|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
26 กรกฏาคม 2550 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
..เหนื่อย...
...เหนื่อย...
คำเดียวสั้นๆ เลย.... ตอนนี้เหนื่อยกับชีวิตตัวเองมาก...รู้สึกว่า ทำอะไรก็ไม่ได้อย่างที่ใจคิด... โดยเฉพาะเรื่องงาน....รู้สึกเริ่มท้อแท้กับงานตัวเองแล้ว...ทั้งๆ ที่ตั้งใจว่าจะสู้กับงานใหม่แท้ๆ.. แต่ไม่ไหวแล้วอะ...วันนี้มาเจอกับคำพูดคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้านาย(เก่า)ตัวเองแล้ว....
ทำไมเราไม่หางานใหม่ที่มันหลุดจากวงโคจรอุบาวท์แบบนี้นะ ตั้งแต่ปีใหม่ที่ผ่านมา ก็เจอแต่เรื่องแย่ๆ...มาหนักเอาช่วงเดือนมีนาเป็นต้นมา.... แล้วก็มีคนบอกด้วยว่า ปี 2550 นี้ ปีเกิดชงด้วยอะ
ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะมีอะไร แต่พอมานั่งนึกแล้ว..คงจะใช่อะ.. เพราะเริ่มเมษา (ซึ่งเป็นปีใหม่ไทย) ก็เริ่มจะมีเรื่องเกี่ยวกับงานเข้ามาให้กลุ้มล่ะ.. ทั้งเรื่องตำแหน่งใหม่ที่สมัคร, จะถูกออดิทงานจากคนข้างนอก, เด็กใหม่ที่ต้องสอนแม้กระทั้งการตั้งค่าหน้ากระดาษ
พอได้บรรจุตำแหน่งใหม่ (ที่รู้สึกว่า เค้าจะรับเพราะเห็นว่าเป็นคนเก่า ไม่ได้รับเพราะอยากได้เราเข้ามาทำงานด้วย เคยมั้ย ...ที่สัมภาษณ์เสร็จแล้ว..เค้ามาบอกผลว่า เราได้...แต่ผ่านไปประมาณ 1 ชั่วโมง มาบอกเราใหม่ว่า อาจผลอาจจะมีการเปลี่ยนแปลง) แล้วก็ใช่ว่าจะเริ่มงานใหม่ได้นะ...ต้องอยู่ช่วยงานออดิทให้จบก่อน...และเมื่อจบงานออดิทแล้ว...ก็ย้ายมาห้องใหม่..แต่ก็ยังไปๆ มาๆ 2 ห้องอยู่ ยังคงช่วยงานนายเก่าด้วย งานที่แผนกใหม่ด้วย แต่งานของตัวเองที่รับผิดชอบอยู่ ไม่ได้ทำ ....พอคิดจะหยิบมาทำ ต้องมีงานอื่นมาแทรกอีก ล่าสุดคืองานประชุมที่จะต้องให้คนจากตจว. มาร่วมประชุมวันที่ 22-23 กรกฎาคม....เราก็แพลนงานไว้ตั้งแต่ประมาณกลางเดือนมิถุนา ตั้งแต่จดหมาย เอกสารประชุมที่ต้องตามจากแผนกอื่นๆ....สรุปปัญหาของงานที่ผ่านมาเพื่อนำเสนอในที่ประชุม.....
ซึ่งเราก็ให้น้องทำ เพราะน้องจะได้ทำเป็นด้วย แต่ปรากฎว่า แก้งานไปๆ มาๆ แล้วเหมือนตัวเองนั่งทำเองเลยแฮะ...เหอๆๆ.... แล้วอาทิตย์ก่อนหน้าจะประชุม คุณน้องดันป่วย 2 วัน...เราก็กลับไปทำงานที่ห้องไม่ได้ เพราะพอดีมีคนมาดูงานกับเจ้านายเก่า เราต้องคอยอยู่เอาเอกสารให้...ทำให้เสียเวลาในการทำเอกสารประชุมด้วย...แต่สรุปว่าก็เสร็จทันและแจกให้ก่อนเข้าประชุมวันอาทิตย์ได้....
