BlogGang.com : : Simply Mommy : ** สิ่งที่ "ทำ" ....ไม่ใช่ สิ่งที่ "รัก"

** สิ่งที่ "ทำ" ....ไม่ใช่ สิ่งที่ "รัก"

คงไม่มีใครปฏิเสธได้ว่า อีกครึ่งค่อนชีวิตที่เหลือของเรา จะต้องเอาไปผูกติดกับการทำงานมากกว่าอยู่บ้าน และก็คงมีใครอีกหลายคนที่ได้ทำงานแบบไม่ตรงกับสาขาที่เราเรียนมา เราก็เป็นอีกคนหนึ่งเหมือนกันที่ไม่ได้ทำงานอย่างที่รักและชอบ เราเรียนจบมาทางด้านออกแบบ (โฆษณา) ความใฝ่ฝันแต่เดิมของเราเลยคือ Creative แต่ก่อนหน้านั้น ด้วยพิษเศรษฐกิจ ทำให้เราต้องหางานโดยที่คิดแค่ว่า อยากมีงานทำ อยากมีเงินเดือน พอได้งาน (ที่ไม่ตรงกับที่เราเรียนมา) ยังไม่คิดอะไร ก็ทำไปเรื่อยๆ จนมีทักษะในด้านนั้น เวลาผ่านมาประมาณ 6-7 ปี จนได้ขึ้นเป็นหัวหน้า แต่ขณะที่เราเองก็ยังรับงานออกแบบเป็นระยะ แต่ไม่เยอะ ตอนนี้ก็ไม่ได้ทำเพราะงานที่ใหม่ต้องเดินทางไป ตจว. บ่อยมากๆ.....
ก่อนหน้าที่จะได้งานที่ใหม่ที่ทำอยู่นี้ เราก็เคยได้ทำด้าน MKT Communication อยู่บ้างเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้เต็มตัวนัก อาศัยว่าคุ้นเคยกับพี่เค้า เค้าก็เลยให้มาช่วย ทำไปประมาณ 1-2 project รู้สึกว่าชอบและอยากทำ (แหม..ก็เราเรียนมาด้าน communication นี่เนอะ) จนกะว่าจะขอย้ายแผนกไปทำกับเค้า ที่ไหนได้เค้าเองก็อยู่ไม่ได้เหมือนกันเพราะหัวหน้าของพี่เค้ายึดแต่ผลประโยชน์กับเงินเป็นสรณะ โดนด่าจนร้องไห้เลยลาออก เราเลยอด....
มาที่ล่าสุดที่ทำนี้ เพิ่งเข้ามาได้ประมาณ 2 เดือนกว่า แต่ถามว่า ทำไมถึงคิดอยากกลับไปทำด้าน communication อย่างเต็มตัว ก็เพราะว่าที่ใหม่นี้ถ้าพูดชื่อไป ทุกคนคงนิยมชมชอบว่าดี สวัสดิการก็ดี แต่หารู้ไม่ว่า คนในอยากออก คนนอกอยากเข้าจริงๆ หลายต่อหลายคนบอกว่า "ทำใจให้รักในสิ่งที่ทำ" เราพยายามแล้ว แต่เจอการเมืองตลอด แต่ปัญหาก็คือ
1. หากจะเรียนต่อโทด้าน MKT มันจะเป็นใบเบิกทางให้เราได้มั้ย
2. เค้าจะรับเรามั้ย เพราะประสบการณ์ตรง เราก็น้อย แต่ก็ไม่ใช่ไม่มีซะเลย

แต่หากเราเรียนต่อโท นั่นหมายถึงว่า เราต้องทนทำกับงานที่เราไม่ได้รักก่อนใช่มั้ย เพราะที่ใหม่เค้าอาจจะไม่รับหากรู้ว่าเราเรียนโท ไม่แน่ใจว่าความคิดนี้ถูกหรือเปล่า
รู้แค่ว่าตอนนี้ในหัวมันว่างเปล่าไปหมด ไม่รู้จะเริ่มอะไรยังงัย คิดอะไรไม่ออก.....
ทุกวันนี้สวดมนต์แบบเต็มสตรีมทุกวัน ยอมรับว่าหวังผล เพียงเพื่อให้จิตใจสงบและมีสติ

Create Date : 26 กรกฎาคม 2552

Last Update : 10 สิงหาคม 2555 12:18:14 น.

7 comments

Counter : 603 Pageviews.

คนส่วนใหญ่..เลือกทำสิ่งที่ถนัด..มากกว่า..ความชอบ
เหตุผลของแต่ละคนอาจแตกต่างกันออกไป..

