Bloggang.com : น้องสิงโตหัวโตโต๊โต : ++ความหวังและการรอคอย จบลงทั้งน้ำตา++

++ความหวังและการรอคอย จบลงทั้งน้ำตา++

จากที่รอคอยจะพบหมอนัดตรวจอีกครั้งในวันที่ 19 มิ.ย. แต่กลับกลายเป็นว่าเราไปพบหมอด้วยตัวเองไม่ได้ ...

คืนวันพุธที่ 13 มิ.ย. ประมาณ เที่ยงคืนเกือบจะตี 1 แล้ว ปวดท้องมาก ปวดจนนอนไม่หลับ ฝันร้ายไปหมด ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ หลังจากนั้นก็เป็นลมหน้ามืดล้มลงไปที่ห้องน้ำ โดยที่เราไม่รู้สึกตัวเลย ได้สติขึ้นมาอีกคิด เรานอนอยู่ไหนเนี่ย รู้สึกว่า งงง ไปหมด แต่ก็ปวดแปล๊บ ๆ ที่ข้อศอกทั้ง 2 ข้าง ก็ยังไม่ได้สนใจอะไร คลานขึ้นไปนอนบนเตียง นอนนั้นปวดท้องมาก จนน้ำตาไหลเลย ทนไม่ไหว เรียกพี่หมู ที่นอนอยู่ข้าง ๆ บอกว่าปวดท้องมาก ทนไม่ไหวแล้ว ในใจตอนนั้นคิดว่าคงจะปวดแต่ที่เคยเป็นมา ก็เลยกินพาราไป 2 เม็ด หลังจากนั้นไม่นอน อ้วกออกมา ก็ยังคิดอยู่ว่าคงจะอาหารเป็นพิษแน่เลย อ้วกไปแล้วก็รู้สึกดีขึ้น หลับไปถึงเช้า อาการปวดก็ทุเลาลง ตอนนี้อาบน้ำจะไปทำงาน รู้สึกได้เลยว่า เหมือนจะเป็นลม หน้ามืด เวียนหัวชอบกล แต่ก็ว่าคงจะอดนอน มันก็เลยเพลียล่ะมั่ง ตอนเช้าท้องก็เริ่มไม่ค่อยดีแล้ว ถ่ายไป 2 ครั้ง ระหว่างเดินขึ้นตึกไปทำงาน บอกพี่หมูว่าไปส่งหน่อยนะ เดินไม่ไหวแล้ว จะเป็นลม มองไม่เห็นทางเริ่ม หน้ามืดไปหมด ตอนนั้นก็ยังทำงานอยู่ ประมาณ สัก 9 โมงเนี่ยอาการเริ่มแย่มาก ๆ เดินไม่ไหว รู้สึกปวดท้องไปหมด จน 10 โมงเช้า น้องที่ทำงานพาไปหาหมอที่ รพ.เปาโล ไปถึงเข้าพบหมออายุรกรรม ก็บอกว่าปวดท้อง กดท้องดูแล้ว มันปวดข้างขวาใกล้ ๆ กับไส้ติ่งเลย หมอก็เลยส่งไปตรวจเลือด กับ ตรวจปัสสาวะ ให้เรารอผลตรวจเลือก อีก 1 ชั่วโมง ประมาณ บ่ายโมง มาฟังผลเลือด หมอบอกว่า เมล็ดเลือดขาว สูงมาก ประมาณ 20,000 ได้ หมอบอกว่าคนปกติจะแค่ 5,000 เองนะ หมออายุรกรรม เลยส่งไปให้หมอศัลยกรรม ตรวจ ก็บอกว่าอาการเหมือนไส้ติ่งอักเสบ แต่หมอก็ยังไม่แน่ใจ เพราะเม็ดเลือดขาวสูงมาก คุยอยู่อีกสักพัก ส่งไปที่หมอสูตินารี เพื่อตรวจภายใน ว่าจะเกี่ยวกับมดลูกหรือเปล่า เรางี้เริ่มใจไม่ดีแล้ว หมอสูติ ตรวจก็บอกว่าไม่พบอะไรผิดปกติ ให้เราลงไปหาหมอศัลยกรรมอีก คุยกะหมอได้สักพัก หมอบอกว่าให้ แอดมิด นอนคืนนี้เลย เราก็ตกใจทำไงดีอ่ะ โทรไปหาพี่หมู บอกว่าหมอให้นอนคืนนี้ ให้รีบมาหาที่ รพ.ด่วนเลย ระหว่างนั้น เราต้องรอให้หมอให้หมออายุรกรรมสรุปอีกที วันนั้นกว่าจะเสร็จเรื่อง ก็ 4 โมงเย็นพอดี สรุปว่าเราไปใช้ประกันสังคมที่ รพ.ยันฮี หมอก็เลยทำเรื่องส่งไปให้เย็นนั้นเราไปถึง รพ.ยันฮี ประมาณ 6 โมงครึ่ง เกือบจะทุ่มแล้ว เราต้องไปรอหมอตรวจ เจาะเลือดใหม่ ซึ่งก็ได้ผลเลือดใกล้เคียงกัน ได้แอดมิดตอนประมาณ 4 ทุ่มของคืนนั้น วันพรุ่งนี้หมอเข้ามาตรวจ ได้มากดท้อง ถามว่าเจ็บไม๊ ตอนที่หมอกดบริเวณท้องน้อยด้านขวา เราเด้งตัวขึ้นมาเลย เจ็บมาก หมอถามว่าได้ตรวจภายในหรือยัง เราก็รีบพูดเลย ว่าตรวจมาแล้วแต่ไม่พบ แฟนเราบอกให้ตรวจใหม่ดีกว่า เพื่อความชัวร์ ก็เลยรอหมอสูตินารี มาตรวจ ประมาณ 9 โมงกว่าเกือบ 10 โมง ไปตรวจภายในกับหมอสูติ หมอก็ซักประวัติ ว่าเคยทำอะไรมาบ้าง ประจำเดือนมาปกติมั๊ย มีบุตรหรือยัง กินยาอะไรมาบ้าง เราก็ตอบไม๊ หมอตรวจเสร็จบอกว่า เจอก้อนนะ ให้รอก็จะส่งไปตรวจอีกครั้ง ตอนนั้นใจไม่ดีแล้ว หลังจากที่ไปตรวจภายในอีกครั้ง หมอก็ถามคล้ายกัน แต่ยอมรับเลยเครื่องมือทันสมัยมาก ตรวจเสร็จ หมอบอกว่าให้ขึ้นไปรอบนห้องก่อนแล้วจะแจ้งผลให้ทราบ ประมาณ เที่ยงหมอก็ขึ้นมาบอกว่า เนี่ยเจอก้อนเนื้อที่รังไข่ด้านขวา มันอยู่ติดกะไส้ติ่งเลยนะ ก้อนประมาณ 7 ซม.เห็นจะได้ ยังไงหมอขอผ่าบ่ายนี้เลยล่ะกันนะ ให้เตรียมตัวไว้ หมอไปแล้วรีบโทรให้แฟนเลย ให้รีบมาด่วน หมอจะผ่าบ่ายนี้แล้ว

