พรานบุญ หนุนทรัพย์

#ตาพรานบุญ

      หนึ่งอาทิตย์เต็มๆกับการเดินทางลงปักษ์ใต้ ด้วยความชอบเป็นทุนเดิมจึงรู้สึกอยากอยู่ดินแดนแห่งนี้ให้นานที่สุด จุดมุ่งหมายในครั้งนี้คือการเดินทางไปยังวัดเจดีย์ อ.สิชล จ.นครศรีธรรมราช เสียงลือเสียงเล่าอ้างเลยอยากดินทางไปสักการะตาไข่เด็กวัดเจดีย์สักครั้ง ณ เวลานั้นก็เย็นมากแล้ว น่าจะห้าโมงได้ แต่ยังอีกไกลกว่าจะถึงที่วัด ในระหว่างขับรถ สายตาเหลือบเห็นร้านขายกล้วยหอมอยู่หลายร้านจึงแวะซื้อ ยังไม่รู้จะนำไปสักการะที่ไหน เพียงแค่จิตลึกๆตรอกย้ำว่าให้จัดเตรียม

  หลังจากขับรถออกจากร้านขายกล้วยหอมได้ไม่นาน จิตที่นิ่งในขณะขับรถทำให้ได้ยินเสียงดังก้องไปทั่วทั้งจิต “หันซ้าย ป้าย” ผมหันไปทางซ้ายมือ ตามเสียงที่ดังก้องทันที ภาพที่ปรากฏเบื้องหน้า คือป้ายประกาศขนาดใหญ่ ข้อความที่ผมเห็นอย่างชัดเจน คือเชิญกราบสักการะตาพรานบุญ เมื่อตามองเห็น ก็คิดว่าหากมีโอกาสคงได้ไปสักการะท่าน การขับรถมาเป็นระยะทางเกือบ 30 กิโล จิตแว็บนึกถึงตาพรานบุญขึ้นมาอีกครั้ง ผมคิดว่าคงไม่มีโอกาสได้กราบสักการะท่านแน่ๆเพราะจากจุดที่เห็นป้ายก็ไกลมากโข ยังไม่ทันหยุดความคิด สายตาก็เหลือบไปเห็นป้ายวัดยางใหญ่ พร้อมรูปตาพรานบุญอีกครั้ง ผมรีบเหยียบเบรกแบบไม่คิดชีวิต รถจอดเลยปากทางเข้าวัดไปสักนิด จึงรีบถอย และเลี้ยวทันที

           เรื่องราวของพรานบุญนั้น แม้จะมีประสบการณ์เรื่องวัตถุมงคลและสถานที่ศักดิ์สิทธิ์มาเยอะ แต่ก็ยังไม่เคยได้รับรู้เรื่องราวของพรานบุญเป็นพิเศษจนกระทั้งได้มีโอกาสฟังเรื่องราวปาฏิหาริย์จากคนรอบข้าง.....ตาพรานบุญที่ผมตามหานี้ อยู่ภายในวัดยางใหญ่ อ.ท่าศาลา จ.นครศรีธรรมราช ขับรถเข้าไปในวัดตอนนั้นประมาณหกโมงเย็นแล้ว กำลังโพล้เพล้ ขับรถวนตามหาตาพรานบุญจนอ่อนใจ ไม่มีตาพรานบุญให้กราบสักการะอย่างที่เห็นในป้ายเลย หรือเราจะมองผิด ใช้เวลาตามหาตาพรานบุญอยุ่เกือบครึ่งชั่วโมง ณ เวลานั้นไม่มีพระสงฆ์เลยจึงไม่สามารถถามใครได้ สุดท้ายจึงตัดสินใจกลับ น่าเสียดายยิ่งที่ไม่ได้กราบท่านขณะที่กำลังจะขับรถออกจากวัด ใกล้ประตูวัดเห็นลุงแก่ๆเดินผ่านไป จึงจอดรถชะเง้อมองหาลุง แต่ก็ไม่เจอ จึงตัดสินใจลงจากรถ หวังตามหาคุณลุงเพื่อถามถึงตาพรานบุญ ผมเดินลงจากรถ และตรงไปยังศาลาใกล้ๆประตูวัด เมื่อเดินเข้าไปในศาลาก็เล่นเอาหัวใจจะวาย เพราะสิ่งที่มองเห็นเบื้องหน้าในขณะนี้คือ ตาพรานบุญที่ผมเห็นในรูปตามป้ายประกาศ รู้สึกดีใจอย่างมาก....

