Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
หน้าแรก กับ blog แรก
mezza's stories
mezza's parents
>>แม่วัวพันธุ์ (ทิป) ดี<<
อยากขายจ้า
<<
มิถุนายน 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
24 มิถุนายน 2553
พัฒนาการน้องเมษ หนุ่มหล่อวัย 1 ขวบ กับอีกเกือบ 3 เดือน
ไม่ได้ขึ้นปกรักลูก แต่ก็ไม่ได้อยู่ตรงสันปกนะจะบอกให้
คราวหลังจะตั้งสติก่อนที่จะทำร้ายความรู้สึกของลูก
All Blogs
ช่างเจรจาแต๊ๆ น้องเมษของแม่
กิจวัตรประจำวันของน้องเมษ ช่วงเทอม 1 ปีการศึกษา 2554
เมื่อน้องเมษลูกชายแม่เป็นโรค "มือ เท้า ปาก"
เมื่อน้องเมษต้องไปเนอสเซอรี่
บันทึกความน่ารักของลูกเลิฟ
เมื่อลูกวัว อยากเป็น ลูกจิงโจ้
แม่กับเมษ กับหวัดครั้งที่ 3 และธรรมชาติบำบัด
ไปได้สวยกับปฏิบัติการเลิกนมแม่ เมื่อลูกชายอายุ 1 ปี 8 เดือนครึ่ง
เมื่อนมแม่บูด วันที่ 2
แม่ขอโทษนะลูก ที่นมแม่บูดซะแล้วครับ
แอ่วเหนือครั้งแรกของน้องเมษ ตอนที่ 1 (เล่าด้วยรูป)
ไม่สบายครั้งที่ 2 ของน้องเมษครับ
เลิกขวดไม่ยากซักกะนิดเลยครับ
ท้องเสียครั้งแรกของน้องเมษ
น้องเมษไปใส่บาตรกับครอบครัวที่พุทธมณฑลเนื่องในวันอาสาฬหบูชาปี 53 ครับ
ชอบเครื่องชั่งน้ำหนักแบบนี้จังครับ
ป๊ากับยายบอกว่า น้องเมษเรียก "แม่" แล้วจ้า
พัฒนาการน้องเมษ หนุ่มหล่อวัย 1 ขวบ กับอีกเกือบ 3 เดือน
ไม่ได้ขึ้นปกรักลูก แต่ก็ไม่ได้อยู่ตรงสันปกนะจะบอกให้
คราวหลังจะตั้งสติก่อนที่จะทำร้ายความรู้สึกของลูก
น้องเมษไข้ลดแล้วครับ
วันที่สองของการเปื่อย
ไม่ฉะบายครั้งแรกของป๋มครับ
วันที่ดอกไม้บาน
น้องเมษกินไม่ได้....
คราวหลังจะตั้งสติก่อนที่จะทำร้ายความรู้สึกของลูก
เมื่อวาน (24 พ.ค. 53) เป็นวันเริ่มงานวันแรก หลังจากหยุดยาว (จากเหตุการณ์ความไม่สงบหลายวัน)
ตอนเช้าโทรหาป๊า ก็รู้ว่าลูกตื่นปกติ ทำตัวน่ารัก ไม่งอแง ไม่โยเย ก็โอเค สบายใจ ทำงานและเข้าพันทิปแบบมีความสุข
ช่วงวันหยุดอยู่กับลูกวัย 1 ขวบ 2 เดือน 24 ชม. ตื่นมาเห็นหน้ากัน เล่นด้วยกัน กินข้าวพร้อมกัน
นอนกลางวันด้วยกัน ไปสวนสาธารณะด้วยกัน เข้านอนพร้อมกัน นอนกอดกัน เป็นแบบนี้อยู่ 5 วันเต็ม
ปกติลูกชายจะเข้านอน 2 ทุ่ม แล้วตื่นกินนมประมาณตี 3-4 แล้วตื่นอีกที 6 โมงเช้า ถ้าเป็นวันทำงานก็จะเจอหน้าป๊าแทนหน้าแม่
แต่เมื่อคืนนี้...
