Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
เริ่มต้นกับbloggang
มันคือชีวิต
สวย ๆ งาม ๆ
<<
กรกฏาคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
26 กรกฏาคม 2553
ระยะห่าง..ของความรู้สึก
All Blogs
เมื่อมองย้อน
หรือว่าเรา...ไม่ได้รักกัน..
อดทนแค่นี้...ทำไม่ได้เหรอ
ไม่กล้าก้าวเดินต่อไปอีกแล้ว
แล้วมันคงจะค่อย ๆ ดีขึ้นเอง
นี่ฉันโง่จริง ๆ หรือว่าแกล้งโง่กันแน่
อยู่เพียงลำพัง
วันเศร้า เศร้า เพราะฉันคือผู้หญิงที่หนีความจริงมาโดยตลอด
ความสุข เล็ก เล็ก
ฉันจะแผ่เมตตาให้เธอ
เงียบ เงียบ นิ่ง นิ่ง
มันอึดอัดนะ..
ระยะห่าง..ของความรู้สึก
จากวันนี้..ฉันต้อง "นับหนึ่ง" อีกครั้ง
ความสุขมักอยู่กับเราไม่นาน
วัน..สุข
พรุ่งนี้จะเป็นยังไง
วันที่ฉัน..เบื่อ..
ระยะห่าง..ของความรู้สึก
วันนี้มีโอกาสได้อ่านเจอข้อความ ดีดี
กระแทกหัวใจอย่างบอกไม่ถูก
หรือว่าคนเขียนข้อความนี้ เข้ามานั่งในใจของฉัน
ถึงได้ถ่ายทอดความรู้สึกของฉันออกมาได้อย่างตรงไปตรงมา
ขออนุญาตคัดลอกมาลงใน blog นะคะ
เพื่อ "เตือนใจ" ให้ฉันได้ "ทำใจ" กับปรากฏการณ์ที่มันเกิดขึ้นตอนนี้
หวังว่า..ฉันจะดีขึ้นในไม่ช้า......
วันเวลาที่ผ่านมา ชั่วระยะเวลาหนึ่งของชีวิต
ผู้คนมากมายผ่านเข้ามา ......บางคนผ่านมาเพียงเพื่อจะผ่านไป
แต่กับบางคนกลับไม่เป็นเช่นนั้น.. จากคนแปลกหน้า
กลายเป็นคนรู้จัก คนคุ้นเคย ล่วงเลย ไปถึงกลายเป็นคนรักกัน
เวลาเปลี่ยน สถานการณ์เปลี่ยน
สถานภาพทางความรู้สึกของเราก็อาจมีการเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย
บางคนยังคงความเป็นคนแปลกหน้า ยังรักษาระยะห่างของการเป็นคนรู้จักคนคุ้นเคย หรือ คนรักกัน ไว้ได้อย่างคงที่
บางคน เปลี่ยนแปลงจากคนแปลกหน้า กลายเป็นคนคุ้นเคย
จากคนคุ้นเคย กลายมาเป็น คนรักกัน ..
ทำลายระยะห่างของความรู้สึก ให้สั้นลงอย่างรู้สึกได้
และเมื่อนั้น เรื่องราวดี ๆ สวยงามทางความรู้สึกจึงเกิดขึ้น ..
แต่ในทางกลับกัน..
ระยะห่าง ของบางคน อาจห่างไกลออกไปจนสุดหูสุดตา
จากคนเคยรัก คนเคยคุ้น ...กลายเป็นแค่คนเคยรู้จัก ..
กลายเป็นคนแปลกหน้าทางความรู้สึกไป ..
แน่นอนว่า ระยะห่างของคนรู้จัก กับ คนรัก ย่อมไม่เท่ากันเป็นแน่
แต่นั่นแหละ ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปได้เสมอ..
ฉันเชื่อในเรื่องของการเปลี่ยนแปลงของเวลา
พอ ๆ กับเชื่อในเรื่องของการเปลี่ยนแปลงของความรู้สึก..
ไม่มีมาตราวัดใด ๆ ที่จะใช้วัดระยะห่างของความรู้สึกได้
เราระบุชัดไม่ได้ว่า 1 เท่ากับ 1 ในความรู้สึกของอีกคน 1
ในความ รู้สึกของคนหนึ่ง อาจจะเป็น 100 ในความรู้สึกของอีกคนก็เป็นได้ ..
และในเมื่อการคบหากันเป็นปฏิสัมพันธ์ของคนสองคน ...
เราจึงมองเห็นความไม่ลงตัว
เห็นระยะห่างที่ไม่เท่ากันของคนสองคนได้เสมอ..
กับ คนบางคน เราอยากเป็นมากกว่าคนรู้จัก
เราก็จะพยายามที่จะทำให้ระยะห่างของเรามันสั้นลง
กับคนบางคน เราอยากเป็นน้อยกว่าที่เป็นอยู่ . .....
เราก็พยายามที่จะทำให้ระยะห่างของเรายาวไกลออกไป..
แต่กับบางคน เรากลับอยากจะรักษา ระยะห่าง ตรงกลาง ไว้ให้คงที่
ไม่ให้ ห่างหาย จางหนี หรือ เข้ามาใกล้จนเรารู้สึกอึดอัด.
.
เคยรู้สึกใช่ไหมว่า ..
ขณะ ที่เราเดินเข้าหา บางคนกลับกำลังเดินหนี
กับบางคนเรากำลังเดินหนี บางคนกลับเดินตาม
กับบางคนเราก็ต้องการระยะห่างประมาณหนึ่ง ไม่ต้องใกล้มาก
แต่ไม่ต้องการห่างหายไปไหน..
