กว่าจะได้เขียน ลูกน้อยของแม่ก็เข้าสู่สัปดาห์ที่ 35 แล้ว เรื่องมันเริ่มต้นจาก

วันที่ 29/7/52

            แม่กะป๊ะป๋า ไปพบคุณหมอที่คลีนิกแห่งหนึ่ง เพื่อตรวจร่ายกายว่ามีอะไรผิดปกติรึเปล่า ทำไมแต่งงานมาตั้งหลายเดือนแล้ว ยังไม่ท้องสักกะที ทั้งๆที่ทำการบ้านออกจะบ่อย ผลตรวจน้องจิ ของป๊ะป๋าก้อปกติดี ส่วนแม่ก้อไปตรวจภายใน และก้อ u/s ดี ไม่มีปัญหาอะไร อ้าวแล้วทำไมไม่ท้องก้องงกันอยู่ จากนั้นก้อกลับบ้าน ก้อไม่ได้สนใจอะไรอีก คิดว่าเดี๋ยวสักวัน ความหวังคงจะเป็นจริง

***หลังจากที่ไปพบคุณหมอมา แม่ก้อใช้ชีวิตปกติ ขับรถ นั่งมอเตอร์ไซค์ ไปไหนเรื่อยเปื่อยกันสองคน เพราะคิดว่าก้อยังไม่ท้องฉันจะทำอะไรก้อได้ กินอะไรก้อได้  ไม่มีอาการใดๆ แจ้งเตือนให้รู้เลย

เดือน สิงหาคม 2552

        ประจำเดือนแม่ก้อยังไม่มา ก้อคิดว่าปกติ เพราะมันก้อมาบ้างไม่มาบ้างอยู่แล้ว 2 เดือนมา 3 เดือนมาครั้ง ก้อไม่ได้ตรวจว่าท้องรึเปล่า เพราะอาการใดๆที่แสดงว่าท้องไม่มีเลย มีแค่อาการปวดท้องน้อยแปล๊ปๆ อยู่เหมือนกัน แต่คิดว่าเป็นเพราะโรคกระเพราะ ก้อไม่ได้หาหมออีกตามเคย

2/9/52

        วันนี้เป็นวันที่แม่กะป๊ะป๋า รู้ว่ามีหนูอยู่ในท้อง สืบเนื่องจากประจำเดือนไม่มา 2 เดือนกว่าล่ะ ก้อเลยให้ป๊ะป๋าไปซื้อที่ตรวจมาให้ตรวจเล่นๆ ว่าท้องรึเปล่า ประมาณ 2 ทุ่มกว่าๆ ได้มั้งแม่ลองตรวจดู ป๊ะป๋านั่งเล่นเกมส์ แม่ก้อตรวจแล้วก้อยืนดู ปรากฏว่า ขึ้น 2 ขีด ก้อรีบเรียกป๊ะป๋ามาดูว่ามันจริงรึเปล่า ป๊ะป๋าก้อบอกว่าท้องชัวร์ จากนั้นก้อไปบอก ป้าๆยายๆ ว่าแม่ท้องแล้ว ซึ่งตอนนี้ ป้าจอยยังตั้งท้อง พี่จัสติน ได้ 8 เดือนแล้ว บ้านเราก้อจะมีเด็กพร้อมๆกัน 2 คน

**จากนั้น ก้อคุยกะป๊ะป๋าว่าเราจะไปหาหมอกันที่ไหน จะฝากเมื่อไหร่ดี เริ่มหาข้อมูลว่าจะฝากที่ไหนดี คุณหมออะไรดี จนได้ข้อสรุปว่า คุณหมอมฆวัน ธนะนันท์กูล โรงพยาบาลสมิติเวชศรีนครินทร์

