ซอสพริกหนดขวด

วันนี้วันที่ 20 มีนาคม 2553 นั่งกินข้าวที่โรงอาหารที่มหาวิทยาลัย เพื่อนมาหา อยู่ด้วย 2-3 วันหละ ทำหรับเพื่อนคนนี้ คบกันมานานแล้วตั้งแต่สมัยเรียนที่ อัสสัมชัญศรีราชา เล่นบอลด้วยกันตั้งแต่ปี 36 ก็นานเหมือนกันนะ อ๋อ เพื่อนคนนี้ชื่อ ต้น ถ้าเป็นแฟนบอลขาสั้น เมือประมาณปี 2536 - 2542 ใครไม่รู้จัก ต้น ประกอบกุล สาหล้า ก็ออกจะไม่ใช่แฟนลูกหนังขาสั้น อิอิ ต้นทำงานอยู่ที่ อยุธยา เสาร์อาทิตย์ ก็มาหาบ้างถ้าต้นว่างๆ ย้อนไปที่ โรงอาหาร ตอนที่กำลังกินข้าว หันไปมองนิสิตคนนึ่งกำลังพยายามที่จะเท ซอสพริกใส่ในไข่ดาวจานข้าวของตัวเอง แต่ซอสพริกขวดนั้นมันหมดขวดแล้ว นิสิตน้องเข้าก็พยายามที่จะเขย่าซอสพริกลง แปลกตรงที่ผมคิดถึงเรื่องเมือหลายปีก่อน ตอนนั้นผมเรียนปริญญาที่อยู่ประมาณปี 2544-2545 แม่ของเพื่อนเสียชีวิตเพื่อนคนนี้เป็นนักบอลของมหาลัยเหมือนกับผมและยังเป็นเพื่อนสมัยเรียนอัสสัมชัญด้วย ผมและเพื่อนๆก็ได้ไปร่วมงานของแม่เพื่อนโดย ในขณะนั้นก็เกิดความคิดว่า ชีวิตก็เป็นแบบนั้นเองวันนี้ แม่เพื่อนเสีย ต่อไปก็จะต้องเป็นแม่เรา ผมคิดถึงพ่อกับแม่มากเลย อยากกลับบ้านไปหาพ่อกับแม่ ผมเองออกจากบ้านตั้งแต่เด็กๆ ไม่ได้มีโอกาสได้อยู่ที่บ้านเท่าไหร่และมีบ้างครั้งที่รู้สึกว่าแม่ไม่รักเราความสัมพันธ์ของผมกับแม่จึงไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก ตอนนี้เมือเวลามันผ่านไปเราได้เรียนรู้อะไรมากขึ้น........จึงสำนึกได้ว่าชีวิตของคนเรานั้น ไม่เหมือนกับซอสพริกหรอกที่หมดแล้วก็หาซื้อใหม่ได้ ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป ก่อนที่ซอสพริกจะหมดขวด คุณทำอะไรให้คนที่รักคุณหรือยัง คุณทำอะไรบ้างให้คนที่คุณรัก... ก่อนซอสพริกจะหมดขวด..

Create Date : 20 มีนาคม 2553		2 comments
Last Update : 20 มีนาคม 2553 12:50:08 น.
Counter : 699 Pageviews.
Share Tweet