ขณะที่บางคนวิ่งตาม ล้มลุกคลุกคลานและเจ็บปวดกับระยะห่างของอีกคนที่ทิ้งไว้ตรงหน้า
และขณะเดียวกันกับที่อีกคนก็วิ่งหนี โดยไม่คิดจะหันกลับมามองความเจ็บปวดของอีกคน
อะไรก็เกิดขึ้นได้ กับความรู้สึกคน..
เหนื่อย แสนเหนื่อย ล้าแสนล้า
แต่สุดท้ายก็ยังพยายาม พยายามที่จะยื้อยุดฉุดดึงอยู่เช่นนั้น
บางคน ปล่อยความรู้สึกของอีกคนไว้ บนความห่าง ห่างจนลับตา ..
ไม่เคยหันกลับมามองหรือรับรู้ความเป็นไป
ไม่เคยรับรู้ว่า ..
ระยะห่างที่เขาทิ้งไว้มันสร้างความเจ็บปวดให้อีกคนได้ประมาณไหน
ขณะที่บางคนอยู่นิ่ง ๆ ไม่วิ่งหนี ไม่วิ่งตาม
ปล่อยทุกอย่าง ให้เป็นหน้าที่ของเวลา ไม่เรียกร้องให้เกิดความคาดหวัง ไม่ปล่อยละเลยจนเหมือนชาเฉย
ระยะห่างนั้น กลับขยับเข้ามาใกล้ราวปฏิหาริย์..
เอาใจช่วย
สำหรับคนที่กำลังพยายามเดินเข้าหา
ให้อีกคนหันกลับมามองบ้าง ระยะห่างจะได้สั้นลง พยายามต่อไป
เพราะวันหนึ่งคุณอาจรู้สึกว่าความ พยายามของคุณมิได้ไร้ค่า
ร้องขอ
สำหรับคนที่กำลังเดินหนี
ให้หันกลับมามองความรู้สึกของอีกคนบ้าง
เพราะบางทีคุณอาจจะสูญเสียอะไรดี ๆ ไป
เพราะระยะห่างที่คุณทิ้งไว้ให้อีกคน
เห็นใจ
กับการรักษาระยะห่างให้คงที่ของบางคน
เพราะบางทีมัน ก็ทรมานมากกว่า
การพยายามเดินเข้าใกล้หรือห่างหนี..เสียอีก..
แล้ว คุณ ๆ เล่า
เคยคิด กันบ้างไหมว่า
ระหว่างคนพยายามเดินหนี
คนที่พยายามเดินตาม
และ คนที่พยายามยังไงระยะห่างกลับเท่าเดิม
คนไหน เจ็บปวดไปกว่ากัน....
Create Date : 26 กรกฎาคม 2553
Last Update : 26 กรกฎาคม 2553 21:42:19 น.
3 comments
Counter : 344 Pageviews.
Share
Tweet
คนที่วิ่งไล่จิ
เพราะต้องเข้มแข็งทั้งแรงกายแรงใจ
ถึงจะมีกำลังวิ่งไล่
โดย:
แฟนหล่อ
วันที่: 26 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:55:11 น.
อ่านแล้วชอบจังเลย กระแทกใจเราด้วยเหมือนกัน เพราะเราก็เป็นคนที่พยายามเดินตาม แต่สุดท้ายคนที่พยายามเดินหนี ก้อไม่สนใจมาดูจริงๆว่าเราเดินตามอยู่และจะเดินให้ช้าลงซักนิดเพื่อให้เราได้เดินทัน หรืออาจจะแอบบมองอยู่เห็นเราเดินตามเลยยิ่งเดินหนีให้เร็วขึ้นก็ไม่รู้ ตอนนี้เราไม่สนใจที่จะไปเดินตามใครแล้ว พยายามเดินไปตามทางที่เราเป็นคนเลือกดีกว่า จะได้ไม่ต้องเสียใจอีก เป็นกำลังใจให้นะค่ะ แล้วจะมาเยี่ยมอีกค่ะ
โดย:
ดาวริมทะเล
วันที่: 27 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:27:38 น.
อ่านแล้วชอบจังเลย กระแทกใจเราด้วยเหมือนกัน เพราะเราก็เป็นคนที่พยายามเดินตาม แต่สุดท้ายคนที่พยายามเดินหนี ก้อไม่สนใจมาดูจริงๆว่าเราเดินตามอยู่และจะเดินให้ช้าลงซักนิดเพื่อให้เราได้เดินทัน หรืออาจจะแอบบมองอยู่เห็นเราเดินตามเลยยิ่งเดินหนีให้เร็วขึ้นก็ไม่รู้ ตอนนี้เราไม่สนใจที่จะไปเดินตามใครแล้ว พยายามเดินไปตามทางที่เราเป็นคนเลือกดีกว่า จะได้ไม่ต้องเสียใจอีก เป็นกำลังใจให้นะค่ะ แล้วจะมาเยี่ยมอีกค่ะ
โดย:
ดาวริมทะเล
วันที่: 28 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:01:33 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
kobinyourheart
Location :
อุบลราชธานี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
tukuta
plai-fa
ต้นไม้ต้นเล็ก
@แก่นแก้ว@
LadyChicky
จำชื่อไม่ได้
bluebutter
lozocat
แพรวขวัญ
pinkmegane
bemynails
nuprik
tunebabe
crazyrabbit
beautyallure
ลาเต้ที่รัก
นวลกนก
Webmaster - BlogGang
[Add kobinyourheart's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
เพราะต้องเข้มแข็งทั้งแรงกายแรงใจ
ถึงจะมีกำลังวิ่งไล่