              พรานมโนราห์ หรือ พรานบุญเป็นตัวตลกของมโนราห์ เมื่อออกรำจะต้องสวมหน้ากากเรียกว่า “หน้าพราน” ท่ารำของพรานนั้นจะเป็นท่ารำที่ตลกไม่มีท่ารำที่แน่นอน ขึ้นอยู่กับความสามารถของพรานแต่ละคน การแต่งกายของพรานไม่สวมเสื้อ นุ่งผ้าโจงกระเบน บางครั้งนุ่งผ้ายาวปล่อยชายผ้าถึงพื้น มือถือใบชิงสะพายย่าม มือถือธนู ในย่ามของพรานจะใส่กะปิ เกลือ พริกขี้หนูลักษณะเป็นการเตรียมตัวสำหรับเดินป่า

ทั้งนี้มีคติความเชื่อว่า ในบรรดาพราน ป่าทั้งหลายจากทั่วทุกมุมโลกถ้าจะให้ยกย่องว่าพรานท่านใดยิ่งใหญ่ และเป็นสุดพรานแห่งพรานนั้นขอยกให้ พรานบุญท่านเป็นสุดยอดของพรานทั้งปวง พรานบุญเคยช่วยชีวิต พระยานาคราชสามารถจับสัตว์กึ่งเทพได้ครูใหญ่พรานบุญ มีบ่วงนาคบาศที่สามารถใช้จับสัตว์อะไรก็ได้บนพื้นพิภพแห่งนี้

พรานมโนราห์ผู้เป็นพรานที่มีความเก่งกาจสามารถไปมาได้แม้กระทั่งในป่าหิมพานต์สามารถจับนางมโนราห์ได้เพียงนางเดียวเช้ารุ่งขึ้นก็ได้รับบำเหน็จจากกษัตริย์ครองเมือง๑ เมืองพร้อมทรัพย์สมบัติและบริวารมากมาย แม้ในการละเล่นโนราห์ของภาคใต้เมื่อถึงเวลาพรานบุญออกมาแสดงก็จะเรียกเสียงหัวเราะอย่างมีความสุขจากผู้ชมได้เสมอทุกเพศทุกวัยไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ไม่ว่าจะแสดงกี่ครั้งก็ตามชาวใต้นับถือตาพรานบุญมาก เพราะเชื่อว่าหากสักการะบูชาจะนำมาซึ่งความสำเร็จ ร่ำรวยและรุ่งเรือง

+++ การบูชาตาพรานบุญ ไหว้บูชาด้วยพวงมาลัย ธูป 9 ดอก เทียน 1 เล่ม หมากพลูยาสูบ 1ชุด หากบนให้บนด้วย เหล้าขาว 1 ขวด ผ้าขาวม้า 1ผืน

+++ คาถาบูชา กล่าว นะโมตัสสะภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ 3 จบ ตามด้วย นะ ชา ลี ติ ออ อา ออ แอ รึก รือ ลึก ลือ ชัยยะ ชัยยะ สิริโภคานะมาสะโย

+++ การขอพรครอบคลุมทุกด้านเน้นด้านการงานและการเงิน

มิก พชร ทูตเทวะ

นักพยากรณ์บำบัด/นักเขียน

กล้วยหอมที่ผมจอดรถซื้อ สุดท้ายก็ได้มาถวายให้ตาพรานบุญ ร่ำรวยๆครับทุกคน

Create Date : 11 พฤษภาคม 2559		1 comments
Last Update : 12 พฤษภาคม 2559 0:23:13 น.
Counter : 26530 Pageviews.
Share Tweet