~MeeJuu~

Blog นี้ เป็น Blog ที่มีความสุข ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไร เราก็มักจะเขียนมันในที่นี่

เรื่องสุข เรื่องทุกข์ มีคนมากมายในโลกไซเบอร์ ที่เข้ามาให้รู้จัก ได้กำลังใจ

วันนี้ เป็นวันที่เศร้าที่สุด มันเหมือน การเดินทาง ที่มาถึงที่หมายแล้ว แต่มันเป็นที่หมายที่ สงบ

สงบ เพราะมันจบลงแล้ว หมี่จุ๊ ไม่ต้องทรมาน จากอาการทั้งหลายแหล่

แต่การเดินทางไปหาความสงบของเค้า มันช่างแสนยาวนาน แสนทรมาน

เค้าสู้เพื่อลมหายใจสุดท้าย ปวดใจ ปวดใจ ที่เค้าต้องสู้อย่างทรมาน

ปวดใจที่ทำได้แค่อยู่ข้างๆเค้า ที่ไม่สามารถจะทำอะไรได้อีกแล้ว

เราทำได้แค่เขียนบันทึก ตอนที่เรานั่งเฝ้า บันทึกอาการที่แสนทรมาน

............................................

MeeJuu

วันที่ 3 มกราคม 2551

ตัวเริ่มเหยียดตรง คอแข็ง และเอียงขวา

รักเค้ามากน่ะ แต่ไม่อยากเห็นเค้าทรมานแบบนี้เลย

หมี่จุ๊เริ่มมีกลิ่น มี อึ มีฉี่ ไหลออกมาจากก้น มีน้ำออกมาจากปากเรื่อยๆ

ภาพสุดท้ายของเค้า คงเก็บไว้ได้แค่นี้

ตอนนี้ตี4ครึ่ง

หมี่จุ๊คอแข็งเหยียดตรง น้ำลายไหลออกมาตลอดเวลา หายใจถี่ๆ

เอาผ้าห่อไว้ เพราะตัวสั่นตั้งแต่บ่าย4 โมงแล้ว 12 ชม.แล้วน่ะ

มือเท้าของหมี่จุ๊เย็นมากๆ

พระเจ้า กำลังมาเอาหมี่จุ๊ไป แต่เค้ายังไม่ยอม

หมี่จุ๊ลูกแม่ หนูเข้มแข็งมาก และหนูแข็งแกร่งเสมอมา


ตอนนี้ตี5 ครึ่ง

หมี่จุ๊ไม่รู้สึกตัวแล้ว ขบกรามแน่น คอแข็ง และหายใจถี่ๆ

ตัวแข็ง คอแข็ง ขบกรามแน่น จนน่ากลัว ลูกกำลังทรมานมาก

หนูกำลังทรมาน

............................................................................

และเค้าก็ไป ตอน7 โมงกว่า หัวใจเค้าเต้นเบาลง และหายใจช้าลงๆ

และก็หยุดหายใจไป อย่างสงบ เค้าหยุดหายใจ ในมือของเรา

มือที่ทำได้แค่กอดเค้าไว้ ทำได่แค่นี้

หนูจะโกรธแม่มั๊ยลูก หนูจะโกรธแม่มั๊ย ที่แม่ปล่อยให้หนูทรมาน

บางทีเราคิดว่า ถ้าput เค้าไป ตั้งแต่ต้น เค้าอาจจะไม่ต้องมาเผชิญ กับอาการโคม่า ที่นานแสนนาน แสนทรมาน

หมี่จุ๊หนูเป็นลูกรัก

รู้มั๊ย เค้าเป็น ความรัก เค้าเป็นความสุข เป็นที่ยึดเหนี่ยวของคนที่ไม่มีอะไร

ดีใจเสมอมา ที่ได้เจอหมี่จุ๊ ที่ได้เลี้ยงได้ดูแล

วันนี้จะไม่ร้องไห้อีกแล้ว มันควรจะถึงเวลาทำใจ ทำใจเสียที ทำใจ

ในใจลึกๆ ก็หวังว่า เค้าจะตื่นขึ้นมา บางทีเคาอาจะหนาว และ ถ้าเค้าตื่นมาในที่มืดๆ เค้าก็จะตกใจ

แต่เราต้องยอมรับความจริง ว่าเค้าไปแล้ว เค้าหลับไปแล้ว ชั่วนิรันดร์

หมี่จุ๊ ยังขนนุ่มเหมือนเดิม ขนสวย ขนหนา เหมือนเดิม แม้ตัวจะมีแต่กลิ่นยา กับออกซิเจน แต่นั่นคือหมี่จุ๊คนเดิม

หมี่จุ๊ขนหลุดเยอะมากเมื่อคืน จับไปหลุดออกมาเลย น่าเศร้า น่าสงสาร

ไปเกิดใหม่ดีๆน่ะหม่จุ๊น่ะ

ไปเกิดในที่ ที่มีคนรักคนเอ็นดู เกิดชาติหน้า ขอให้แข็งแรง ไม่ต้องเจ็บป่วย มีโรคภัยใดๆ

เกิดเป็นลูกคนรวย ครอบครัวอบอุ่น มีพ่อมีแม่ที่รัก มีอนาคตที่ดีน่ะลูกน่ะ

ให้ชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายที่หนูต้องทรมานน่ะลูกน่ะ

อโหสิกรรมให้แม่น่ะลูก แม่รักหนู














ที่สุดของความเสียใจ เนี่ยแหละคือเสียใจ เสียใจ

Create Date : 03 มกราคม 2551 Last Update : 3 มกราคม 2551 22:56:24 น. Counter : 1307 Pageviews.		12 comments
Share Tweet