เราก็เป็นคนหนึ่งที่เลือกทำ..สิ่งที่ถนัด..มากกว่า..สิ่งที่ชอบ
เพียงคิดถึงเรื่องแค่ว่า..เอาตัวเองให้อยู่รอด..ก็พอ

แต่ก็ไม่เคยคิด..ทิ้ง..สิ่งที่ฝันนะ..
ไม่อยากใช้คำว่า "รอเวลา" แต่มันคงต้องใช้
ด้วยปัจจัยหลายอย่าง..

ก็ขอให้..ได้ทำในสิ่ง..ที่อยากทำนะคะ
จะช้าหรือเร็ว..ก็เถอะ..แต่..จงอย่า..ทิ้งมัน

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ..

โดย: สาวน้อยร่างบาง (preeya.ao

) วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:59:56 น.

เป็นกำลังใจให้ค่ะ ต้องทำในสิ่งที่ไม่ถนัด และไม่ได้เรียนเหมือนกัน รอเวลา และจังหวะที่จะทำในสิ่งที่ชอบอยู่เหมือนกันค่ะ

โดย: แม่น้องต้นน้ำ

วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:47:20 น.

สติมา ปัญญาเกิด ปัญหาดับ

โดย: wbj

วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:25:49 น.

โดย: น้ำค้างหยกเก้าบุปผา

วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:19:33 น.

ผมว่าถ้าเรียนต่อโท โอกาสในการสมัครงานอาจจะมีมากขึ้นครับ แต่ผมว่างานในปัจจุบันมีหลากหลายให้เราเลือกทำมากขึ้นนะครับ

งานประจำหรือพนักงานลูกจ้างที่กินเงินเดือน ผมว่าต้องใช้เวลาหลายปีเลยครับ กว่าจะมีรายได้ที่พอจะอยู่ตัว หรือพอจะมีเงินเก็บ และถ้าไม่ใช่งานที่เราชอบ ทนทำไปมีแต่จะทำให้เราทุกข์ครับ

ถ้าวันนี้เราลองคิดนอกกรอบ ลองมองหางานใหม่ๆที่ไม่ใช่งานประจำครับ มีอิสระในการทำงาน ไม่จำเจ ไม่มีข้อจำกัดในการทำงาน สามารถมีรายได้อย่างต่อเนื่องและมั่นคง สามารถตอบโจทย์ชีวิต ผมว่างานที่ผมทำอยู่อาจจะเป็นอีกทางเลือกให้พี่ตัดสินใจนะครับ

ลองดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่เว๊บไซต์ผมได้ครับ
//sites.google.com/site/freshnetworksite

หรือเวปที่ทางบริษัทเปิดให้ก็ได้ครับ
//www.thailni.com/?m=toy

สามารถติดต่อมาทาง Email ก็ได้ครับ freshnetwork@hotmail.com โทร 0891201020 สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ครับ ขอบคุณมากนะครับ

โดย: ทอย IP: 124.121.109.173 วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:10:59:35 น.

ที่พระนครนอนเล่น พนักงานทุกคนมีโอกาสเลือกที่จะทำสิ่งที่รักคะ เบื่อๆก็ลองมาดูที่นี่นะ ที่เล็กๆ ไม่หรูหรา แต่จริงใจ 555 งานที่ทำควรเป็นงานแห่งชีวิต ที่ชีวิตกับงานเป็นเรื่องเดียวกันคะ เอาใจช่วย

โดย: โรส วริศรา

วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:12:48:03 น.

ทำงานที่ไม่รักเหมือนกับแต่งงานกับคนที่เราไม่รัก ทั้งอึดอัดและอยากเลิก ก็เข้าใจนะคะ ห้วอกเดียวกัน เบื่อทั้งงานและเพื่อนร่วมงานแต่เพราะมั่นคงและรายได้ดีจึงต้อง ทน อยู่....แต่ไม่รู้จะนานเท่าไร พยายามใช้เวลาว่างทำในสิ่งที่รักแล้วกล้าพอก็ไม่รู้ว่าจะตายก่อนหรือเปล่า

บางครั้งยังคิดเลยว่าถ้าลาออกวันนี้แล้วทำเลย เราจะทำได้ไหม รู้สึกอิจฉาคนที่เขากล้าได้กล้าเสียมากเมื่อไรเราจะกล้าได้อย่างนั้น

โดย: ์นิก IP: 125.25.221.214 วันที่: 7 มกราคม 2553 เวลา:18:27:35 น.