ท่วงท่าเปิดตัวที่ 0.1 ขมิบ! วันนี้ระหว่างทางที่กำลังเดินไปซื้อขนมที่เซเว่นใกล้ๆบ้านคนเดียว เดินเพลินๆไปซักพักก็มีเด็กอ้วนๆหัวเกรียนๆคนนึงปั่นจักรยานสีแดงซิ่งแซงปาดหน้าผมไป ไปได้ไม่ไกลจากการปาดหน้า ก็เกิดเสียง.... แก๊งงง กึก กึ กึก ครืดด.. ไออ้วนปั่นล้อฟรีๆไปได้ซักสองสามรอบ มันกับผมก็รู้พร้อมกันว่า จักรยานสีแดงของมัน....โซ่หลุด.... ผมเดินช้าๆและก็สังเกตเหตุการณ์ตรงหน้าไปเรื่อยๆ เด็กอ้วนหยุดและเริ่มมองซ้ายมองขวาเหมือกับคิดว่าทางออกจะอยู่แถวๆนี้ซักทาง ซักพักเมื่อตั้งสติได้มันก็เริ่มเอาเท้าทั้งสองข้างไถจักรยานไปข้างหน้าอารมเหมือนกำลังเล่นสเกตบอร์ดในท่าจักรยาน พยายามทำเนียนๆเหมือนกับว่าไม่อะไรเกิดขึ้น มันไถไปได้ถึงหัวมุมถนนก็หยุด คงรู้สึกว่าไม่เวิก เด็กอ้วนเริ่มมองซ้ายมองขวาอีกครั้ง คราวนี้คงไม่ได้พยายามหาทาง... แต่คงหาคน คนที่พึ่งพาได้ ........กู?....... ..ใช่ มืงนั่นแหละเห็นความลำบากของกูมาทั้งหมด ถ้ามืงมีศีลธรรมซักนิดก็ช่วยเด็กอย่างกูหน่อย..... (เสียงในหัวของผม ตีความท่าทางของเด็กคนนั้นอย่างเร็ว แม้ไออ้วนจะไม่ได้มองมาที่ผมก็ตาม) แต่วันนี้ เสียใจหวะไออ้วน กูจะเดินผ่านมืงไป และทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้5555+ ผมเคยเจอเหตุการณ์แบบเดียวกับไออ้วนครั้งนึง น่าแปลกที่มันเป็นจุดจุดเดียวกันกับที่ที่ไออ้วนประสบอุบัติเหตุซิ่งโซ่หลุดพอดี... ที่เดินผ่านไปแบบไม่รู้ไม่ชี้ จริงๆแล้วไม่ได้ขี้เกียดหรือหมั่นไส้มันแต่ประการใด แต่ผมคิดว่า ถ้าผมเข้าไปช่วย ไอเด็กอ้วนนั้นจะได้รับบทเรียนว่า คนเราควรมีน้ำใจให้แก่กัน ในอีกทาง ถ้าผมไม่เข้าไปช่วย บทเรียนที่เด็กอ้วนจะได้คือการรู้จักใส่โซ่คืนกลับไปด้วยตัวเอง แล้วถ้ามันไม่ไหวจริงๆ ตอนผมเดินซื้อขนมกลับมาแล้วมันยังอยู่ ผมก็จะสอนให้มันรู้จักน้ำใจบนโลกนี้ก็ยังไม่สาย หรือถ้ามันใช้ท่าสเกตต่อไปจนถึงบ้าน อย่างน้อยมันก็ได้รู้จักกับความอดทน เคยได้ยินรุ่นพี่ที่ฮาๆพูดสอนไว้ว่า “บางทีน้ำใจก็ควรจะไหลออกมาเป็นเวลา ต้องฝึกขมิบบ่อยๆนะครับ” ฟังดูแปลกๆ แต่ผมก็เข้าใจไอ้การขมิบของพี่ก็วันนี้นี่แหละ เหตุการณ์ของผมวันนั้น ผมต้องนั่งใส่โซ่จักรยานตัวเองคนเดียวอยู่นาน ในที่สุดจักรยานของผมมันก็ซิ่งต่อไปได้ จักรยานของไออ้วนก็เหมือนกับจักรยานของผม เมื่อผมเดินกลับมาดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น มันก็มีเสียงแก๊กๆ ของโซ่ แล้วไออ้วนก็ขึ้นจักรยานซิ่งต่อตัดหน้าผมไปอย่างภาคภูมิใจ พร้อมกับหลักประกันที่ว่าถ้าครั้งหน้ามันซิ่งแล้วโว่หลุดมันจะไม่ต้องไถจักรยานท่าเสกตอีกต่อไป โชคดีของไออ้วน ที่เกือบจะปั่นกลับบ้านไปอย่างจ๋อยๆ ถ้าผมไม่ได้ ขมิบ ดองมานานได้มีเรื่องเขียนซักที ถึงจะกากรีบๆ เเต่ก็มีจุดเริ่มต้นเเล้วหละวะ ! เย่! ปล.ใครอ่านจบเเล้วช่วยส่งต่อลิ้งนี้ไปอีกสิบคนเพื่อเป็นการเผยเเพร่ท่วงท่าขมิบ มิเช่นนั้นขอไห้ขมิบไม่ได้อีกต่อไป 555+   Create Date : 10 พฤษภาคม 2553 15 comments Last Update : 10 พฤษภาคม 2553 23:08:14 น. Counter : 193 Pageviews. Share Tweet

