|
ฝนจากฟ้า
ระริ้วระลอกคลื่นสาดครืนเข้าขอบฝั่ง....
ลมระรวยพัดโบกยะเยือกเย็นจนสั่นไหว...
ใบไม้และธุลีดินกระจัดกระจายไปทุกทิศ...
คือจุมพิตแรกของสายฝนที่มาเยือน...
ย้ำเตือนให้คิดถึงวันเก่าก่อน...
วันที่ใจร้อนรุ่มราวกับถูกแผดเผา...
วันที่เราต่างหมดสิ้นซึ่งเยื่อใย...
และไม่มีใครสนใจที่จะถักทอสายสัมพันธ์...
เพื่อเชื่อมต่อรอยปริที่แตกร้าว...
หัวใจฉันในวันนี้กร้าวแกร่งกว่าใครในปฐพี...
ฉันมีหยดน้ำจากฟากฟ้าชโลมใจให้ชุ่มเย็น...
ดวงตามองเห็นสัจธรรมของสัตว์โลก...
ชะล้างความเศร้าโศรกและความหม่นหมองไปจากใจ...
...ขอบคุณเธอนะสายฝนพรำ...
| Create Date : 10 มิถุนายน 2563 |
|
0 comments |
| Last Update : 10 กรกฎาคม 2563 18:37:19 น. |
| Counter : 389 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
