~Follow Jun1(???) & ARASHI everywhere 1st Part~ มีอยู่ 3 ทริปที่ยังไม่ได้อัพ เอาทีละทริปก็แล้วกัน 1st Trip Follow Jun1(???) & ARASHI everywhere ...มันเป็นการบังเอิญ+ตั้งใจนิดหน่อย 1st Part 9 พ.ค. นางสาวชาวนครสวรรค์เชื้อสายพิจิตรเหินฟ้ากับ ANA สู่โตเกียว นอนไม่พอ งานท่วมหัว เครียดเพราะการเดินทาง เลยขึ้นเครื่องไปแบบทุลักทุเล 1 อาทิตย์ก่อนบิน ทั้งมีไข้ ไมเกรน ลมตี อีก 2 วันจะบิน ก็ใจสั่น มีไข้อีก ...นี่ฉันจะได้ไปเหยียบแผ่นดิน สูดอากาศเดียวกันกับพวกมันได้ไหมเนี่ย.... ...แต่สุดท้าย ก็หอบกระเป๋าขึ้นเครื่องสู่ความสูง 3,500 ฟิต จนได้... หลังจากสัญญาณรัดเข็มขัดดับลง ก็ถึงเวลาที่จะดูว่าANAมีอะไรค่าเวลาหลายชั่วโมงนี้ได้บ้าง พลิก พลิก พลิก พลิกวารสารของANAซึ่งเต็มไปด้วยคันจิยึกยือเพื่อดูว่ามีอะไรให้ดู+ฟัง แล้ว... แล้ว..... แล้ว...ก็เจอ!!! ฮี่โร่ของทาคุยะ โฮะๆๆๆ ในที่สุดก็ได้ดู โอเคเดี๋ยวดูละกัน... แต่... เมื่อกวาดสายตามาด้านล่างของหน้าก็ต้องตกใจสุดแสน!!!! เมื่อพบกับ..... จุนจังงงงงงงงงงง ทำไมฟ้าช่างเป็นใจเยี่ยงนี้ ทั้งๆที่ดีวีดียังไม่ออก แต่ไอ้ปอยได้ดูจุนก่อนใครบนความสูงสามพันห้าแบบนี้ มีความสุข~~~うれしい~~~ และแล้วก็ลืมฮีโร่ไปชั่วคราวนั่งดูจุนอิจิกับอาโอยจังจนจบเรื่อง ชิชะ ข่างเป็นผู้ชายไม่ดีจริงๆ แสดงอะไรจะอินได้อินดีแบบนั้น จะยิ้มจะหัวเราะจะโกรธจะร้องไห้แม้กระทั่งตอนจาม ก็ยังออกมาดูดีได้ โธ่ โช~~~~ เค้าขอโทษ แต่จุนดูดีจริงๆนะ จุนอิจิ เชคพ้อยต์ 1 . . . . . ที่พล่ามข้างบนนี้เป็นการเสียสติชั่วคราวขณะนั่งดูหนัง พอจบร่มเหลือง ก็ต่อด้วยด้วยฮีโร่ แต่ยังไม่ทันจะจบดี กำลังจะถึงนาริตะ ก็เลยเลิกดูไปซะก่อน ไม่เป็นไร แผ่นที่บ้านเราก็มี เดี๋ยวค่อยกลับไปดูต่อ.... . . . . ออกจากนาริตะเกือบ 5 โมงเย็นได้ นั่งเจอาร์นาริตะเอ็กเพรสหมดไป 3 พันกว่าเยน นั่งไปชั่วโมงกว่าก็มาถึงชินบาชิ เปลี่ยนเป็นเจอาร์ธรรมดานั่งมาจนถึงโกทันดะก็เปลี่ยนไปนั่งโทเอย์สายอาซาคุสะเพื่อจะไปมาโกเมะ เพราะว่าต่างคนต่างไม่รู้ว่าโรงแรมอยู่ตรงไหน ก็เลยตัดสินใจว่าไปออฟฟิสก่อนดีกว่า พอเจอนายแล้วค่อยว่ากัน บนเจอาร์ไปโกทันดะนั่นเอง กมลรรณก็เจอ.... ด้วยความว่ากล้องตัวใหญ่อยู่ในเป้สะพายหลัง หยิบออกมายาก เลยเปิดมือถืงซึ่งแน่นอนไม่มีสัญญาณอยู่แล้ว แต่เดี๋ยนจะใช้กล้องค่ะ ถ่ายคาโซคุคู่นี้มาจนได้... อาราชิ เชคพ้อยต์ 1 ถึงมาโกเมะ ลากกระเป๋าขึ้นบันได 