หยุดในหยุด
แม้สายธาร รินใหล ไม่ยั้งหยุด เศร้าหรือ สุข หยุดได้ ไฉนหนอ
เพียงหยุดคิด ไม่แต้มเติม ไม่เสริมต่อ
ผิต้องรอ วอนขอใคร ให้ประวิง
น้ำนิง ตะลิ่งใหล ใคร่ครวญเถิด
หยุดในหยุด สุดเลอเลิศ ประเสริฐยิ่ง
น้ำใสใส ทำไม ไม่ไหวติง
ตะลิงยิ่ง สงสัย ใยเคลื่อนครา
หากถึงหยุด สุดละเอียด ไม่เดียดฉัน
นิพพานนั้น พลันปรากฏ กระจ่างจ้า
หยุดเมื่อใด ใครไม่บอก นอกในหนา
อย่าชักช้า ใครคิดออก บอก อ๋อ เอยฯ