วันส.-อา. ก็มาทำงาน แต่วันอาทิตย์นั่งประชุมนึกว่าจะเสร็จเร็ว ที่ไหนได้ปาไป 5 โมง กว่าจะออกจากที่ทำงานก็หกโมงแล้ว วันจันทร์ก็ต้อง รีบตื่นมาประชุมอีกอันต่อ... และ...เจ้านายเก่าเค้าก็รับเลขาคนใหม่ที่มาแทนเราได้ และให้มาทำงานวันจันทร์.....แล้วยังไง...เราก็ต้องมาสอนงานน้องเค้าอีก...แทนที่เสร็จงานประชุมเราจะกลับไปทำงานเราได้ซะที....แล้วไหนจะรายงานประชุมอีก........
ประชุมวันจันทร์เสร็จ วันอังคารก็อยู่สอนงานน้องใหม่ แล้ววันพุธ-ศุกร์ ดันต้องไปอบรมอีก...เฮ้อ... หาเวลาทำงานให้ตัวเองไม่ได้เลย...วันอังคารเลยหอบเอกสารกลับมาทำรายงานประชุม แต่ก็ไม่ไหวอะ ง่วง...เพราะที่ผ่านมานอนหลังเที่ยงคืนตลอด แล้วมาเจอประชุมติดๆ กันอีก (อ้อ..ลืมบอกว่า ไปแอบเหนื่อยตอนไปดูซูจูด้วยงะ ...)..สุดท้ายก็กองๆ ไว้ตรงนั้นแหละ
พอมาวันนี้ เป็นวันอบรมวันที่ 2 ...(แต่ไม่ค่อยรู้เรื่องงะ... งง ... คงต้องทำความเข้าใจอีกเยอะเลย) อจ. ที่สอนเค้าเลิกเร็ว อุตสาห์ดีใจ จะได้รีบกลับมาที่ทำงาน เพื่อจะได้เคลียร์งานให้เจ้านายเก่าซะหน่อย (และพอดีว่าจะต้องกลับมา train งานที่เราจะอยู่ทำโอทีด้วยงะ)
แต่...
พอมาถึง เข้าห้องปุ๊ป สวัสดีได้ไม่ทันไร...โดนเจ้านายเก่าว่าเรื่องเอกสารฉบับนึงที่หาไม่เจอ ... เพราะเค้าจะพรีเซ็นต์ให้คนที่มาดูงานจากต่างประเทศ..ตอนแรกเราก็นึกว่าจะอยู่ในแฟ้ม ...แต่มันไม่มี...และเราก้บอกว่าไม่มีแล้ว เค้าก็ว่าเลยว่า ต้องหาให้เจอ ทำไมไม่มี จะเก็บไว้ให้คนที่มาดูงานด้วย ไม่มีใครทำให้แล้ว ต้องหาให้เจอ...ซึ่งตอนที่เค้าว่า เราจะเฉยๆ เลยนะ ...ถ้าเค้าไม่ว่า ต่อหน้าคนที่มาดูงานอีกกลุ่มนึง ที่เค้าฟังภาษาไทยออก......
ตอนนั้นก็อึ้งๆ ไป..ไม่พูดอะไร...แล้วหันไปแก้งานให้น้องเค้าต่อ... หลังจากนั้นก็แอบไปห้องข้างๆ (พอดีพี่เจ้าของห้องไม่อยู่)...ไปแอบนั่งเสียใจ โมโห..น้อยใจ... ไม่รู้ดิ..อารมณ์มันเบื่อ เซ็ง...นั่งคิดว่า เราจะรีบกลับมาทำงานทำไม รู้อย่างนี้ไปนั่งคุย นั่งเม้าท์กับพวกพี่ๆ ที่ห้องอื่นไม่ดีกว่าเหรอ... มาถึงก็โดนด่า โดนว่า...(พี่อีกคนที่ไปอบรมด้วย เค้าก็หนีกลับบ้าน ไม่เห็นจะเดือดร้อนต้องกลับมาเคลียร์งานเลย)...
ทำไมอะ...เค้าไม่คิดว่า ตอนนี้เราไม่ใช่ลูกน้องเค้าแล้วนะ ...ไม่ได้กินเงินเดือนกับเค้าแล้ว... ทำไมไม่คิดว่า เราอบรมเสร็จก็รีบพุ่งมาที่ห้องนี้ก่อน แทนที่จะไปห้องตัวเอง...แล้วเค้าคิดบ้างไหมว่าสิ่งที่เค้าทำมันเป็นการหักหน้าเรา...ต่อหน้า..คนอื่น... ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เค้าทำ เค้าเคยทำแบบนี้ต่อหน้าคนที่ทำงาน สมัยที่มาทำงานได้ใหม่ๆ... ผู้ใหญ่ที่นี่เป็นแบบนี้หมดใช่ไหม.....เห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ ไม่เคยคิดถึงคนอื่น คิดแต่หน้าตัวเองเท่านั้นแหละ ..องค์กรมันถึงจะล่มจมอยู่ทุกวันนี้ เคยรู้หรือเปล่าว่าสิ่งที่เค้าทำอยู่ ทำให้คนอื่นหมดความนับถือ หมดความศรัทธาไปหลายคนแล้ว.. คำว่า ศาสตราจารย์ มันไม่ได้หมายความว่า จะมีคนนับถือคุณตลอดนะ....