3 ร้อยขั้น((เวอร์!!!)) เอาเป็นว่ามันยาวก็แล้วกัน ((หรือเพราะว่าเหนื่อยหว่า)) เดิน เดิน เดิน ขึ้นเนิน ลงเนิน ก็มาถึงออฟฟิสจนได้ นายยังอยู่ ท่านประทานก็ยังอยู่ แต่เจ้าของไม่อยู่ แล้วนายก็บอกว่า เดี๋ยวไปกินข้าว แยกกันผู้หญิงกับผู้ชาย นายก็เลยพาเดินไปส่งที่ร้านที่ภรรยาเจ้าของพาไปกินก่อน เดินลากกระเป๋าตามนายไปต๊อกแต๊กๆ ท่ามกลางอากาศหนาวๆเพราะฝนและลม ฮืออออ เค้าจะได้เที่ยวไหมเนี่ย... ถึงร้าน เหมือนเจอบ่อน้ำากลางทะเลทราย เพราะว่าพี่สาวที่ล่วงหน้ามาก่อนก็อยู่ที่ร้าน พร้อมกับสตาฟจากสิงคโปร์... ในที่สุดก็เจอคนที่พูดภาษาเดียวกันเสียที ดีจายยยย นั่งปุ๊บก็กินปั๊บไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม ตบท้ายด้วยของหวานอร่อยสุดๆ เชอร์เบตอะไรซักอย่างราดซอสสตรอเบอรี่ うまい~~~ เสร็จร้านนี้ โอกาดะซัง ((เเหมนามสกุลเดียวกะจุนด้วย)) ก็พาไปเชคอินที่โรงแรมพร้อมกับสตาฟจากสิงคโปร์อีกคน โอกาดะซังถามว่าชอบอาราชิใช่ไหม แล้วชอบใคร ก็ตอบไปอย่างภาคภูมิใจด้วยภาษาญี่ปุ่นกระท่อนกระแท่น ไดซึคิเดซ อิจิบัง วะ ซากุไร โชซังเดซ อิอิอิ<< อันนี้หัวเราะเอง อาราชิ เชคพ้อยต์ 2 เชคอินเสร็จก็ตามไปสมทบที่ร้านอื่นเพื่อร้องคาราโอเกะกันต่อ กมลวรรณตัวแทนแฟนอาราชิและตัวเเทนจากประเทศไทย(ฮาาาาา) เลยโซโล่ไปสองเพลงถ้วนๆ We can make it กับ Love so sweet โอบะซังเจ้าของร้านรู้จักทั้งสองเพลงเลยอ่ะ ปลื้มมมม แล้วตอนร้อง Love so sweet คุณป้าแกก็ว่าของเรื่องฮานะดังนี่ ปลื้มมมมอีกค่ะ อาราชิ เชคพ้อยต์ 3 กว่าจะกลับถึงโรงแรมและได้นอน ก็ปาไปเกือบตีหนึ่ง กี๊ดดด พรุ่งนี้ฉันต้องประชุมแต่เช้าน้าาาาาา!!!!! つづく...   Create Date : 14 มิถุนายน 2551 4 comments Last Update : 14 มิถุนายน 2551 19:47:25 น. Counter : 712 Pageviews. Share Tweet

ดีค่า เข้ามาเพราะคำว่า อาราชิเลย รักวงนี้เป็นที่สุด   โดย: koipotter 14 มิถุนายน 2551 18:14:09 น.

ไปไม่บอกไม่กล่าวเลยนะแก....จะฝากซื้อ ของซะหน่อย ...ฮิๆๆ แต่ไม่ใช่เกลย์หรอกนะ   โดย: J-chan IP: 125.27.65.51 24 มิถุนายน 2551 13:43:07 น.

ออนเองน้า ดีจังๆๆ ถึงจะเป็นเรื่องงานแต่ก็แฮปปี้ๆเนอะ   โดย: stupid_turtle IP: 58.8.211.211 9 สิงหาคม 2551 22:15:28 น.

มีความเป็นตัวเองสูง มั่นใจในตัวเองดี ได้แม่ที่ดี เป็นแบบอย่างที่ดี ลูกจึงเป็นอภิชาติบุตร   โดย: santi IP: 58.8.156.177 22 สิงหาคม 2551 9:00:44 น.