ว่าด้วยเรื่องกระทู้มาม่า มาม๊ะ มาม่า

สืบเนื่องจากห้องสยามมีมาม่า เลยทำให้เราได้คิดว่าไม่มีมิตรแท้และศัตรูถาวร ไม่ว่าในโลกความจริงหรือโลกเสมือน(ออนไลน์)

เฮ้อ....ไม่มีใครในโลกไม่ถูกนินทา ....
ถ้าเราเอาทุกคำของคนมาใส่ใจ มาคิด เราก็ร้อน
เราจะร้อนทำไม ถ้าเราไม่ได้เป็นแบบนั้น
คนฉลาดจะแยกแยะออกว่าอะไรควรฟัง อะไรควรเชื่อ อะไรไม่ควรเชื่อ อะไรควรคิดตาม ใครควรคบ ใครไม่ควรคบ

ห้องไหนก็มีมาม่าเนอะ เมื่อไหร่ที่เรามีพวกพ้อง เราสร้างกลุ่มก้อนของเรา
เมื่อไหร่ก็ตามที่เราพูดอะไร ก็จะมีคนเห็นด้วย มีคนตามน้ำ
ทั้งที่ไม่รู้เลยว่า ถูกหรือผิด ขาวหรือดำ

โลกของตัวหนังสือ เราไม่รู้หรอกว่าเบื้องหลังตัวหนังสือเขาคิดอะไร
เขาอาจจะคิดอีกอย่าง แต่พิมพ์อีกอย่างก็ได้
แต่เราจะสามารถรู้จักตัวตนของคนๆนึงได้จากการสัมผัสตัวตนจริงๆของคนๆนั้น (หมายถึงได้รู้จักกัน ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งร่วมกัน)

แค่การไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือครั้งเดียวก็ทำให้เรารู้นิสัยของคนหลายคนเลย
แค่ไม่กี่ชม.ที่นั่งด้วยกัน ถ้าเราเรียนรู้ที่จะสังเกตุพฤติกรรมของคน
เราก็จะรู้ว่าใครนิสัยเป็นอย่างไร การกินมันก็บอกได้นะ

บางคนก็สนแต่เรื่องของตัวเอง เพื่อนของตัวเอง เม้าท์แต่กลุ่มตัวเองแต่ชวนคนอื่นมา อยากให้มีคนมาเยอะๆ
บางคนก็สนแต่ผู้ชาย (มาเหล่หนุ่มว่างั้น)
บางคนก็สนแต่ผู้หญิง (มาเหล่สาวอีก)
บางคนก็สนแต่กิน
บางคนก็แสนจะสุภาพบุรุษ ....
บางคนก็แสนจะน่ารัก (ได้น้องสาวน่ารักมาคนนึง)

เราได้เรียนรู้หลายอย่าง และได้รู้อีกว่าไม่นานหลังจากก๋วยเตี๋ยวเรือครั้งนั้น
" มันก็กลายเป็นกระทู้ดราม่าได้ "

และได้เรียนรู้อีกว่า ไม่ควรไปมิตติ้งในห้องสยามอีก...แฮ่ๆๆๆ

Create Date : 22 มีนาคม 2555 Last Update : 22 มีนาคม 2555 16:28:18 น. Counter : 508 Pageviews.		3 comments
Share Tweet