วันนี้ต้องมาเสียน้ำตาให้กับเรื่องแบบนี้อีกแล้ว... ทำงานมาเกือบ 8 ปี...เสียน้ำตาให้กับเจ้านายคนนี้มากี่ครั้งแล้ว...บอกไม่ได้...นับไม่ถ้วนเลยอะ...แล้วเข็ดมั้ย... ไม่เข็ดอะ...ยังทำงานทุ่มเทให้กับเค้าอยู่มั้ย...ก็ยังทุ่มอยู่นะ แต่อาจจะไม่มากเหมือนเมื่อก่อน....เรามาทำงานวันหยุดเค้าเคยรู้มั้ย.. ไม่รู้หรอก เค้าไม่เคยรู้อะไรนอกจากเรื่องของตัวเอง... แล้วยังจะไปทำให้เค้าทำไมล่ะ... อันนี้ก็ไม่รู้ ตอบไม่ถูก...รู้แต่ว่า ทำไปเหอะ..เพราะถ้าไม่ทำหรือถ้ามีปัญหาก็จะถูกด่า...ประมาณว่า ทำดีเสมอตัว ทำชั่วถูกด่า... (เหมือนอย่างวันนี้ไง ถ้าสมมติว่า ไม่เจอปัญหาเรื่องเอกสารฉบับนี้ เค้าก็ไม่มาชมเราหรอก)
วันนี้ก็เป็นอีกครั้งที่พิมพ์อะไรได้ยาวๆ แบบนี้... หลังจากเล่าเรื่องประสบการณ์ไปตามซูจู.. แต่ครั้งนี้พิมพ์ไป ก็น้ำตาไหลไป...เฮ้อ... เราเหมือนคนอ่อนแอเลย ทั้งๆ ที่เจอเรื่องแบบนี้ออกจะบ่อย น่าจะชินได้แล้วนะ..
....ยังไงก็ไม่ชินอะ..
ขออีกวันล่ะกันนะ..กับการเป็นคนอ่อนแอ...แล้วพรุ่งนี้เราจะกลับไปเข้มแข็งเหมือนเดิม...
Create Date : 26 กรกฎาคม 2550 |
|
5 comments |
Last Update : 26 กรกฎาคม 2550 23:51:59 น. |
Counter : 408 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: hatchi (hatchi ) 28 กรกฎาคม 2550 7:02:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: lungJa 28 กรกฎาคม 2550 21:51:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: karnlaka 29 กรกฎาคม 2550 22:36:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: MRS.KOYAMA (คาการิ ) 1 สิงหาคม 2550 8:38:38 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ใจเย็นๆเน๊อ อย่าคิดมาก ต่อไปอะไรๆต้องดีขึ้นแน่นอน แล้วมันก็จะผ่านไปจ้า
ดวงชงเหรอพี่ ไปสะเดาะเคราะห์ที่วัดเล่งเน่ยยี่มารึยังคะ กิฟท์ไปทำมาแล้ว ดีมากเลย ตอนแรกติดๆขัดๆนะ พอไปปัดรังควานแล้วเห็นผลทันตา มันอัศจรรย์มากเลยอ่ะปีเตอร์(ใคร??) แนะนำเลยนะพี่ สุดๆอ่ะที่นี่
บล็อคเด็ดมากเลย เพลงขึ้นมาก็โฮกที่1 เหลือบไปเห็น background ก็โฮกที่2 เห็นกล่องคอมเม้นนี่ก็โฮกที่3 รูปหมาหลับกะเต่านั่นก็อีก โฮกที่4 ....สรุปมันจะอีกกี่โฮก ฮ่าๆๆๆๆๆ ไม่โฮกละ ไปเรียนดีกว่า ชะว๊าบบบบบบ
โชคดีนะจ๊ะคุณพี่ อย่าคิดมากล่ะ เดี๋ยวหน้าย่น แจจ๋าอึ้ง ยกขันหมากกลับบ้าน ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า