***โคโยตี้หลบหน่อย...โคโยซ่ามาแย้ว***
เรื่องนี้ต้องขยายในความกล้าหาญชาญชัยของไอ้ซ่า ช่างไม่กลัวสายตานับสิบๆเลยยยยย จิงๆๆ เรื่องมันมีอยู่ว่า พาไอ้ซ่าไปเดินเที่ยวห้างตามปกติ แล้วพี่ซ่าวันนี้นึกยังไงไม่รู้ ไม่อยากนั่ง ร้องจะขอลงเดิน ไอ้เราก็ตามใจ ดีจะได้ฝึกเดินไปด้วย และแล้ว.....ไอ้ซ่าก้อเดินเตอะๆแตะๆ ไปจนถึงกลางวงที่มีเสียงเพลง ระทึกๆๆ(เขากำลังโปรโมทสินค้าอยู่) พอไปหยุดอยู่กลางวงได้เท่านั้นหละ ก้อแด๊นซะกระจาย ไอ้เราก็อ๊ายๆอาย ไปเดินจูงมือลูกออกมา ที่ไหนได้ พี่ซ่าสบัดมือมามี้เฉยเลย พร้อมทั้งแด๊นต่อ แป๋วๆ อย่างแรง เต้นต่อจนเพลงมันจบ ถึงยอมกลับออกมาได้ คนที่เดินผ่านไปผ่านมาแถวๆนั้นก็หยุดยืนแล้ว ทั้งขำ ทั้งหัวเราะ ไอ้เรายิ่งอายเข้าไปใหญ่ เวงกำลูกฉันอยากจะเป็นศิลปินตั้งแต่เล็กจิงๆๆ แล้วมีคนมาสะกิดถาม ว่าไอ้ซ่าเนี่ย ขวบกี่เดือนละคะเนี่ย เต้นเก่งจัง 55555 ไอ้เราตอบด้วยความภาคภูมิใจไปว่า 10เดือน 1อาทิตย์เองจ้า เขาทำหน้าแปลกๆแบบไม่เชื่อสายตา 555เป็นไงเด็กไทยมันเจ๋งยังงี้นี้เอง 555พอกลับมาบ้าน ไอ้ซ่าก็ยังไม่เลิกคึก ก็ยังคงแด็นกระจายต่อ เลยได้เก็บภาพเอามาฝากแม่ยกพ่อยกทั้งหลาย 5555 ไปดูกันโคโยซ่าน้อย มาแย้วมาร์ตินแด๊นกระจายมาร์ตินแด๊นกระจาย2มาร์ตินแด๊นกระจาย3