5/9/52

        ไปพบคุณหมอครั้งแรก รอนานมาก เพราะไม่เคยไปหา ไม่มีประวัติ ต้องกรอกแบบฟอร์ม กรอกประวัติต่างๆ กว่าจะถึงคิว ชั่วโมงกว่า เพราะคุณหมอคนไข้เยอะมากๆ ๆ ต้องไปรอแทรกคิวคนที่ยังไม่มา แล้วก้อได้เข้าพบคุณหมอ คุ้มกับการรอคอยมาก คุณหมอมฆวัน ใจดีมาก ซักถามข้อมูลละเอียดมาก อธิบายพร้อมวาดภาพประกอบว่า ถ้าท้องจิงๆ ตอนนี้จะเป็นยังไง วาดตั้งแต่เริ่มปฏิสนธิจนกระทั่ง สัปดาห์ที่ 9 ว่าจะเป็นแบบไหน แล้วก้อต้องไป u/s เพื่อดูว่าท้องจริงๆ หรือเปล่า ท้องได้กี่สัปดาห์แล้ว เพราะประจำเดือนมาไม่ตรง จากนั้นก้อไปนอนรอคุณหมอในห้อง u/s ป๊ะป๋าหนูก้อได้เข้าไปด้วย คุณหมอ u/s โดยใช้แท่งสอดเข้าไปในช่องคลอด เพราะยังมองไม่เห็นทางหน้าท้อง สักครู่แม่กะป๊ะป๋าก้อได้เห็นลูก ดิ้นดุกดิ๊ก รูปร่งเหมือนที่คุณหมอวาดให้ดูเลย น้ำตาแม่ไหลโดยไม่รู้ตัว ตื่นเต้น ไปหมด จับมือป๊ะป๋าไว้ หฯก้อดิ้นโชว์ใหญ่เลย คุณหมอก้อวัดขนาด บอกว่าหนูได้ 9 สัปดาห์ 1 วัน แล้ว ท้องในมดลูกปกติดี มีถุงน้ำคล่ำห่อหุ้ม ทุกอย่างปกติดี หนูอยู่ในท้องแม่แล้วดีใจสุดๆเลย 

      คุณหมอนัดพบ  เดือนครั้ง ครั้งต่อไป 3/10/52 คราวนี้ได้ ยาโฟเลต+FBC + CDR รวมราคา 3800 บาท

**ปล. ถามคุณหมอว่าเมื่อสิ้นเดืนกรกฏาคมไป หาหมออีกที่หนึ่ง u/s แต่หมอที่นั่นบอกว่าไม่ได้ท้อง คุณหมอมฆวันบอกว่า ตอนนั้นยังมองไม่เห็นจะเริ่มเห็นถุงตั้งครรภ์ตั้งแต่ 4 สัปดาห์ 4 วัน เป็นต้นไป 

3/10/52 (13 สัปดาห์ 1 วัน)

    พบคุณหมอตามนัด ตรวจปัสสาวะ วัดความดัน ชั่งน้ำหนัก ความดันปกติ ปัสสาวะปกติ ไม่มีน้ำตาลและโปรตีนในปัสสาวะ เข้าพบคุณหมอ ตรวจการเต้นหัวใจของหนู ปกติดี กลับบ้านได้ ให้ยาเหมือนเดิม นัดคราวต่อไป 16 วีค เพื่อตรวจคัดกรองดาวน์ซินโดม

24/10/52

    พบคุณหมอตามนัด ตรวจปัสสาวะ ปกติดี แต่วันนี้ต้องไปเจาะเลือด เพื่อตรวจคัดกรองดาวน์ซินโดม และก้อทำ u/s เพื่อตรวจดูน้ำที่ต้นคอเพื่อคัดกรองดาวน์ซินโดม ประกอบกับผลเลือดที่เจาะ  ผลออกมาปกติ ไม่ใช่กลุ่มเสี่ยง แม่กะป๊ะป๋าลุ้นแทบแย่ รวมทั้งลุ้นด้วยว่าหนูเป็น หนุ่มหรือสาว ปรากฏว่า หนูไม่ยอมโชว์ เอาตัวนอนราบกับท้องแม่ เขย่ายังไงก้อไม่ขยับ มองไม่เห็น เลยไม่รู้เลยว่าหนูเป็นหนุ่มหรือสาว ส่วนผลอย่างอื่นดี รกเกาะดี คุณภาพรกก้อดี ปริมาณน้ำคล่ำก้อดี ไม่มีปัญหาอะไร น้ำหนักหนูก้อโตตามอายุครรภ์ 

