BlogGang.com : : greatgapat : รอคลอด

รอคลอด

เราเดินทางมาถึง ร.พ.ชลบุรีแล้วใช้เวลาประมาณเกือบชั่วโมง รถติดมาก ถนนก็ทำทางด้วย พอมาถึง ร.พ. ไม่มีคนเข็นรถเข็นอ่ะ นี่ก็ สามทุ่มกว่า ๆ เองไปไหนกันหมดแล้วอ่ะ สรุปว่าคุณสามีต้องไปเอารถเข็นที่วางอยู่มาเข็นเราไปห้องรอคลอดเอง ตอนนี้ปากมดลูกเปิด 3 cm. เท่าเดิม ก็ถูกแยกไปอยู่ห้องรอคลอด นอนกลิ้งไปกลิ้งมาเจ็บนิดหน่อย ศรีทนได้ค่ะ อยู่จนข้ามวันส่วนคุณสามีน่าสงสารมากนอนอยู่ตรงระเบียงตึกหน้าห้องนั่นแหละ ก็กลัวเราจะคลอดแล้วไม่รู้ไงเพราะเค้าไม่ให้เข้าไปอ่ะ รอจนเช้าก็ไม่คลอด เราก็รอต่อไป แต่ปากมดลูกเปิดเพิ่มเป็น 5 ซ.ม.แล้ว อูย รอจนกว่าจะครบ 10 ซ.ม. รอจนพ้นวันก็ไม่คลอดซักที ไม่มีใครมาดูด้วยมีแต่หมอฝึกหัดมาตรวจ แล้วเรากะลูกจะรอดมั้ยเนี่ย อุตส่าห์อดทนมานี่แต่ไม่มีหมอจริง ๆ มาดูเศร้ามาก พยาบาลก็ดุ แต่ก็ยังดีที่ยังพอมีคนใจดีอยู่คน รอถึงเที่ยงคืนยังไม่มีวี่แววของการคลอดเลย คุณหมอวินที่ฝึกที่นี่น่ารักมากมาตรวจให้ก็เลยปรึกษาว่าช่วยเจาะถุงน้ำคร่ำให้หน่อยจิ จะได้คลอดเลยเจ็บเรื่อย ๆ งี้ไม่ไหวนะไม่ได้นอนเลย อยู่ในห้องรอคลอดก็มีแต่เสียงร้องด้วยความเจ็บปวด เครียดนะคะ หมอก็กรุณาเจาะให้เท่านั้นแหละไม่ถึงชั่วโมงปวดมากค่ะ ปวดจนเป็นลม แต่คงไม่มีใครรู้หรอกพยาบาลกินขนมกันอยู่ แค่เพียงสองถึงสามชั่วโมง จาก 5 cm. ที่นอนรอมาเป็นวันก็กลายเป็น 10 cm. อย่ารวดเร็วแต่ขอบอกว่าทรมานมาก อารมณ์นั้นนึกว่าโห ฆ่ากันให้ตายดีกว่าทนเจ็บไม่ไหวแร้วอ่ะ ตีสามครึ่งครบ 10 cm. ก็เดินไปห้องคลอด แต่ที่แย่กว่าการเดินไปคือให้เบ่งคลอดเอง อ้าวแล้วมันเบ่งยังไงอ่ะ ไม่เคยรู้ ไม่มีใครสอนอ่ะ แล้วจะเอาแรงเบ่งจากไหนคะ ก็คนมันเป็นลมอ่ะ ไม่มีใครสนใจเราเลย เพราะเราไม่ได้ฝากพิเศษกับใครหรือปล่าว ใช่เลย ไม่มีหมอ มีแต่พยาบาลที่นั่งทำอะไรกันก็ไม่รู้ไม่ดููเราเลย ก็เบ่งไปดมแอมโมเนียไป ถูกผิดก็ไม่รู้ จนมีพยาบาลที่ดุมากเค้าคงนึกว่าทุกคนคลอดลูกเป็นแต่เกิดมั้งมาว่าเราอีก เบ่งอย่างนี้ก็อยู่ไปยันเช้าแล้วกัน