แม่ฮ่องสอน
แม่ฮ่องสอนวันที่ 17/01/2551ผมออกจากถ้ำปลาเวลาประมาณ 15.30.น แล้วตรงเข้าแม่ฮ่องสอนเลยครับ ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงในการหาที่พักเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้วก็ไม่รอช้าลุยต่อเลยครับพระธาตุดอยกองมูเป็นประธาตุคู่บ้านคู่เมืองของแม่ฮ่องสอนครับ ตั้งอยู่บนเขาซึ่งถ้าอยู่บนนั้นแล้วมองลงมาจะเห็นตัวเมืองจากมุมสูงเลยครับเพื่อความเป็นศิริมงคลให้กับชีวิตเราก็ควรสักการะพระธาตุด้วยเครื่องบูชาของที่วัดครับ(ตามกำลังศัทธรา) แล้วเดินวนพระธาตุ 3 รอบ เมื่อครบแล้วให้นำเครื่องสักการะไปไหว้พระประจำวันเกิด เป็นอันเสร็จพิธีเครื่องสักการะและใส่บาตรทำบุญนอกจากพระธาตุแล้วยังมีมุมสบายๆ ด้านหลังของพระธาตุเป็นร้านกาแฟที่บรรยากาศดีมากๆเลยครับ เหมาะที่จะจิบกาแฟนั่นดูพระอาทิตย์ตกท่ามกลางขุนเขาครับเมื่อพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว ผมก็ลงจากเขาเพื่อที่จะไปวัดจองคำและวัดจองกลาง ซึ่งว่ากันว่าเป็นวัดแฝดและจะสวยงามมากในเวลาค่ำคืนภายในวัดมีรูปไม้แกะสลักเล่าเรื่องราวพระเวสสันดรชาดก และเครื่องไม้แกะสลักมากมายครับ(บรรยากาศวังเวงมาก)ด้านหน้าของวัดจะเป็นตลาดถนนคนเดิน มีทั้ง Zone ของกิน และ Zone ของขาย ซึ่งราคาไม่แพงเลย ผมเลยจัดการมื้อค่ำที่นี่แล้วเข้านอนเลยครับ18/01/2551วันนี้ตื่นเช้าขึ้นมาพร้อมความสดชื่นหลังจากที่ชาร์ตไฟให้ตัวเองจนเต็มแล้ว จุดมุ่งหมายของวันนี้คือ ไปหมู่บ้านกระเหรี่ยงคอยาวที่ห้วยเสือเฒ่าและถ้ำแก้วโกมลครับ เพื่อให้ได้บรรยากาศที่ดีผมจึงออกเดินทางตั้งแต่ช่วงเช้าเลยครับ เพียง20 นาทีจากตัวเมืองแม่ฮ่องสอนผมก็มาถึงหมู่บ้านกระเหรี่ยงคอยาวแล้วหมอกยังคงหนาสมกับเป็นเมืองสามหมอกเลยครับ แต่ชาวกระเหรี่ยงตืนกันหมดแล้วและคงเตรียมตัวรับนักท่องเที่ยวกันแล้วครับสินค้าที่ระลึกมีมากมายหลายอย่างแต่ที่ผมชอบคือผ้าผันคอเหล่านี้ครับ เค้าทอผ้ากันให้เห็นๆเลย และเมื่อนักท่องเที่ยวเริ่มทะยอยเข้ามาผมก็ต้องเริ่มไปที่อื่นแล้วครับ ถ้ำแก้วโกมล อ.แม่ลาน้อยคือเป้าหมาต่อไป แต่ระหว่างทางเห็นมีป้ายบอกว่ามีวัดน่าเที่ยวอีกแห่งหนึ่งคือ วัดต่อเรือ ซึ่งเป็นวัดที่สร้างด้วยสถาปัตยกรรมของชาวไทยใหญ่ ผมเลยเลี้ยวรถแวะวะหน่อยซึ่งก็ไม่ผิดหวังครับ สวยงานแปลกตาดี แต่ไม่มีนักท่องเที่ยวเลยครับ สงสัยขาดการประชาสัมพันแน่ๆเลยเมื่อไหว้พระเสร็จก็เดินทางต่อ และเมื่อมาถึงถ้ำแก้วโกมลซึ่งต้องขับรถขึ้น-ลงเขาไปอีก 5 กม. ผมก็ต้องจอดรถและเข้าไปติดต่อเจ้าหน้าที่เพื่อชำระค่าธรรมเนียมในการเข้าชม แล้วผมก็ต้องผิดหวังมาก เพราะเจ้าหน้าที่บอกว่า ทางอุทยานไม่อนุญาตให้ถ่ายรูปภายในถ้ำ แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ไม่ถ่ายก็ไม่ถ่าย ลุยเลยจากระยะทางที่ทำการของอุทยานขึ้นมาบนถ้ำเป็นเขาสูงชันมาก และต้องให้รถประจำทางของอุทยานพาขึ้นมาเท่านั้น เมื่อมาถึงเราก็เตรียมตัวเข้าถ้ำกัน ส่วนน้องๆที่นั่งประชาสัมพันธ์และไกด์ที่จะนำเข้าชมก็เป็นนักศึกษาครับไหนๆก็มาถึงแล้วก็ต้องมีหลักฐานกันหน่อย