ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ฉันก็ยังไม่ลืมเธอ

แม้ว่ามันจะผ่านมานานแค่ไหน ฉันก็ยังรักเธออยู่

นี่ผ่านมาตั้ง 3 - 4 ปี แล้วสิ ที่เธอเดินหายไปจากฉัน ไม่ว่าจะทำยังไงเธอคงไม่กลับมา และ คงรักฉันไม่ได้

ไม่ว่านานแค่ไหน ฉันก็ยังเจ็บทุกครั้งที่นึกถึงเธอ
ฉันเคยบอกรักเธอ
แต่เธอเคยบอกว่าเมื่อเวลาผ่านไป ฉันจะรู้เองว่านี่ไม่ใช่ความรักหรอก
ฉันไม่ได้รักเธอหรอก

เวลาเป็นครื่องพิสูจน์อะไร ได้จริง ๆ

ว่าแม้ว่าจะนานแค่ไหน ฉันก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม ยังรักเธอเหมือนเดิม
มันเป็นรักครั้งที่ฉันมั่นใจว่ารักจริง ๆ นี่คือรักของฉัน
รักที่ฉันเสียน้ำตามากที่สุด
รักที่ฉันมีความสุขมากที่สุด
รักที่ฉันดิ้นรนไขว่คว้ามากที่สุด
รักที่ฉันอยากยื้อไว้ให้อยู่กับฉันนานที่สุด
รักครั้งนี้ฉันอยากให้เขามีความสุขที่สุด ฉันจึงต้องปล่อย... เขาไป
รักที่เจ็บปวดมากที่สุด

ทุกวันนี้ฉันยังไม่ลืมเขา ฉันยังเจ็บปวด ยังทำใจไม่ได้
ฉันไม่สามารถจะเห็นหน้าเขาได้ เพราะมันยิ่งตอกย้ำถึงความพ่ายแพ้ในรักครั้งนั้น
ทุกครั้งที่ได้ยินเสียง ทุกครั้งที่เผอิญเห็น หน้า
เหมือนใครที่เอาตะปูมาตอกที่ใจแรง ๆ เหมือนแผลยังสด ๆ แตะครั้งใดก็ปวดแปล๊บที่ใจครั้งนั้น
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน รอยแผลนี้ก็ยังไม่หายสนิท ทุกครั้งที่โดนแตะเลือดก็ไหลซึมออกมาเมื่อนั้น

รักครั้งนั้นทำให้ฉันไม่กล้าที่จะรักใครแบบนั้นอีกเลย แม้คนที่ฉันอยู่ด้วยทุกวันนี้ฉันก็ไม่สามารถรักเขาได้แบบนั้นอีก ไม่มีวันเติมได้เต็มหัวใจแบบนั้นอีกแล้ว ทั้งที่เขาก็ดีกับฉันเหลือเกิน

ฉันคงไม่สามารถรักใครได้เท่านั้นอีกแล้ว ฉันกลัวความเจ็บปวดเหลือเกิน
กลัวความผิดหวัง ฉันกลัวเกินไปที่จะรักใครได้แบบนั้น

Create Date : 23 พฤศจิกายน 2550		1 comments
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2550 16:12:04 น.
Counter : 1126 Pageviews.
Share Tweet