|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ปฐมบทแห่ง บันดาล ดล จน โดนใจ
เมื่อความขี้เกียจเข้าครอบงำ
เมื่อควาเซ็งเข้ามาทักทาย
เมื่อความเบื่อหน่ายแผลงฤทธิ์อยู่ในจิตใจ
ความท้อแท้ สิ้นหวัง เข้ามาขัดขวางความกระตือ รือร้น...
มักเป็นเวลาเดียวกับที่คนเรา ลืมมองสิ่งที่เรียกว่าเป้าหมาย...หรือไม่ก้เป็นเวลาที่อุปสรรคเข้ามาขวางทางเดินไปสู่เป้าหมาย...
ความเบื่อหน่ายและอาการหมดเรี่ยว หมดแรงที่จะลุกขึ้นมาทำอะไรก็มักจะเป็นเหตุการณ์ที่เข้ามาในชีวิตของผู้คน...สำหรับบางคนเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ..แต่สำหรับบางคน มันยาวนานจนถึงขั้นเปลี่ยนวิถีชีวิตไปก็มี....
มันคือภาวะที่คนเราขาดแรงจูงใจในชีวิต...
แรงจูงใจ ส่วนหนึ่งมันซ่อนอยู่ในซอกหลืบของจิตใต้สำนึกเป็นส่วนหนึ่งของตัวตน ที่คนจำนวนมาก จับมันไม่อยู่และเอามันมาใช้ไม่ได้...
แรงจูงใจอีกส่วนมาจากสภาพแวดล้อมภายนอก..ที่เราเองก็ไม่รู้ว่าจะไปสรรหามันมาได้อย่างไร..
ถ้าวันใดวันหนึ่ง ที่บางสิ่งบางอย่างจากภายนอกสามารถกระตุ้นให้ส่วนที่ซ่อนเร้นในซอกหลืบของจิตใจ...จนมันตื่นขึ้นมา....วันนั้นก็เกิดสิ่งที่เรียกว่า "โดน" จังหวะการเต้นของหัวใจ จะเปลี่ยนแปลง ดวงตาจะสกาว สุกใส...
เจ้าสิ่งที่มากระตุ้นเราเรียกมันว่าสิ่งดลใจ
เมื่อสิ่งดลใจ กระแทกไปที่ตัวตนซึ่งซ่อนอยู่ภายใน ก็จะเกิดการ โดนใจ...ทำให้มีความบันดาลใจ..และมันก็มีแรง..เรียกว่าแรงจูงใจ...
ในหลายครั้ง...ภาพแห่งความนึกคิดหรือที่เรียกว่าจินตนาการอันบรรเจิด ก็ก่อบทบาทที่กระตุ้น ตัวตนจากภายในตน..จนทำให้คนตื่นขึ้นจากภาวะไร้เรี่ยวแรง....
และอีกหลายครั้ง ที่แรงปรารถนา..มิว่ามาจากความรัก ความเชื่อ ความศรัทธา ความแค้น ความโกรธความหลง ความอยากมี อยากได้ อยากดัง ฯลฯ.....ก็สามารถก่อบทบาท ให้เรี่ยวแรงของผู้คนไหลมา เทมาราวกระแสน้ำทีไหลอย่างเชี่ยวกราก..สำหรับบางคนรุนแรงยิ่งกว่าพายุบุแคม...
สิ่งเหล่านี้ แตกต่างจากสิ่งที่เรียกว่า "แรงขับ" ซึ่งมันติดมากับสัญชาตญาณของ สรรพชีวิต...แรงขับที่จะมีชีวิตอยู่ แรงขับจากการปกป้องภยันตราย แรงขับทางเพศที่ต้องการสืบพันธ์ แรงขับที่เกิดจากความหิวโหยซึ่งต้องประทังชีวิตให้คงอยู่...แรงขับเพื่อปกป้องและเลี้ยงดูเลือดเนื้อเชื้อไข...แรงขับที่ปกป้องคุณค่าแห่งตน....สิ่งเหล่านี้มีอยู่ตามสัญชาตญาณของทุกชีวิตอยู่แล้ว....
นี่แหละคือที่มาของ...บันดาล ดล จน โดน ใจ..
คนจำนวนมากขาดมัน...เพราะไม่รู้ว่าต้องการมัน..และไม่รู้ว่าจะเอามันมาเพิ่มพลังให้แก่ตนเองได้อย่างไร...และที่สำคัญ..เมื่อมันมาแบบไม่รู้ตัว..ก็ไม่รู้เท่าทัน นอกจากควบคุมมันไม่ได้แล้ว..ยังปล่อยให้มันครอบงำได้อีกด้วย...
| Create Date : 07 พฤษภาคม 2549 |
|
1 comments |
| Last Update : 29 พฤษภาคม 2549 17:34:24 น. |
| Counter : 693 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
หากเอาเวลาของจักรวาลเป็นตัวตั้ง แล้วเอาเวลาของชีวิตมนุษย์คนหนึ่งเป็นตัวเทียบ......ชีวิตคนเรานั้นแสนสั้นยิ่งนัก...สั้นยิ่งกว่าสายฟ้าแลบ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