18 สัปดาห์

  แม่รู้สึกว่าหนูดิ้นเป็นครั้งแรก ตื่นเต้นจัง ความรู้สึกที่ไม่เคยรู้มาก่อนว่าการที่มีสิ่งสำคัญที่สุด มานอนอยู่ในท้อง ดิ้นอยู่ในท้องมันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเลย มีความสุขจังเลยๆๆๆ

21/11/52 (20 สัปดาห์ 1 วัน)

      พบคุณหมอตามนัด ตรวจปัสสาวะ วัดความดัน ชั่งน้ำหนัก ปกติดี วัดการเต้นของหัวใจของหนูก้อปกติดี หนูเริ่มดิ้นเก่งขึ้นเยอะเลย วันนี้คุณหมอคุยเรื่อง เบาหวานขณะตั้งครรภ์ ว่าอันตราย คุณแม่ตั้งครรภ์จะต้องตรวจเบาหวาน นัดครั้งหน้าต้องตรวจน้ำตาลในเลือดเพื่อดูเบาวานด้วย แต่คุณหมอไม่อยู่จะต้องพบคุณหมอจิตติมาแทน

27/12/52 (25 สัปดาห์ 2 วัน)

        ตรวจปัสสาวะ วัดความดัน แล้วก้อกินน้ำตาล 50 กรัมผสมน้ำมะนาว หวานๆๆๆๆ สุดๆๆ จะอ๊วกแตก และก้อห้ามกินน้ำ รอ 1 ชั่วโมง ให้ไปเจาะเลือด ระหว่างรอเจาะเลือดก้อไปทำ u/s เพื่อตรวจการทำงานของหัวใจหนูว่าปกติไหน มีลิ้นหัวใจปกติไหม แล้วก้อตรวจรายละเอียดเกี่ยวกับหัวใจทั้งหมด เพราะคุณหมอจิตติมาเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านนี้โดยเฉพาะ คุณหมอก้อทำๆๆๆ กลิ้งๆๆ เครื่องบนท้องแม่ แล้วก้อบอกแม่กะป๊ะป๋าว่า เดี๋ยวหมอของตรวจรอบนึงก่อนแล้วจะอธิบายให้ฟังว่า เป็นยังไง ภาพที่เห็นหน้าจอ หนูโตขึ้นเยอะเลย แล้วคุณหมอก้อถามว่ารู้เพศรึยัง แม่ก้อบอกว่ายัง คุณหมอก้อบอกว่าลูกสาวนะคะ 555+ ป๊ะป๋าแอบเสียใจนิดนึง แม่รู้ แต่แม่ดีใจเพราะหญิงหรือชายแม่ก้อรักหนูที่สุด คุณหมอบอกว่าทุกอย่างปกติ นี่อธิบายแล้วเหรอ งงเลยเรา  ตอนนี้หนูน้ำหนัก 714 กรัมแล้ว ดิ้นเก่ง ไม่หยุดเลยคุณหมอบอก

**26 สัปดาห์

หนูดิ้นเก่งมาก ดิ้นเยอะด้วย ไม่รู้กำลังเล่นอะไรอยู่ ทำปูดซ้าย ปูดขวา จนป๊ะป๋าขำใหญ่เลย มันทำให้แม่มีความสุขมากๆ ที่รู้ว่าหนูแข็งแรงดี หนูชอบฟังเพลง และก้อฟังป๊ะป๋าอ่านการ์ตูน แม่ก้อร้องเพลงให้ฟังบ้าง 555+ เสียงไม่เพราะ ไม่รู้หนูชอบรึเปล่าเนอะ

16/1/53 (28 สัปดาห์ 1 วัน)