โถ กล้าพูดนะยะ ใจร้ายมาก แล้วก็บอกว่าให้หายใจลึก ๆ แล้วกลั้นใจแล้วเบ่ง เหมือนเบ่งอึ ห้ามออกเสียงด้วย แล้วให้เอาหน้าชิดคาง พูดง่ายอ่ะ แต่ทำยากมาก เบ่งเท่าไรก็ไม่ออก เหนื่อยด้วย ปวดด้วย จะตายแล้วนะเนี่ย ผ่านไปชั่วโมงครึ่ง มีพยาบาลคนนึงบอกคนนี้คลอดก่อนกำหนดตามหมอเหอะ เลยมีหมอฝึกหัดมาดู เวลาตอนนั้นก็ตีห้าเห็นจะได้ หมอก็ให้เบ่งก็บอกนิดหน่อย แล้วก็เอาเครื่องดูดมาร่วมด้วยเบ่งสักครึ่งชั่วโมง น้องก็คลอดสำเร็จที่สำคัญแข็งแรงด้วย คลอดมาแบบลืมตามองลูกแทบไม่ไหว ไม่เห็นเหมือนที่คนอื่นบอกเลย ยากกว่าตั้งเยอะ รวมเวลาในการเจ็บท้องทั้งหมดก็ประมาก 30 ชั่วโมง เบ่งคลอด 2 ชั่วโมง ทรหด และทรมาน ปิดกิจการด่วนไม่มีแล้วคนที่ 2 จากนั้นช่วงบ่ายเราก็ขอย้ายไปพักฟื้นที่่กรุงเทพพัทยา เพราะทนการอยู่ห้องรวมแบบอนาถาไม่ได้อ่ะ เตียงก็เล็ก ห้องก็มีแต่พัดลม แถมยังไม่ถึงเราอีก ร้อนมาก ต้องเลี้ยงลูกเองทั้งที่เพิ่งคลอดนอนเตียงเดียวกันอีกต่างหากแล้วเราจะทับลูกมั้ยเนี่ย สรุปว่าย้ายด่วน ตอนย้ายให้รถโรงพยาบาลกรุงเทพมารับ พยาบาลเค้าไม่ให้ย้ายถ้าไม่มีรถของโรงพยาบาลมา ตอนเค้ามาถึง มีรถเข็นที่ปรับเป็นเตียงได้ด้วยกับหมอและพยาบาลมารับด้วย ดูดิ่แตกต่างลิบลับ ตอนเราออกไปเห็นคนอื่น ๆ ที่เป็นคุณแม่เพิ่งคลอดอยู่ที่นั่นแล้วรู้สึกผิดมากอ่ะ เค้าคงรู้สึกแย่กว่าเดิม เพราะถ้าเลือกได้เราว่าคงไม่มีใครสักคนที่อยากอยู่ที่นั่น แต่นางพยาบาลที่อยู่ห้องพักหลังคลอดดีทุกคนเลยอ่ะ ต่างจากห้องคลอดสุด ๆ เลย ประสบการณ์ที่โหดที่สุดในชีวิต ไม่น่าเชื่อเลยว่าเราจะผ่านมันมาได้ด้วย

Create Date : 10 พฤษภาคม 2554

Last Update : 30 เมษายน 2555 18:52:08 น.

2 comments

Counter : 2532 Pageviews.

โถ โรงพยาบาลหรือเนี่ยย ขอให้แม่และลูกสุขภาพแข็งแรง ให้น้องเป็นเด็กเลี้ยงง่ายนะคะ

โดย: usagi1518

วันที่: 10 พฤษภาคม 2554 เวลา:19:36:25 น.

ขอบคุณค่ะ

โดย: greatgapat

วันที่: 16 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:46:50 น.