Roald Dahl โรอัลด์ ดาห์ล เป็นนักเขียนชาวอังกฤษ
เป็นนักเขียนเรื่องสำหรับเยาวชน หนังสือทุกเรื่องของเขาขายดีและได้รับการแปลหลายภาษาทั่วโลก
มีภาพยนตร์ที่สร้างมาจากหนังสือของเขาหลายเรื่อง
เช่น แม่มด The Witches ชาร์ลีกับโรงงานช็อคโกแลต James and the Giant Peach และ มาทิลด้า Matilda ตัวละครของเขามักจะมีบุคลิกแปลกๆ ตลกๆ
มีมุมที่ร้ายกาจ เนื้อเรื่องไม่ซ้ำแบบใคร มีความเป็นตัวเอง
หนังสือของเขาอ่านสนุก และมีจินตนาการมาก
หลายคนได้อ่านครั้งแรกก็จะติดใจ
เล่มแรกที่ได้อ่าน คนซื่อบื้อ เรื่องราวของสามี ภรรยา ที่แสนจะสกปรก ซกมก อ่านแล้วก็สนุกสนานเพลิดเพลินดีค่ะ
สมุดบันทึกของโรอัลด์ ดาห์ล หนังสือเกี่ยวกับชีวิตของโรอัลด์ ดาห์ล
ชาร์ลี กับโรงงานช็อคโกแลต
ชาร์ลี เด็กน้อยผู้โชคดีจากครอบครัวที่ยากจน ได้รับรางวัลไปเยี่ยมชมโรงงานช็อคโกแลตที่แสนวิเศษ
นิ้ววิเศษ
ลูกพีชยักษผจญโลก
ลิฟท์มหัศจรรย์
คุณจิ้งจอก และ เคาตุ่ณ 2 เรื่องใน 1 เล่ม
แม่มด The Witches แม่มดคนสวยที่เกลียดเด็ก และชอบสาปเด็กให้กลายเป็นหนู
มาทิลด้า เด็กที่ฉลาด กล้าหาญ และมีพลังวิเศษ เธอใช้พลังของเธอช่วยเหลือครูฮันนี่ที่น่าสงสาร
และ จอร์จกับยาสูตรพิสดาร เมื่อจอร์จจัดการกับคุณยายจอมจู้จี้ด้วยวิธีของเขา
จอร์จกับยาสุดพิสดาร ...ตย.ความสนุกเล็กน้อย
คุณยายสุดแสบ
"แม่จะเข้าไปซื้อของในหมู่บ้านหน่อยนะลูก" แม่บอกกับจอร์จในเช้าวันเสาร์ "อยู่บ้านเป็นเด็กดี แล้วก็อย่าก่อเรื่องเดือดร้อนนะจ๊ะ"
ฟังดูไม่เข้าท่าเลยสักนิด ที่ใครจะมาพูดกับเด็กผู้ชายตัวเล็กๆแบบนี้ ไม่ว่าจะเป็นในเวลาไหนก็เถอะ มันทำให้เขาสงสัยขึ้นมาตะหงิดๆว่า เรื่องเดือดร้อนประเภทไหนกันหนอ ที่ตัวเขาจะก่อขึ้นมาได้
"อย่าลืมเอายาให้คุณยายกินตอน 11 โมงด้วยล่ะ" แม่บอกแล้วเธอก็เดินออกไป โดยปิดประตูหลังบ้านตามหลังดังปัง
คุณยายผู้กำลังนั่งสัปหงกอยู่บนเก้าอี้ตัวโปรดของแกริมหน้าต่าง ก็ปรือตายิบหยีที่มีแววเจ้าเล่ห์ขึ้นมาข้างหนึ่ง
"เอาล่ะ เอ็งก็ได้ยินที่แม่เอ็งบอกแล้วใช่มั้ย จอร์จ อย่าลืมยาของยายล่ะ"
"ครับ คุณยาย" จอร์จตอบ
"แล้วก็พยายามทำตัวให้ดีๆหน่อยตอนที่แม่เอ็งเค้าไม่อยู่"
"ครับ คุณยาย" จอร์จตอบ
ที่จริงจอร์จเบื่อแทบจะบ้าตายอยู่แล้ว ตัวเขาไม่มีพี่น้องเลยสักคน พ่อเขาเป็นชาวนา และฟาร์มของเขาก็อยู่ห่างจากสถานที่อื่นๆตั้งหลายไมล์ ดังนั้นจึงไม่มีเด็กคนอื่นๆในละแวกนี้ให้เขาไปวิ่งเล่นด้วยได้ เขาหน่ายเหลือเกิน กับการนั่งจับเจ่าเฝ้ามองดูฝูงหมู ไก่ วัว และแกะ และที่แย่ที่สุดก็คือ เขาเกลียดที่จะต้องมาอยู่ชายคาบ้านหลังเดียวกับยายชรา ผู้มีผมสีเทาและสุดจะเจ้าระเบียบ แล้วการใช้เวลาในเช้าวันเสาร์ มาคอยปรนนิบัติพัดวีคุณยายตามลำพังแบบนี้ นับเป็นเรื่องที่น่าระอาที่สุด
โดยปกติแล้ว คนที่เป็นยายส่วนมาก จะเป็นหญิงแก่ที่น่ารักใจดี และชอบช่วยลูกหลานทำงานบ้าน แต่คุณยายคนนี้ไม่เป็นเช่นว่าเลย แกใช้เวลาทั้งวันและทุกวัน นั่งจุมปุ๊กอยู่ในเก้าอี้ตัวโปรดริมหน้าต่าง และมักจะบ่น บ่น แล้วก็บ่นนั่นบ่นนี้อยู่เสมอ ไม่เคยเลยสักครั้ง แม้ในวันที่อารมณ์ดีที่สุดก็เถอะ ที่แกจะยิ้มกับจอร์จ แล้วก็เอ่ยทักทายเขาว่า "อรุณสวัสดิ์จ้ะ เช้านี้เป็นยังไงบ้างลูก" หรือว่า "ทำไมลูกไม่มาเล่นเกมงูตกกระไดกับยายล่ะ"
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [