ขอบคุณครับ

คนเรามีทางเลือกเสมอจริงหรือ ?

แม้ว่าบางทีทางเลือกมันอาจ
เลือนลางเกินกว่าจะมองเห็นได้ในตอนนี้
แต่ผมก็ยังคงเชื่อว่าเรายังคงเลือกได้เสมอ
ไม่ต่างจากที่ทุกปัญหามีทางแก้เสมอแหละมั้ง

เพราะผมมีทางเลือก แล้วผมก็เลือกไปแล้ว
ในอนาคตผมไม่รู้หรอกว่า
ผมจะเลือกที่จะกลับไปทำแบบเดิมอีกหรือไม่
แต่ ณ ตอนนี้ ผมเลือกที่จะเลิกทำมันแล้ว
ไม่ใช่เพราะผมไม่อยากทำมันแต่อย่างใด
แต่เพราะผมคิดว่าถ้าผมเลิกทำ
มันคงจะมีผลกระทบในทางบวกกับเขามากกว่า

ผมเขียนบล็อกนี้ขึ้นมา
ไม่ได้หวังให้ใครเข้ามาอ่านแล้วเข้าใจ
หรือได้สาระอะไรกลับไป
ผมแค่อยากพูดถึงใครคนหนึ่ง
คนที่ผมรักมาก ก็เท่านั้นเอง

ผมเคยคิดไว้นะว่า
ถ้าวันนึง ผมไม่ได้พูดคุยกับเขาอีกแล้ว
ผมจะเอาเรื่องที่ผมอยากบอกเขา
หันมาเขียนลงบล็อกแทน
แต่ตอนนี้ ผมเลือกที่จะไม่เล่าอะไรให้เขาฟังแล้ว
ผมก็ไม่พร้อมที่จะเอาเรื่องที่ผมจะบอกเขามาลงบล็กอยู่ดี
อย่าที่ผมเคยบอกไปแล้วว่า

"เพราะบางที ทุกเรื่องในชีวิต
มีแค่บางคนเท่านั้น ที่เราอยากจะแชร์ด้วย"

ผมเคยคิดว่าผมจะไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
นอกจากประโยคที่เขาบอกว่าเขาไม่อยากอ่านเรื่องของผมแล้ว
แต่ในความเป็นจริง ผมกลับทำไม่ได้
ผมอยากขอโทษที่ผมผิดคำพูด

เขาเคยบอกว่าผมคิดมาก
ผมก็เลยอยากบอกเขาเหมือนกันว่า
บางที ผมก็คิดมากกับเรื่องที่สำคัญกับผมเท่านั้น
ผมรู้ว่าทั้งหมดมันเกิดจากความกังวลของผมเอง
ผมเลยอยากขอโทษเขา ผมไม่รู้หรอกว่าผมผิดที่ตรงไหน
ผมแค่รู้สึกว่าผมผิด ผมเลยอยากขอโทษ ก็เท่านั้น
ผมอยากขอโทษอีกที ที่ปล่อยให้สิ่งที่วบคุมไม่ได้มาทำร้ายผม

จริงๆ แล้วผมอยากจะ "ขอบคุณ" เขาอีกครั้ง
ผมขอบคุณสำหรับทุกอย่าง
ผมขอบคุณเขาไปแล้ว ผมบอกเขาไปแล้ว
เพียงแต่ตอนนี้ผมรู้สึกอ้างว้างเหลือเกิน
ผมไม่รู้ว่าผมควรจะทำยังไงต่อไป

ทุกเหตุการณ์ที่ผมเจอในชีวิตประจำวัน
ทำไมผมยังคงคิดว่าผมจะกลับบ้าน เปิดคอม แล้วบอกเขา
ทั้งที่ความจริงผมคงไม่ทำแบบนั้นแล้ว
ผมแค่ไม่รู้ว่าผมจะไปบอกใครอีกดี

เวลาผมดีใจ เวลาผมร้องไห้ ผมจะบอกใคร
ผมอยู่คนเดียวไม่ได้หรอก
ถึงเขาจะบอกว่า คนเราทุกคนเกิดมาเพื่ออยู่คนเดียวก็เหอะ

ผมเคยคิดนะ ว่าเขาคงเป็นเหมือนคนที่ผมเคยหลงรัก
มันคงเป็นเพียงสายลมที่พัดมาเพียงชั่วคราว
แต่ผมเพิ่งรู้ตอนนี้เองว่ามันไม่ใช่
มันไม่ง่ายเลยที่จะลืมเขาเหมือนอย่างคนอื่นๆ
ไม่ใช่เพราะเขาพิเศษมากกว่าคนอื่น
แต่เพราะเขาที่เศษที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมา
ผมไม่รู้ว่าต่อไปข้างหน้า จะมีใครพิเศษมากกว่าเขาไหม
แต่ ณ ตอนนี้ ผมพูดได้เลยว่า เขาสำคัญที่สุด

ตอนแรกผมจะเปิดบล็กนี้ให้เขาอ่านคนเดียว
แต่ผมคิดอีกที ผมบ้าไปเอง เขาคงไม่เข้ามาอ่านหรอก
ผมไม่ได้คัญขนาดนั้น
ผมเลยเปิดให้ทุกคนอ่านดีกว่า

ขอบคุณครับ ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง
พี่ชายที่ดีที่สุดในโลกของผม





.
.
.


ปล.ผมจะรักคุณตลอดไป

Create Date : 01 เมษายน 2553		11 comments
Last Update : 1 เมษายน 2553 17:37:53 น.
Counter : 597 Pageviews.
Share Tweet