กล่าวกันว่า “พี่ใหญ่” เป็นพนักงานวิทยุที่มีความรับผิดชอบสูงยิ่ง ทำงานตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงก็ว่าได้ เพราะมีวิทยุติดตัวอยู่เสมอไม่ว่าจะทำธุระส่วนตัวใดๆ ไม่เว้นแม้แต่ยามนอน

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงสดับการฟังการส่งข่าวของ “พี่ใหญ่” ที่รับฟังข่าวและผ่านข่าวให้หน่วยงานอื่นที่ปฏิบัติงานในพื้นที่ทุรกันดานห่างไกลและอยู่ในเขตคุกคามของผู้ก่อการร้ายอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย จึงมีรับสั่งถามพลตรีประถม บุรณสิริ อดีตอธิบดีกรมทางหลวงว่า “พี่ใหญ่” คือใคร และรับสั่งให้ศูนย์สื่อสารสวนจิตรลดา ส่งวิทยุชมเชยการปฏิบัติงานของ “พี่ใหญ่”
วันขึ้นปีใหม่ พ.ศ. 2516 ขณะที่ “พี่ใหญ่” และพนักงานวิทยุกรมทางหลวงในภาคเหนือปฏิบัติงานอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงเรียกที่ไม่คุ้นเคยดังมาจากเครื่องรับ

“พิษณุโลก พิษณุโลก”

“พี่ใหญ่ยัง” มิได้ขานตอบ เนื่องจากเสียงนี้ยังไม่เคยได้ยินมาก่อน

“พี่ใหญ่ พี่ใหญ่”

เมื่อเสียงเดิมเรียกมาอีก คราวนี้ “พี่ใหญ่” จึงขานรับ

“ตอบค่ะ ไม่ทราบว่าจากไหนค่ะ”

“จากเดโชชัย 1”

คราวนี้ “พี่ใหญ่” ถึงกับชะงัก เธอเรียกทุกศูนย์ให้รีบบิดคลื่นไปช่อง 12 โดยด่วน ระหว่างนั้นเธอรวบรวมความกล้าถามย้ำอีกครั้งว่า

“จากเดโชชัย 1 นะ”

ผู้ฟังทุกคนเงียบกริบเพื่อรอฟังคำตอบจากปลายทาง ทว่าในหัวใจทุกดวงเต้นระทึกเหมือนจะหลุดออกมานอกอก เพราะทราบดี “เดโชชัย 1” คือพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว!

แทนคำตอบ “เดโชชัย 1” พระราชทานพรปีใหม่ด้วยพระสุรเสียงอันทำให้ผู้ฟังขนลุกซู่

“สวัสดีปีใหม่พี่ใหญ่และเจ้าหน้าที่วิทยุทุกคน ขอให้มีความสุขตลอดทั้งครอบครัวให้มีพลานามัยสมบูรณ์ แข็งแรง ปลอดภัย มีความเจริญก้าวหน้าในหน้าที่ราชการ สวัสดี”