เมื่อวานกว่าจะได้นอนก็ตี 5 ค่ะ 7โมงเช้าลูกร้องกินนมอีกแล้ว ต้องตื่นให้นม ทีนี้แม่หิวบ้างสิค่ะ เพื่อนก็ไม่อยู่ โชคดีที่พี่ในออฟฟิต ซื้ออาหารขึ้นมาให้ค่ะ เหมือนรู้ว่าคุณแม่ต้องหิวแน่ๆ

พี่เค้ารู้ค่ะว่าดิฉันตัวคนเดียวจริงๆ ญาติไม่มี เพื่อนก็ไปตจว คงจะไม่มีใครซื้อหาอาหารให้ เลยช่วยเหลือค่ะ วันนั้นรอดตายมาอีก1 วัน

วันที่2 เพื่อนกลับจาก ตจว แล้วค่ะ ดีใจมากมาย รีบมาดูหลายค่ะ เห็นหน้าหลานแล้วชมใหญ่เลยค่ะ ทำไมหน้าตาหน้าเกลียดหน้าชัง ดั้งก็ไม่มี ตัวก็ดำ หนังก็เหี่ยว เป็นชุดเลยค่ะ

จากนั้นก็ตกลงกันว่า เพื่อนจะซื้ออาหารเข้ามาส่งอาทิตย์ละ 3 วันคือมาวันเว้น2วันค่ะ ดิฉันก็ต้องแช่เย็นไว้แล้วก็อุ่นเอาเป็นมื้อๆ ค่ะ

ลำบากพอสมควรเลยค่ะ ลุกนั่งทีเลือดไหลเยอะมากเพราะต้องลุกให้นมลูกทุก2ชม ต้องก้มๆเงยๆ ทำงานบ้านกวาด ถู ซักผ้า

ผ่านไป 1เดือน ต้องไปทำงานแล้วค่ะ ไม่งั้นไม่มีกินแน่ หยุดงานมา1ปีเงินเก็บก็เริ่มหมด

ติดตามblogหน้าค่ะ แล้วใครจะเลี้ยงลูกหละ

Create Date : 18 มกราคม 2555
Last Update : 18 มกราคม 2555 17:31:01 น.		4 comments
Counter : 1526 Pageviews.
Share Tweet