ชอบว่ะ ^^   โดย: เก่ง IP: 58.9.65.232 10 พฤษภาคม 2553 22:46:58 น.

ชอบสำนวนการเขียนนะครับ ง่ายๆ อ่านสนุก แต่ทำให้ผมคิดอะไรได้หลายอย่างเลย พยายามต่อไปนะครับ : )   โดย: น้องปลาช่อน IP: 58.11.67.138 10 พฤษภาคม 2553 22:47:26 น.

เขียนได้ดี   โดย: John IP: 58.9.193.131 10 พฤษภาคม 2553 22:48:35 น.

บิ๊ก ไปเป็น เจเคโรลิ่ง jr. เลยไป 55   โดย: ต่อ IP: 125.25.92.243 10 พฤษภาคม 2553 22:51:41 น.

พึ่งเคยได้ยิน ขมิบน้ำใจ ฮ่าๆๆๆ   โดย: ฝน IP: 183.89.66.168 10 พฤษภาคม 2553 22:54:15 น.

เกรียนๆดี ชอบๆๆ ;D   โดย: NuT IP: 124.121.45.47 10 พฤษภาคม 2553 23:00:54 น.

ไอต๊อง ปากดี ขี้แถ ;p แต่ขอบคุณที่เขียน ไอแปะ ;-)   โดย: ซิ้ม IP: 203.131.217.33 10 พฤษภาคม 2553 23:50:04 น.

ไอต๊อง ปากดี ขี้แถ ;p แต่ขอบคุณที่เขียน ไอแปะ ;-)   โดย: ซิ้ม IP: 203.131.217.33 10 พฤษภาคม 2553 23:50:04 น.

ดีแหะ ไม่เคยลองนั่งคิดแบบนี้เลย   โดย: เจ IP: 183.89.242.134 11 พฤษภาคม 2553 3:58:54 น.

เขียนเก่งทีเดียวเลยล่ะ อ่านเพลิน... เขียนบ่อยๆ แล้วจะมาอ่านบ่อยๆ : )   โดย: C. Rochanakit IP: 96.224.220.72 11 พฤษภาคม 2553 9:38:40 น.

แอบเข้ามาอ่าน และรู้สึกชอบอะ กด like like 55   โดย: วินด์ IP: 58.8.62.119 11 พฤษภาคม 2553 19:13:23 น.

เจ๊งวะ คิดได้ไงอ่ะๆๆๆๆ สุโค่ยยยย!!   โดย: ปองแปง IP: 118.174.82.38 12 พฤษภาคม 2553 21:14:18 น.

เขียนดี เรื่องราวดี ชอบว่ะบิ๊กๆ   โดย: อิท IP: 124.120.30.38 13 พฤษภาคม 2553 0:01:29 น.

อ่านเพลินเลย ชอบๆ   โดย: plai* (เพลินวาน ) 13 พฤษภาคม 2553 22:42:21 น.

แวะมาชม , กูว่ามันเป็นแบบ"สไตล์ขน"มากๆ : )   โดย: surf IP: 69.151.131.37 18 พฤษภาคม 2553 5:01:43 น.