วันแรกที่เจอกัน
วันแรกที่เราเจอกัน มันก็นาน.....มากแล้วนะ ณ.โรงเรียนสตรีมธัยมนางฟ้าแห่งฝั่งธนฯ ผึ้งได้เข้ามาเรียนแบบงงๆ เพราะเป็นเด็กหญิงไม่เอาไหน เรียนปานกลางแต่ขี้เกียจมาก ตอนสอบเข้าก็ไม่ได้ตั้งใจมากมาย แต่ที่ได้เข้าเรียนเนี่ย สงสัยจะเป็นเพราะจับฉลากได้ล้วนๆ ตอนนั้นโรงเรียนมีโควต้าจับฉลาก น่าจะยกให้ห้องนึงไปเลย เด็กนักเรียนจำนวน 42 คนของห้องที่ผึ้งอยู่ ถามกันไปมา ก็ได้ความว่าส่วนใหญ่จะมาจากการจับฉลากได้กันทั้งนั้น ..ฟลุ๊คดีแฮะ ผึ้งไม่รู้จักใครเลยในห้อง เพราะไม่มีใครมาจากโรงเรียนเดียวกับผึ้งซักคนเดียว จะให้ทำความรู้จักกับใครก่อน ผึ้งก็ไม่ค่อยจะกล้า เป็นเด็กขึ้อาย ตัวอ้วนกลม แก้มยุ้ย แต่สุดท้ายก็จับพลัดจับพลู ไปอยู่ในกลุ่มที่ค่อนข้างใหญ่ มีสมาชิก 10 คน มีคนหน้าตาน่ารักอยู่สองสามคน (ไม่รวมผึ้งหรอกนะ ก็บอกแล้วไงว่าอ้วนกลม) ซึ่ง1ในนั้น เป็นคนที่ทำให้ผึ้งได้เจอกับพี เพื่อนผึ้งคนนี้ชื่อ J เป็นเด็กหน้าตาเรียบร้อย ผิวขาว ผมดำขลับ ตรงแล้วก็เงาเชียวล่ะ หน้าตาจัดว่าสวยเลยนะ มีพวกรุ่นพี่มาดูด้วย คุยกันแล้วมารู้ว่ามีแม่เป็นคนภาคเหนือ ก็เลยรู้สึกว่ามีอะไรเหมือนกันบ้าง เด็กม.1 เพิ่งจะได้เห็นโลกกว้าง(กว่าเดิมนิดนึง)อย่างผึ้ง ก็ตื่นเต้นกับอะไรใหม่ๆเป็นธรรมดา หนึ่งในเรื่องใหม่ๆนั่นก็คือ เรื่องความรักในรั้วโรงเรียนสตรี อยู่ๆJก็มาบอกผึ้งว่า มีคนนึงในห้องน่ารักดี Jชอบ เลยถามกลับไปงงๆว่า ชอบหรอ...(ธรรมดา เวลาเจอเพื่อนใหม่ เค้าเรียกว่าชอบกันด้วยหรอ ตอนนั้นไม่เข้าใจ ไม่เคยพูดกับใครว่าชอบเพื่อนนะ) และด้วยความที่อยากรู้ ว่าคนน่ารักๆแบบ J เนี่ย จะชอบคนแบบไหน ต้องหน้าตาน่ารักเหมือนกันแน่ๆเลย J ก็เลยเรียกให้ดู ...นี่ๆ คนนั้นไง ตัวเล็กๆนั่งอยู่ตรงกลางห้องเลย ผึ้งชะโงกไปดูตามนิ้วที่ J ชี้..... .....นั่นอ่ะนะ?? คนนั้นอ่ะหรอ J ?? คือ..ว่า.. คนที่ตัวเล็กๆ หน้าขาวๆ หัวฟูๆ นั่นอ่ะนะ...... ใช่ๆ คนนั้นแหล่ะ ชื่อพี น่ารักดีเนอะ J ชอบมากๆเลยล่ะ อ่า...นี่คือน่ารักของ J หรอเนี่ย เพิ่งจะรู้ แล้วที่บอกว่าชอบเนี่ย ชอบยังไง ชอบแบบเป็นแฟนอ่ะ... ตึง!!(เสียงผึ้งล้มหงายหลังอยู่ในใจ) อ่ะ..อ่อ แบบนั้นหรอ เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ เพิ่งจะเจอคนที่อยากเป็นแฟนกะผู้หญิงด้วยกันก็วันนั้นแหล่ะค่ะ โรงเรียนใหม่นี่มันแปลกจริงๆเลย ใครจะรู้ ว่าจริงๆแล้วต่อจากนั้นผึ้งจะเจออะไรๆมันจะยิ่งแปลก และใหม่เกินกว่าที่ผึ้งจะคาดคิดซะอีก ปล. ส่วนพี ผึ้งมาลองถามดูทีหลังว่าตอนที่เจอผึ้งครั้งแรกรู้สึยังไง พีบอกว่า... คนอะไรไม่รู้เหมือนหมีตัวอ้วนๆ นั่งใส่เสื้อสเว็ตเตอร์ตัวพองๆ ถักนิตติ้งอยู่เพลินๆ ไม่เห็นเงยหน้ามองใครเลย เหมือนป้าแก่ๆ คือตอนนั้นผึ้งดีใจมาก มีวิชาเลือกเป็นวิชานิตติ้งให้เรียนด้วย อยากถักเป็นมานานแล้วเลยรีบลงเลย นึกว่าจะดูเรียบร้อย อ่อนหวานซะอีก ไหงกลายเป็นป้าแก่ไปได้เนี่ย
Free TextEditor
Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2554 |
Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2554 0:02:41 น. |
|
3 comments
|
Counter : 466 Pageviews. |
|
|
พี่เอง ก้อเคยผ่านเรื่องแบบนี้มาเหมือนกัน
ตอนนั้น พี่อยู่ ม.4 น้องเค้า ม.1
พี่เอง ไปรับน้องเค้าที่ท่าเรือ และ ก้อขึ้นรถไปโรงเรียนด้วยกันทุกวัน
อิอิ แม้ว่าวันนั้นจะผ่านไปนานมากๆๆแล้ว 13 ปี
แต่เรา ก้อยังมีมิตรภาพที่ดีดีต่อกันเสมอ อิอิ
ความทรงจำที่ดีที่สุด คือตอนเรียนนะ
เก็บเกี่ยวไว้เยอะๆๆ อิอิ
ขอให้ทุกๆๆวันเป็นวันที่ดีดีนะจ๊ะ