ดีค่ะ....มาเม้นแล้วน่ะค่ะ...เด๊ยวหาว่าเรตติ้งตกอีก...
ก้อบอกแล้วว่ามันจืดค่ะ...จะพยายามสะบัดแขนนะค่ะ...
ส่วนเรื่องดนตรี..หนูไม่เคยแบ่งละเอียดมากมายหรอกค่ะ..
แบ่งออกแค่ประเภทใหญ่ๆอ่ะ...
สตริง...ลูกทุ่ง..สากล..พอแล้ว
แล้วที่เหลือพอฟังเพลง...ก้อจะรู้แล้ว..ว่าเราชอบมันมั้ย...
เพลงนี้ที่เราชอบคนอื่นอาจจะบอกว่าไม่เพราะ..
แต่
แต่เราชอบนี่นา...ก็มันชอบอ่ะ....

เมื่อดนตรีคือ สิ่งที่เรารัก

เมื่อเรารัก เราก็มักจะสนใจ

และหวงแหน

"การแบ่งแยก" คนละประเด็นกับ "การแตกแยก" ครับ

ผมจะแบ่งแยกแยกหนังสือทั้งหลายที่ผมชอบอ่านเป็นแนว สืบสวน, วิทยาศาสตร์, สารคดี, โรแมนติก ฯลฯ

บางคนอาจจะแบ่ง"กิ๊ก" เป็นกลุ่มๆ เช่น กลุ่มนักศึกษา. กลุ่มคนทำงาน, กลุ่มเพศเดียวกัน,ฯลฯ(ยกตัวอย่างให้ขำๆหน่ะครับ)

สำหรับเรื่องบทเพลงแล้ว แม้แต่ในตำราสอนดนตรีในมหาวิทยาลัยที่มีวิชาเอก "ดนตรีสากล" ก็ยังแบ่งประเภทดนตรี"ตามยุค" นะครับ เป็น บาโรค, คลาสสิค และ โรแมนติก

"การแบ่งแยกแนวเพลง" ผมจึงมองใน "เชิงบวก" มากกว่า"เชิงลบ" นะครับ

ได้ยินผมเขียนอย่างนี้แสดงว่ายังมี "เชิงลบ" อยู่ใช่ไหมครับที่ผมมอง

เพราะบางทีอย่างที่ "เจ้าของบล็อก" เขียนไว้...

มันมีความแตกแยกให้เห็นครับ

แจ๊ซดูถูกร็อก, ร็อกดูถูกป๊อบ, ป๊อบดูถูกลูกทุ่ง, ลูกทุ่งดูถูกหมดลำ

สิ่งเหล่านี้ต่างหากนะครับ ที่ต้องทำให้หมดไป

อืมมนะ ชอบดนตรีเป็นชีวิตจิตใจเหมือนกัน แต่ก็ฟังได้ไม่ครบทุกแนว ฟังร็อคเป็นหลักเหมือนกัน แต่บางแนวฟังแล้วมันไม่เก็ท 55+ คงขึ้นกับอุปนิสัยประจำตนของแต่ละคนอะนะ เช่น ฮิบฮอบนี่ เหอๆ ช่วยไปไกลๆ ไม่งั้นข้าพเจ้าก็จะขอไปไกลๆ เอง หรือแจ๊ส ฟังแบบเรื่อยๆ เปื่อยๆ ก็พอไหว แต่ถ้าจะเอาจริงก็ไม่เก็ทเหมือนกัน

การแบ่งแยกแนวมันก็มีประโยชน์ทางด้านการสื่อสารกับผู้คนให้เข้าใจตรงกัน แต่ถ้าแบ่งย่อยเกินไป กลายเป็นจะมาตีกันซะแล้ว เพราะมัวแต่เถียงกันว่ามันเป็นแนวไหนแน่ ถ้าแบ่งจนไร้ฟามสุขในการฟังก็ไม่ไหว หรือแบ่งแยกเพื่อมาดูถูกกันนี่ก็ยิ่งแย่อะ แต่มันคงหมดไปยาก เอาเป็นว่าเริ่มที่ตัวเรา ไม่ชอบไม่ฟังไม่ว่าแต่อย่าไปดูถูกกัน เนอะ

ว่าแต่เจ้าของ บล็อค ไม่ชอบฟัง เพลงรัก บ้างเหรอ
คริ.. คริ..
แว้บ.................

เราแบ่งดนตรี ออกเป็น 2 ประเภทใหญ่อ่ะ

1. ชอบฟัง

2. ไม่ชอบฟัง

ฮ่าๆ

เรื่องแบ่งแยกประเภทของดนตรีเป็นอะไรที่ชวนหนักใจในตัวเองทุกที
พอมีคนถามว่าชอบฟังเพลงแนวไหน มันตอบยาก เพราะว่าชอบฟังเพลงที่ชอบฟังน่ะ
เลยถูกใจคำตอบคนข้างบน แบ่งเป็น 2 แบบ ชอบฟังกับไม่ชอบฟัง ใช่เลย

ผมคงใช้คำพูดผิดไป
ในทัศนะของผม
ดนตรีที่ดี ก็คือ ดนตรีที่ชอบฟัง
ดนตรีที่ไ่ม่ดี ก็คือ ดนตรีที่ไม่ชอบฟัง

เป็นการแบ่งประเภทของดนตรีที่ง่ายที่สุดเหมือนอย่างที่ใครหลายๆคนให้ความเห็นมา

ผมก็เริ่มเห็นด้วยว่า
การแบ่งแยกทางดนตรีมีไว้เพื่อใช้ในการสื่อสารระหว่างกัน กับคนรักดนตรี และก็เห็นด้วยที่ว่าแบ่งย่อยเกินไปก็จะตีกันสะเปล่าๆ เพราะเราควรสนใจในความไพเราะนั้นมากกว่า

ขอบคุณทุกความเห็นครับ

หลังจากกับไปนอนคิดและตีลังกาคิด 2 รอบ
สรุปว่าขอเพิ่มอีกข้อได้เป่า ...ได้เป่า

ชอบหน้าตาและบุคคลิกนักร้อง...ข้อนี้สำคัญที่สุด...อิอิ

(ตอนนี้และตลอดไป...เทใจให้เธอ...หุหุ)

^
^
^
^
" ชอบหน้าตาและบุคคลิกนักร้อง...ข้อนี้สำคัญที่สุด... "
เห็นด้วย ๆๆๆๆๆ