วันที่สาม:ยังพะอืดพะอม

ตื่นมาแล้วยังไม่ค่อยสบายอยุเลย
แต่ก็อยากออกมาเจอเธอ
อยากเอาผ้าพันคอไปให้
(นั่งปั่นตอนเช้าจนเสร็จจนได้)
คนที่แฟนถักผ้าพันคอ เสื้อ หรือไรต่อมิไรให้
กรุณาดีใจแอ่นภูมิใจที่จะใส่ด้วย เพราะมันต้องใช้ความพยายาม+เวลามากมายกว่าจะเสร็จนะจ๊ะ
ดูหัวนะมันยุ่งมากเลย

จนกลางวันแล้วก็ยังพะอืดพะอม
แย่จัง...

พอจะแยกกัน..
ก็มีเรื่องจนได้
ลืมไรไม่ลืมนะเธอ บอกแล้วว่าให้เอาไปเก็บก่อนก็ไม่เชื่อ
ดูมัน ดันลืมผ้าพันคอ
นี่คือประเด็นเลยนะ ไม่งั้นไม่ลากสังขารออกมาหรอกนะ
นั่งรถจะถึงบ้านอยุแล้วเชียว ต้องให้เค้ากลับไปที่เดิม
แถมยังจะมาเร่งๆๆๆๆอีก
ไหนบอกว่าคนนั้นยังไม่ออกจากบ้านงะ
โหยยย..รมณ์เสียเลยนะถ้าเจอ
บอกแล้วไม่ได้กัวแต่ไม่อยากเจอ

แล้วก็เอามาให้อีกทีจนได้
เฮ้อ เหนื่อยนะ คนยิ่งไม่สบายอยุ
กลับมาจะหาเรื่องงอนคอยดู

"ขอบคุณมากๆเลยนะ ถ้าไม่มีผ้าพันคอของเธอ เราคงคิดถึงเธอมากๆเลย รักนะ"
ฮึ...ค่อยยังชั่วหน่อย


คืนนี้จะไปแล้ว...เราก็เหงาสิ

ปล.ไม่อยากให้มีเรื่องเซอร์ไพรส์แบบวันนี้บ่อยๆนะ
แล้วก็ขอแอดป้าซิลลี่หน่อยนะค๊า ชอบบล็อกป้ามากค่ะ

Create Date : 30 พฤศจิกายน 2550		0 comments
Last Update : 30 พฤศจิกายน 2550 20:50:21 น.
Counter : 526 Pageviews.
Share Tweet