแล้ว แต่ยังพยายามให้หลานลอยน้ำ ก้าวที่สองคุณยายจมแล้ว น้องเมษกะลังตามลงไป ก้าวสุดท้ายจับแขนคุณยายขึ้นมาจากน้ำ คุณยายยังคงจับน้องเมษไว้แน่น
แล้วแม่ก็รับน้องเมษมาไว้ แล้วประคองคุณยายเข้าฝั่ง บอกให้หายใจลึก ๆ คุณยายขึ้นมาได้สูดลมหายใจแล้วถามคำแรกว่า "น้องเมษเป็นไรมั้ยลูก"
แม่เกือบร้องไห้แน่ะ แต่ต้องทำเข้มแข็ง คุณยายจะได้ไม่ใจเสีย สำหรับน้องเมษยังคงลั้ลลาหลังจากสำลักน้ำไปนิดหน่อย แต่คุณยายยืนนิ่ง ๆ ที่ริมขอบสระ และลอยตัวในน้ำอย่างสบาย ๆ
ซักแป๊บพอเห็นอาการดี ก็เลยชวนกันกลับบ้าน เย็นวันนั้นคุณยายดูเหนื่อยนิดหน่อยแต่ไมได้พูดอะไร ส่วนแม่ กังวลใจไม่น้อยที่เกิดเหตุการณ์ขึ้น และเป็นห่วงคุณยายหลังจากนี้
เมื่อวานเย็น (2 ก.ย. 53) คุยโน่นนี่นั่นกันเรื่อยเปื่อย อยู่ ๆ คุณยายบอกว่า ถ้าเมื่อวานแกมาช้าไปนิดนึง ฉันตายในสระแน่ แล้วน้องเมษไม่รู้จะรอดมั้ย แล้วถ้าฉันกับน้องเมษตาย ฉันว่าแกก็คงตายในสระด้วยกันแน่
น่านนน พูดให้เศร้าอีก แต่ก็บอกไปว่า ตอนเล่นบางทีเราไม่ได้คิดว่าเหนื่อย แต่เราเป็นโรคหัวใจต้องระวังมากกว่านี้นะ ซึ่งเราคิดในใจว่า หนูนี่แหล่ะจะดูแลแม่ให้ดีกว่านี้
คุณยายก็ก้มหน้าก้มตาปลอกฟักทอง คิดว่าร้องไห้ชัวร์ ก็เลยเปลี่ยนเรื่องคุยกันไป ถามว่าเตรียมฟักทองทำกับข้าวให้น้องเมษเหรอ คุณยายบอกว่าเปล่า เตรียมไว้ทำแกงบวดให้ผัวแก มันชอบกิน กลับมาเหนื่อย ๆ จะได้กิน
น้องเมษจ๋า.... หนูรู้มั้ยว่าคุณยายรักแม่ขนาดไหน แล้วความรักของคุณยายยังส่งต่อมาถึงน้องเมษ หลายชายคนแรก ไปจนถึงลูกเขย คือป่ะป๊าของหนูด้วย
ถ้าหนูโตขึ้น หนูต้องเป็นเด็กดี ไม่ดื้อ ไม่เกเร ดูแลคุณยายและรักคุณยายให้มาก ๆ นะคะลูก
สำหรับแม่ แม่ทำทุกวันอย่างดีที่สุดเท่าที่ลูกคนหนึ่งจะทำให้แม่คนหนึ่งมีความสุขได้ ทั้งสุขกาย และสุขใจ ซึ่งแม่คิดว่า ถึงวันที่คุณยายจะจากเราไป แม่ก็ไม่มีเรื่องที่จะต้องเสียใจกับคำว่า "หนูยังไม่ได้ทำ....ให้แม่เลย" แน่นอนลูก
รักน้องเมษ และคุณยายมาก ๆ ค่ะ
Create Date : 03 กันยายน 2553 |
|
1 comments |
Last Update : 9 กันยายน 2553 8:28:39 น. |
Counter : 680 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
ใจหาย..
ขอให้คุณยาย และน้องมีสุขภาพแข็งแรงนะคะ