หลังจากนั้นก็มีพยาบาลเข้ามาเจาะเลือด มาทำความสะอาดหน้าท้อง ตอนนั้นเรารู้สึกว่าเริ่มกดดันแล้ว เพราะไม่รู้ว่าจะผ่ากี่โมงแน่ ต้องรอห้องผ่าตัด กะตรวจ กรุ๊ปเลือดอีก ได้เข้าห้องผ่าตัดประมาณ บ่าย 3 โมงเห็นจะได้ อารมณ์ตอนนั้นอยู่ที่เราดูในทีวีเลย ไฟเพดานเต็มไปหมด หมอ พยาบาล ใส่ชุดเขียวเพียบเลย เราใช้วิธีดมยาสลบ ได้แต่ภาวนา ก็ให้เราหลับเร็ว อย่าตื่นมาระหว่างผ่าตัดเลยเถอะ สาธุ

ประมาณ เกือบ 1 ทุ่มได้มั่งถึงผ่าตัดเสร็จตอนนั้นเราก็ไม่รู้เรื่องอะไร พอเข้าพากลับมาที่ห้องพัก เห็นแฟนเราร้องไห้ เรางี้ ใจเสียเลย ยังพูดเลย พี่หมูเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม แต่ตอนนั้นยังมึน ๆ ยาอยู่ มารู้ที่หลังตอนหมอมาเยี่ยม บอกว่าเราจะเป็น หนักมาก "อุ้งเชิงกรานอักเสบอย่างรุนแรงและมีหนองบริเวณลำไล้ เป็นชีสต์ที่รังไข่" เราก็ตกใจเลย หมอก็บอกว่าอีกรังไข่อีกข้างก็ไม่ค่อยดีนะ ถ้าเราจะลูกสิงโต จะต้องทำ กิฟท์ อย่างเดียว ถ้าจะมีเองโดยธรรมชาติ คงจะเป็นไปได้ยาก อารมณ์ตอนนั้นบอกไม่ถูก เศร้าอยู่เหมือนกัน แต่ก็ได้คุยกะแฟนแล้วว่า ไม่เป็นไร เราอยู่กันสองคนก็ได้ ต้องรักษาตัวเองให้ดีที่สุด สู้ ๆ

จากวันนั้นจนวันนี้ ประมาณ 3 อาทิตย์ ก่า ๆ แล้ว เราเข็มแข็งมากขึ้น สภาพร่างกายดีขึ้นเป็นลำดับ มีแรงมีพลังที่จะสู้ต่อไป

ไม่เป็นไรนะ ถ้าวันใดเราสองคนมีบุญ ลูกสิงโตก็คงจะมาอยู่กับเราเนอะ

Create Date : 09 กรกฎาคม 2550

Last Update : 9 กรกฎาคม 2550 15:59:49 น.

2 comments

Counter : 853 Pageviews.

พอดีดิฉันกำลัง เซิร์ทหาเรื่องการตรวจภายในที่ยันฮี

แล้วมาเจอบล็อคนี้ของคุณ

อาจเรื่องราวแล้วเศร้าแทนค่ะ แต่ยังไงขอเป็นกำลังใจ

ให้คุณสู้ต่อไปนะคะ

สักวันฟ้าอาจจะเมตตา ให้น้องสิงโตของคุณมาเกิด

ตามธรรมชาติก็ได้ค่ะ

โดย: ระบายฟ้า IP: 58.11.30.114 วันที่: 2 เมษายน 2553 เวลา:15:44:30 น.

เข้ามาหาข้อมูลยันฮีเหมือนกัน ได้อ่านแล้สเศร้าแทน แต่ยังไงก้อขอเปนกำลังใจให้น่ะค่ะ ขอบคุนสำหรับความรู้ที่นำมาเล่าสู่กันฟัง

โดย: ลูกตาล IP: 27.130.132.63 วันที่: 12 กรกฎาคม 2554 เวลา:16:23:37 น.