    พบคุณหมอตามนัด เหมือนเดิมอีกเช่นเคย ตรวจปัสสาวะ วัดความดัน ชั่งน้ำหนัก ปกติดี น้ำหนักของแม่ตอนนี้ 49.5 กิโล จากนั้นก้อเข้าพบคุณหมอ ตรวจการเต้นของหัวใจหนูได้ 144 ครั้ง/นาที ปกติดี แล้วก้อคลำท้องเพื่อดูขนากว่าโตตามเกณฑ์ไหม ตอนนี้หนูมีน้ำหนักประมาณ 1100 กรัมแล้ว ทุกอย่างปกติดี

  **สืบเนื่องจากคราวที่แล้วพบคุณหมอจิตติมา คราวนี่คุณหมอมฆวันมาอธิบายรายละเอียดให้ฟังแทน บอกว่าการทำงานของหัวใจลูกปกติดี ลิ้นหัวใจปกติ ไม่มีอาการปากแหว่งเพดานโหว่ ทุกอย่างดี รกคุณภาพดี น้ำคล้ำดี เติบโตตามเกณฑ์ได้ดี ฟังคุณหมอแล้วสบายใจๆ

22-24/1/53 (29 สัปดาห์ )

    แม่พาหนูไปสัมมนาที่ โรงแรมชลจันทร์ พัทยา ชลบุรี 3 วัน 2 คืน อาหารอร่อยมาก กินทั้งวันเลย เยอะจริงๆ แถมเป็นคนท้องสบาย ไม่ต้องทำอะไรเลย นั่งๆนอน แต่ป๊ะป๋าไม่ได้ไปด้วย แม่นอนกะป้าเปิ้ล มีแอบกลัวผี ไม่กล้าเอาขาออกจากผ้าห่ม ร้อนสุดๆเลย

    การไปสัมมนาคราวนี้ แม่ได้เงินรางวัลจากท่านอธิการมา 1000 บาท จากการแต่งกลอน ตามหัวข้อที่ท่านอธิการกำหนด ไม่คิดว่าจะได้ด้วย ท่านให้แต่ตั้งแต่ตอนเย็น แม่ก้อไม่แต่ง จนมาตอนเช้า ผอ.สั่งให้แต่ง เดี๋ยวหน่วยงานไม่มีใครส่ง แม่ก้อเลยขอดูหัวข้อที่ท่านอธิการบังคับให้มีในคำกลอนจากลุงอั้ม แม่ก้อแต่งประมาณสัก 5 นาที เสร็จก้อส่ง ไม่ได้หวังรางวัลอะไรหลอก เพราะแต่งไปตามที่ใจคิด จากนั้นก้อมีเจ้าหน้าที่ มาเก็บผลงานที่แม่แต่ง จากนั้นก้อไม่สนอะไร ถ่ายรูปกันต่อกับ ป้าๆๆของหนู ที่ไปสัมมนากัน จากนั้นป้าผาก้อเดินมากระซิบแม่ ให้แต่งตัว ทำผมให้เรียบร้อย เดี่ยวต้องไปรับรางวัล จากการแต่งกลอน งงเลย ได้ซะงั้น ทุกคนก้อดีใจกับแม่กันใหญ่ที่ได้รางวัลให้หนูเป็นของขวัญชิ้นแรกจากท่านอธิการเลย

30/1/53 (30 สัปดาห์ 1 วัน)

    พบคุณหมอตามนัด เหมือนเดิมอีกเช่นเคย ตรวจปัสสาวะ วัดความดัน ชั่งน้ำหนัก ปกติดี น้ำหนักของแม่ตอนนี้ 50.4 กิโล จากนั้นก้อเข้าพบคุณหมอ ตรวจการเต้นของหัวใจหนูได้ 140 ครั้ง/นาที ปกติดี แล้วก้อคลำท้องเพื่อดูขนากว่าโตตามเกณฑ์ไหม ตอนนี้หนูมีน้ำหนักประมาณ 1500 กรัมแล้ว ทุกอย่างปกติดี ดิ้นเก่ง เหมือนเดิม

13/2/53 (32 สัปดาห์ 1 วัน)

