ชีวิตหมุนเวียนเปลี่ยนไป ตามกาลเวลา.. สิ่งที่ผ่านเข้ามา ก็เป็นความทรงจำ แต่สิ่งที่กำลังจะมาถึง คือสิ่งที่เราต้องฝ่าฟัน

ตอนแรกๆ ทำใจไม่ได้เลยค่ะ
พอนานๆ ไป ก็ชินไปเอง
นึกถึงช่วงเวลาที่ยังดีๆ กัน บ่อยๆ ไม่ไหว
จิตตกมาก กลายเป็นคนซึมเศร้า แย่ๆ

แต่ก็ผ่านมาได้แล้ว ^^ เพราะกาลเวลาค่ะ

ล้มแล้วต้องลุกครับ ชีวิตยังต้องเดินต่อไป
อย่าจมอยู่กับอดีต
ผ่านได้แน่ๆครับ

ทนค่ะ

ผ่านช่วงเวลาร้าย ๆ ไปให้ได้ อิอิ

ชอบเข้ามาอ่านครับ อิอิ

ขอบคุณเพื่อนๆนะค่ะที่แวะมาทักทายกัน..

คุณ tanoy~ตะนอย แน่นอนค่ะ ยังมีลมหายใจอยู่ก็ต้องฝ่าฟันอุปสรรคกันไป....

คุณจุ (Blue_cola )สู้ๆก๊าบ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

คุณmon (พื้นที่เป็นสุข) ตอนนี้แยมมีแต่ความสุขแล้วค่ะ ขำๆๆ ไม่คิดมาก อิอิ

คุณผู้หญิงคนนั้น...คือฉัน ถ้าทนไว้ก็ทนค่ะ เด่ววันนึงก็จะหยุดเอง เพราะคนเรามีขีดจำกัดของความอดทนค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ...

คุณสะใจ ฯ (สะใจโรคจิต) สอบเสร็จแล้ว นอนดึกจังนะ
อิอิ

คุณจากวันที่เธอไม่อยู่ แวะมาบ่อยๆๆนะค่ะ

แยมจ้า...............


คิดถึงแยมจัง...........อยากคุยด้วยมากๆๆๆๆๆๆๆ

พรุ่งนี้เมก็สอบอีก...............

แยมเปนไงบ้าง............

สบายดีไหม....ชีวิตและหัวใจเปนยังไบ้าง

ส่วนของเม......ความรักมันทำให้เมเป็นแผลเป็นน่ะจ้ะ...เข็ดจิงๆ

เมจร๊า เป็นแผลมีทางหายได้ค่ะ สู้ๆนะ

^
^
^
หายแล้วเหรอ ?

มาอ่านเฉย ๆ

อ่านตอนแรก นึกว่าแยมอกหักซ้าอีก ^^'

ปล่อยให้น้ำตามันไหลรดใจ
วันหนึ่งแผลสดจะหายได้
เหลือแต่แผลเป็นเอาไว้ให้จดจำ

มารับของฝากครับ...

มาเยี่ยมจ๊ะ วันนี้เซ็งมากมาย

....

เฮ้อ อ่านแล้วก็ปลง


ปะ เราไปบวชกันเตอะ

อืม ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ นี้นะคะ จะพยายามทำให้ได้ จะพยายามฝ่าฟันไปให้ได้โดยเร็วค่ะ

อิอิ
มาแวะ เวียน

ตอนนี้ นั่งอ่าน บล็อก ทั้งหมด อยู่อะ คับ
เมื่อก่อน มีเวลา ทำไม ไม่ได้อ่าน ก็ไม่รู้

แล้วมา อ่าน ตอนนี้ ไม่รู้ มันจะสายไป มั้ยเนี่ย......