พาลูกเข้านอนเร็วกว่าปกติ เพราะเห็นว่าง่วงตั้งแต่ 1 ทุ่มแล้ว แค่ไม่มีป๊าเล่นด้วยเพราะยังไม่กลับจากทำงาน
ลูกชายทำท่าเหมือนจะหลับ แล้วก็ลุกขึ้นมาเล่น คลานไปคลานมา จับมือเราไปเล่นด้วย
พอง่วง ๆ ก็ทำท่าเหมือนจะหลับแล้วก็เหมือนเดิม ลุกขึ้นมาเล่น ปีนลงเตียง เรียกเราไปเล่น ป่ะ ป่ะ ป่ะ เราก็บอกแต่ว่าได้เวลานอนแล้ว ไม่เล่นแล้วครับ
แต่ก็สงบได้พัก ก็ทำเหมือนเดิม สลับไปสลับมาจน 2 ทุ่มครึ่ง
เราเห็นว่าลูกง่วงมากแล้วแต่ยังดันทุรัง ตอนแรกคิดว่ารอป๊าเค้า เราก็เลยบอกเค้าว่า
"ถ้าลูกยังไม่นอน จะรอป๊า งั้นแม่จะนอนก่อนนะ" แล้วก็หันหลังให้เค้า
ซักแป๊บนึง เค้าก็คลานมากอดเรา แล้วก็เอาหน้ามา (บังคับ) ห้เราหอม
เราก็คิดว่าเค้าคงจะโอเคแล้ว ก็ทำท่าเหมือนจะหลับ แต่ก็เหมือนเดิม
เราก็ปล่อยเค้าเล่นไปไม่สนใจ เค้าก็พยายามจะชวนเราเล่นด้วย แต่เราไม่สนใจ
พักนึงเค้าเอาหัวโขกกำแพง เราก็ตกใจ พูดไปว่า
"น้อง ไม่เอาลูก ไม่เอาหัวโขกกำแพง" พูดยังไม่ทันขาดคำ ก็ได้ยินอีก 2 โป๊ก (เบา ๆ)
"น้อง ถ้าน้องยังทำให้ตัวเองเจ็บอีก แม่จะไม่คุยด้วยแล้วนะ แม่ไม่ชอบค่ะ"
พอพูดจบเราก็หันหลังให้เค้า
เค้าก็ร้องไห้ใหญ่เลย ตอนแรกนึกว่าดราม่า แต่ปรากฏว่าร้องจริง ๆ แล้วก็ยกมือไหว้เหมือนขอโทษเรา (ตอนนี้คิดว่าไม่เกี่ยวกับป๊าแล้วล่ะ)
เราก็โอ๋เค้า แล้วบอกว่า แม่ไม่ชอบที่ลูกทำตัวเองเจ็บ เพราะแม่เจ็บกว่า
เค้าก็เหมือนจะเข้าใจแล้วทำท่าเหมือนจะหลับ แต่ก็เด้งขึ้นมาเล่นอีก และพยายามชวนแม่เล่นเหมือนเดิม
ตอนนี้ 3 ทุ่มกว่าแล้ว แม่เริ่มง่วงจัด
ก็เลยทำเสียงดุเค้าแบบที่ไม่เคยทำมาก่อน
"น้อง ตอนนี้เวลานอนครับ ไม่ใช่เวลาเล่น พรุ่งนี้ค่อยเล่น เข้าใจมั้ย ไม่งั้นไม่ต้องมานอนกอดแม่เลยนะ"
เค้าหยุดนิ่ง แล้วก็นั่งมองหน้าเรา ร้องไห้มาก
เราก็ตกใจ เอาเค้ามากอด แล้วก็มองหน้าเค้า
พอเห็นหน้า เห็นแววตาเค้าแล้วเสียใจมาก
แว้บแรกที่สบตาแดง ๆ ริบหรี่ของลูก รับรู้ได้ถึงความรู้สึกบางอย่าง
นี่เราดุลูกทั้ง ๆ ที่ยังไม่มองหน้าเค้า สบตาเค้าด้วยซ้ำว่าเค้าทำเพราะอะไร
(ปิดไฟเตรียมนอนแล้วนี่)
เหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดแล้วหนึ่งครั้ง
เหมือนคืนแรกที่เอาเค้าเข้านอนหลังกลับจากไปทำงานต่างจังหวัด 2 คืน
พอได้สติก็เลยเอาลูกที่ยังคงร้องไห้สะอึกสะอื้นมากอดแล้วพูดกับลูก
"น้องไม่ยอมนอน กลัวแม่หายเหรอลูก"
"นอนนะลูกนะ พรุ่งนี้เช้าแม่ไปทำงาน แต่ถึงตื่นมาไม่เจอหน้าแม่ แต่หนูก็เจอป๊า เจอยายไงลูก"
"แล้วพอเสร็จงาน แม่ก็จะรีบกลับมาหาหนู มาเล่นกับหนูเหมือนวันนี้ไงลูก"
"แต่ตอนนี้หนูง่วงแล้ว นอนก่อนนะลูกนะ เดี๋ยวแม่จะนอนกอดหนูทั้งคืนเลย"
"หลับนะลูกนะ แม่ไม่ได้ไปไหนไกลนะลูกนะ แม่ไม่ได้หายไปไหน"
"แม่ไปทำงาน หาเงินซื้อนม ซื้อขนม เอามาหยอดกระปุกให้ลูกไงครับ"
พูดไปแม่ก็ร้องไห้ไป เพียงไม่กี่คำพูดของแม่
แววตาลูกก็ผ่อนคลายลง แล้วก็ค่อย ๆ หลับไปในอ้อมกอดแม่
แต่แม่...
... แม่ยังคงร้องไห้อยู่จนดึกดื่น นอนคิดว่าทำแบบนั้นไปได้ยังไง
"แม่ขอโทษนะครับลูก ที่ไม่ใช้สติในการรับรู้อารมณ์ของลูกแม่
จนต้องทำร้ายความรู้สึกของลูก"
ก่อนจะข่มตาให้หลับ ฉันตั้งใจกับตัวเองว่า
ต่อจากนี้ไป .... ฉันจะไม่เป็นแม่แบบนี้อีก
ฉันจะไม่ทำร้ายความรู้สึกของลูกตัวเองอีกเป็นอันขาด
"แม่รักน้องเมษนะครับลูก เด็กดีของแม่"
พ่อแม่ทั้งหลาย เวลาจะทำอะไรก็ตาม อย่าลืมตั้งสติทุกครั้งนะคะ
เพราะทุกการกระทำของคนเป็นพ่อเป็นแม่นั้น
ช่างยิ่งใหญ่และมีผลกับความรู้สึกของเจ้าตัวเล็กของเรามากมายจริง ๆ
สุดท้ายแล้ว
เมื่อเราทำให้ลูกมีความสุข มีรอยยิ้ม มีเสียงหัวเรา เราก็แสนจะสุขใจ
แต่เมื่อใดที่ทำให้เค้ารู้สึกเสียใจ ไม่มั่นคง และมีน้ำตา เราเองนั่นแหล่ะที่จะทุกข์ใจมากที่สุด
อย่าลืม..... สติ ...... นะคะทุกคน
Create Date : 24 มิถุนายน 2553
Last Update : 28 มิถุนายน 2553 7:48:57 น.
0 comments
Counter : 428 Pageviews.
Share
Tweet
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
mezza's mom
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add mezza's mom's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.