space
space
space
<<
มิถุนายน 2565
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
space
space
12 มิถุนายน 2565
space
space
space

รถของฉันในความทรงจำ 1#ครั้งแรกกับ FIAT BABY จำไม่ลืม

1.ครั้งแรกกับ FIAT BABY จำไม่ลืม

เสียดายที่การถ่ายรูปในสมัยนั้นเข้าถึงยากสำหรับเด็กๆ ผมพยายามค้นหาภาพ Fiat Baby จากกูเกิ้ลแต่หาไม่เจอ มาเจอแต่ Fiat 500 ผมจึงไม่รู้ว่ารถรุ่นนี้จริงๆชื่อรุ่นอะไร (ถ้ามีใครรู้ช่วยอนุเคราะห์ด้วย) ตอนนั้นพ่อบอกว่ามันคือ Fiat Baby ดูจากภาพความทรงจำอันเลือนลาง เหมือนจะใช่รถรุ่นในภาพนี้ หน้ามันยาวๆเหมือนหมาดัชชุน


    ตอนนั้นผมอายุประมาณ 14 ปีได้ ผมเป็นคนที่ชอบรถมาตั้งแต่เด็กๆ วันนั้นพ่อซื้อเจ้า Fiat Babyมาวันที่มันเข้ามาอยู่ในบ้านผม ผมก็ว่ามันเป็นรถที่เก่ามากแล้วก่อนถึงมือของพ่อ ไม่ใช่มาแบบใหม่กริ๊กๆ ลองคิดดูแล้วกันว่ามันจะเก่าสักแค่ไหน  พ่อผมชอบซ่อมรถ เป็นนักปั้นรถตัวยงในยุคนั่น การทำรถ เป็นงานอดิเรกของพ่อ แกจึงเที่ยวไปหารถเก่าๆมาซ่อมมาปั้น วันแรกที่ผมออกไปทดลองขับกับแก มันวิ่งได้แบบทุลักทุเล บางทีตอนที่แกเบรคมันก็เบรคไม่ค่อยอยู่ แกต้องเปิดประตูลงไปเอาเท้าช่วยเบรค ซึ่งเป็นภาพที่ขำขันยิ่งนัก ถนนหนทางสมัยนั้นรถรามันก็ไม่มากมาย พอมีระยะให้พ่อช่วยเอาเท้าเบรคได้ แถมรถมันก็วิ่งได้ช้าๆ และน้ำหนักเบา นั่นทำให้พ่อเอาอยู่

     ผมเห็นเจ้ารถคันนี้แล้วชอบใจมาก  คันเล็กๆน่ารักผมรบเร้าขอให้พ่อหัดให้  พ่อผมก็ตามใจเพราะอายุผมเริ่มได้แล้ว อีกอย่าง พ่อไม่อยากให้ผมขับมอเตอร์ไซด์ เพราะเพื่อนแถวบ้านมันขี่มอเตอไซด์ Suzuki A100 ได้แล้ว และมีเพื่อนคนหนึ่งของผมได้เสียชีวิตไปจากการขี่มอเตอร์ไซด์แล้วด้วย  พ่อผมกลัวที่สุดไม่อยากให้ขับมอเตอไซด์ นี่คือเหตุผลที่พ่อยอมให้หัดขับรถ

     หลังจากพ่อซ่อมเบรคจนใช้การได้ดี พ่อก็เริ่มหัดให้ผมขับเจ้าFiat Babyคันนี้ ผมหัดไม่ยากนักเพราะไม่นานก็ขับฉิว ทุกๆวันเสาร์ พ่อจะพาผมไปขับแถวตลาด อตก สมัยนั้นเป็นที่รกร้าง เหมือนเป็นโกดังสินค้าของการรถไฟ ผมขับรถได้ดี พ่อให้ออกตัว เหยียบเบรค  ถอยหลัง วิ่งวนรอบๆโกดัง  สอนเลี้ยงครัชบนทางเนิน ผมทำได้หมด ยกเว้นขับบนถนนจริง ซึ่งพ่อยังไม่ยอมให้ผมขับเสียที

     วันหนึ่ง วันปิดภาคเรียน ผมก็อยู่บ้านเล่นซนไปตามเรื่องปล่อยเวลาให้หมดไปวันๆ ผมเห็นเจ้า Fiat จอดนิ่งสนิทอยู่ในโรงรถ เหลียวซ้ายแลขวาไม่พบใคร กุญแจรถแขวนอยู่ รู้สึกขึ้นมาว่า ทำไมเราไม่เอาเจ้า Fiat ออกไปทดลองขับดูละ ลองออกถนนจริงสักที 

