Sunday,June 26, 2016

7:56 PM

• ในโอวาทปาฏิโมกข์ตอนหนึ่งความว่า "มัตตัญญุตา จะ ภัตตัส์มิง .. เอตัง พุทธานะสาสะนัง" เรียกง่าย ๆ ว่า "โภชะเนมัตตัญญุตา" แปลเป็นไทยว่า "การรู้ประมาณในการรับประทานอาหาร" [นี้เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์] ความหมายก็ตือ ให้กินอาหารโดยรู้จักเลือกทั้งปริมาณ ทั้งคุณภาพ และหมวดหมูของอาหาร ให้กินอย่างฉลาด ใช้หัวคิดพิจารณากินด้วยรู้เท่า ไม่ใช่กินด้วยตัณหาความอยากอย่างไม่ลืมหูลืมตา ตามใจปาก ซึ่งมีแต่โทษ
• อีกประการหนึ่ง การกินที่ดีที่ถูกสุขลักษณะ ยังมีผลในการรักษาหรือป้องกันโรคภัยได้อีกด้วย ดังคำที่ว่า "โภชนะบำบัด"
• สำหรับพระพุทธศาสนา พบคำสอนที่เกี่ยวกับการกินอาหารที่เรียกว่า "กะวะฬิงการาหาร" (อาหารหยาบที่เป็นคำข้าว) ในรายละเอียดด้วยเช่นกัน ดังที่สอนว่า ให้พิจารณาความตายทุกลมหายใจเข้า - ออก และ ทุกคำข้าว ทำได้เช่นนี้ ทรงตรัสว่า จึงจะไม่ประมาท อีกแห่งเป็นเถราธิบายของพระสารีบุตรเถระว่า เมื่อพิจารณาอาหารได้ถูกต้องแล้ว ย่อมสามารถกำหนดรู้เท่าทัน "ราคะ" ได้ นี้เป็นหนทางมาสู่พระธรรมวินัยนี้ การเจริญจิตภาวนาในลักษณะนี้ มีชื่อเรียกอย่างเป็นทางการว่า "อาหาเรปฏิกูละสัญญา" ได้แก่ การพิจารณาให้เห็นจริงในความปฏิกูลไม่สะอาดของอาหาร