เวลาออกจากบ้านทุกครั้ง เครื่องประดับที่ขาดไม่ได้ คือ นาฬิกาข้อมือที่ใส่ประจำมานาน รูปแบบเรียบ ๆ ทนทาน กันน้ำ แต่ประเด็นสำคัญไม่ใช่อยู่ที่ใส่ไว้เพื่อดูเวลาอย่างเดียว หากนาฬิกาเรือนนี้มีค่าผูกพันทางใจให้นึกถึงคนที่พาไปซื้อในวันเกิดของเรา ร้านที่ซื้ออยู่ที่เยาวราช เป็นร้านนำเข้านาฬิกาจากต่างประเทศ เหตุที่ไม่ซื้อร้านใกล้บ้าน เพราะคนพาไปกลัวจะได้ของปลอม
 
               จำได้ว่าวันแรกที่ใส่ ความเงางามของนาฬิกาใหม่เรียกความสนใจจากหลาย ๆ คน แต่จากกาลเวลาที่ผ่านไป ความสมบุกสมบันในการใช้งาน ทำให้หน้าปัดของนาฬิกาเต็มไปด้วยริ้วรอย แต่ยังคงความทนทาน ซ่อมไปสองครั้งในช่วงการใช้งานที่ผ่านมา นับว่าน้อยมากหากเทียบกับโรคภัยไข้เจ็บของคนในช่วงอายุเดียวกัน
           
                นับวันมูลค่าของนาฬิการุ่นนี้ก็มีแต่สูงขึ้น เพราะการเลิกผลิต และราคาค่าซ่อมครั้งล่าสุดก็เกินราคาที่ซื้อไปแล้ว เคยมีนักสะสมนาฬิกา มาขอซื้อในราคาที่สูงกว่าราคาที่ซื้อมามากโขอยู่ ถ้านาฬิกาเรือนนี้ไม่มีคุณค่าทางจิตใจ และเราไม่ใช่คนอนุรักษ์ของเก่าแล้ว คนขอซื้อคงไม่ผิดหวังแน่
 
                คนที่พาไปซื้อจากไปนานแล้ว แต่ความรักและระลึกถึงยังคงอยู่ในใจเราอย่างเต็มเปี่ยมมีความสุขทุกครั้งที่นึกถึง ถึงจะอยู่กันคนละภพ แต่รู้สึกว่าเขายังคงอยู่ใกล้ตัวเสมอ คอยปกป้องคุ้มครองเรา และนึกถึงเขาทุกครั้งที่ชีวิตเกิดปัญหา จะขอกำลังใจจากเขาให้ผ่านช่วงเวลายากลำบากไปให้ได้
 
                เคยอ่านหนังสือของนักเขียนในดวงใจของเราท่านหนึ่ง คือ คุณสิริมา อภิจาริน สำนวนการเขียนของเธอละเมียดละไม นุ่มนวล ชวนฝัน น่าอ่านมาก หนังสือของเธอที่เราได้อ่าน คือ
"ไปสัมมนา...เมืองคาวบอย" "ดอกไม้บานที่ลองบีช" "ไม้เมืองหนาว" และ "กุหลาบสีแดง" หลังจากนั้นก็ห่างหายจากการตามเรื่องที่เธอเขียน 
 
                ในตอนหนึ่งของเรื่อง "กุหลาบสีแดง" ผู้เขียนได้เล่าถึงความรัก ความผูกพันของ "ตอง" ที่มีต่อบุคคลที่เธอรักและจากไปแล้ว ข้อความที่คุณสิริมาเขียนโดนใจเรามาก เหมือนเธอถอดความรู้สึกเราออกไปเขียน เธอเขียนไว้ว่า......
          
"...แล้วตองก็คิดถึงพ่อ เชื่อว่าพ่อมีความสุข คนตายก็ย่อมต้องตายไป และคนอยู่ก็ยังต้องอยู่ไป คนตายและคนอยู่มีโลกกันคนละโลกในแง่ที่ว่า คนอยู่ยังต้องทำอะไรอีกมาก แต่ในระหว่างคนอยู่และคนตายนี้ มีสะพานเล็ก ๆ มองด้วยตาเปล่าแทบจะไม่เห็นเชื่อมโยงกันไว้ มันเป็นสะพานแห่งความรัก แม้มันจะบอบบางแต่มันก็แน่นหนา......

         ตองเอากุหลาบแดงลอยในแก้วน้ำใส ตั้งไว้ตรงหน้ารูปพ่อ เชื่อว่าพ่อรับร่วมในความคิดแม้มันอาจจะเป็นเรื่องเพ้อ ๆ ระหว่างคนอยู่กับคนตาย"
 

 

Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2567		0 comments
Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2567 10:27:17 น.
Counter : 239 Pageviews.
(โหวต blog นี้)  Share Tweet