    พบคุณหมอตามนัด เหมือนเดิมอีกเช่นเคย ตรวจปัสสาวะ วัดความดัน ชั่งน้ำหนัก ปกติดี น้ำหนักของแม่ตอนนี้ 51.9 กิโล จากนั้นก้อเข้าพบคุณหมอ ตรวจการเต้นของหัวใจหนูได้ 147 ครั้ง/นาที ปกติดี แล้วก้อคลำท้องเพื่อดูขนากว่าโตตามเกณฑ์ไหม ตอนนี้หนูมีน้ำหนักประมาณ 2000 กรัมแล้ว โตขึ้นเยอะเลยลูกสาวแม่ ทุกอย่างปกติดี ดิ้นเก่ง เหมือนเดิม

**เนื่องจากที่ทำงานของแม่ โดยน้ายู้กะป้าตู๋ เป็นหวัด แม่ก้อเลยติดหวัดมา เจ็บคอมาก มีน้ำมูกนิดหน่อย ไอเล็กน้อย คุณหมอจึงต้องตรวจอาการหวัดของแม่ด้วย ปรากฏว่า คออักเสบมาก กินยาแก้อักเสบไม่ได้ จึงได้ Augmintin กะยาละลายเสบหะชื่ออะไรจำไม่ได้แล้ว เป็นยาฆ่าเชื้อที่ไม่อันตรายต่อหนูเลยสักนิดเดียว คุณหมอบอก ซึ่งแม่ก้อฟังคุณหมอตามปกติ พอมาถึงตอนจ่ายเงินนี่สิ งงเลยทั้งหมด 2800 บาท อะไรหว่า ทำไมมันแพงเช่นนี้เพราะไม่มียาเกี่ยวกับการตั้งครรภ์เลย มีแต่ยาแก้หวัด แต่ก้อจ่ายเงินไป ด้วยความข้องใจ ว่าค่ายาอย่างเดียว 1800 กว่าบาท ไม่รวมค่าหมอและค่าอื่นๆ ทั้งๆที่ได้ยามา2 อย่าง ประมาณ 4 แผง จึงให้ป๊ะป๋าไปถาม เภสัชกรว่าราคามันยังไง ผลที่ได้คือ ยาแผงละ 700 กว่าบาท โอ้แม่เจ้า ไม่เคยกินยาแพงขนาดนี้เลย แต่มันดีสำหรับหนู แม่จ่ายได้เสมอ

27/2/53 (34 สัปดาห์ 1 วัน)

    วันนี้มีนัดพบคุณหมอ แต่ป๊ะป๋าของหนูไม่อยู่ไปฮ่องกงยังไม่กลับ แม่ก้อเลยต้องไปกะตายายหนูแทน เหมือนเดิมอีกเช่นเคย ตรวจปัสสาวะ วัดความดัน ชั่งน้ำหนัก  น้ำหนักของแม่ตอนนี้ 51.4 กิโล ลดลงจากเดิม จากนั้นก้อเข้าพบคุณหมอ คุณหมอบอกว่าน้ำหนักลด เดี๋ยวต้องไปดูว่าหนูโตตามปกติไหม ถ้าไม่โตจะต้องไปทำ u/s ดูว่าเป็นอะไรรึเปล่า แม่เริ่มจิตตกเล็กน้อย จากนั้นคุณหมอก็ตรวจการเต้นของหัวใจหนูได้ 153 ครั้ง/นาที ปกติดี แล้วก้อคลำท้องเพื่อดูขนากว่าโตตามเกณฑ์ไหม คลำหัว คลำก้น คลำอะไรอีกก้อไม่รู้เยอะเลย แล้วก้อบอกว่า ตอนนี้หนูมีน้ำหนักประมาณ 2400 กรัมแล้ว ทุกอย่างปกติดี ดิ้นเก่ง เหมือนเดิม

**คุณพยาบาลเตือนแม่ เรื่องการเดิน เพราะแม่เดินเร็วไม่เหมือนคนท้อง คุณพยาบาลบอกว่าต้องเดินให้ช้ากว่านี้นะคะ ฝึกเอาไว้ให้เป็นนิสัย

Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 1 มีนาคม 2553 14:24:03 น.		4 comments
Counter : 2431 Pageviews.
Share Tweet