     ผมถอยรถออกจากโรงรถด้วยใจเต้นไม่เป็นส่ำ แต่ลึกๆก็มั่นใจว่าทำได้ ผมมองกระจกหลังมีรถวิ่งผ่านไปมาไม่มากนัก ผมถอยออกไปถึงกลางถนนเตรียมจะกลับลำ เห็นรถเมล์วิ่งมาทางขวา บีบแตรสนั่น ผมรีบหักพวงมาลัยเพื่อจะเดินหน้าโดยเร็วกลัวว่าจะเกะกะรถเมล์แต่อารามรีบร้อน ผมปล่อยคลัชเร็วไปนิดรถกระชากอย่างแรงและกระตุกดับ หัวใจผมเต้นไม่เป็นส่ำ รถเมล์แผดเสียงแตรลั่นเร่งให้ผมหลีกทางโดยเร็ว ด้วยความตื่นกลัว ผมสตาร์ทเครื่องออกตัวอีกครั้ง รถกระชากดับอีกเป็นครั้งที่2 ผมงงเพราะเวลาที่หัดขับกับพ่อที่ อตก ผมออกตัวนิ่ง ไม่เป็นแบบนี้ เสียงรถเมล์บีบแตรกดดันอีกครั้งพร้อมตะโกนด่า ผมยกมือขอโทษ และสตาร์ทเครื่องออกตัวอีกครั้ง คราวนี้รถออกตัวไปได้ด้วยดี เห้ออ..โล่งอก

     ผมขับไปจนถึงแยกไฟแดง สัญาณไฟขึ้นไฟเหลืองและแดง ผมหยุดรถได้ด้วยดีอย่างนิ่มนวล ผมขับต่อไปเรื่อยๆ ไม่มีจุดหมาย เริ่มสนุกละ ไม่ได้ดูด้วยซ้ำว่าน้ำมันมีหรือไม่ เพราะไม่ได้เรียนรู้ว่าก่อนจะขับรถต้องตรวจสอบอะไรบ้าง ผมก็ขับไปเรื่อยจนถึงแยกยมราช มันเป็นไฟเขียว สมัยนั้นพอเขียวแล้วเหลือง ไม่มีเลขบอกเตือนเหมือนปัจจุบัน ผมเห็นไฟเหลืองขึ้นมาคาบเกี่ยวยังไม่แดง น่าจะทัน แต่ปรากฎว่า รถเมล์ที่อยู่ข้างหน้าชะลอความเร็วและแตะเบรค รถผมก็วิ่งมาไม่ได้เร็วอะไรคือไหลไปเรื่อยๆ แต่พอผมแตะเบรค อ้าว!!
มันวืด!! ไม่มีเบรคเลย!!  มันเหมือนกับเหยียบกระแทกแป้นเบรคลงไปที่ตัวถังรถ  ผมย้ำปั้งๆๆๆ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ผมนึกภาพของพ่อที่เปิดประตูเพื่อจะเอาเท้าเบรค หรือผมต้องทำอย่างนั้นบ้าง แต่ผมก็ได้เพียงแค่คิด ยังไม่ทันคิดจบ เจ้าเฟียตผมก็จูบเข้ากับท้ายรถเมล์เต็มที่ เสียงโครมสนั่น ผมเห็นหน้ายาวๆเหมือนหมาดัชชุนของเจ้า Fiat ย่นขึ้นมา ฝากระโปรงโก่งงอขึ้นต่อหน้าต่อตา แต่ไม่มากนักเพราะรถไหลไปช้าๆ และรถก็หยุดสนิทลง

     คนขับรถเมล์ลงมาดูความเสียหาย แต่รถเมล์แทบจะไม่เป็นอะไรเลย คนขับรถเมล์เลยไม่ได้เอาเรื่องอะไร แต่รถผมเครื่องสตาร์ทไม่ติดแล้ว มีตำรวจเดินมาขอดูใบขับขี่ พอตำรวจเห็นหน้าก็เลิกถามถึงใบขับขี่ทันที เพราะหน้าเด็กขนาดนี้ จะเอาใบขับขี่ที่ไหนมา ตำรวจถามเบอร์โทรศัพท์พ่อด้วยน้ำเสียงดุดัน  ไม่นานพ่อมาที่โรงพัก จ่ายค่าปรับ และพาผมกลับบ้านได้ยินพ่อพูดว่า ยังไม่ให้ออกถนนใหญ่ขับออกมาทำไมแต่พ่อก็ไม่ได้ด่าว่าอะไรมากนัก

     นี่คือรถคันแรกที่ผมหัดขับ ผมจำไม่ได้ว่าหลังจากนั้น รถคันนี้ไปไหนอย่างไร มันเลือนหายไปจากความทรงจำ จะไปถามพ่อก็ไม่ทันเพราะแกจากผมไปแล้ว จนมาถึงวันนี้ วันที่ผมนำเจ้ารถ Fiat Baby คันนี้มาบันทึกความทรงจำไว้ในบล๊อกของผม.

 




 

Create Date : 12 มิถุนายน 2565
0 comments
Last Update : 12 มิถุนายน 2565 11:12:16 น.
Counter : 540 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

space

สมาชิกหมายเลข 7005369
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






space
space
[Add สมาชิกหมายเลข 7005369's blog to your web]
space
space
space
space
space