Just want to rest in peace
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2551
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
3 พฤศจิกายน 2551
 
All Blogs
 
KRUNGSRI presents NAT-TOL the TWO MEN SHOW กับประสบการณ์สองรอบสุดท้าย I

วันนี้(ขณะที่เริ่มเขียน)มานั่งอยู่ที่ M Theatre อีกครั้ง

นั่งคิดถึงเรื่องราวของเมื่อวานซึ่งมันเป็น "มากกว่าความทรงจำ"

คอนเสิร์ตใหญ่ครั้งแรกของพี่นัทกับต้อลจบไปแล้ว

แต่ความรู้สึกอิ่มเอมที่อยู่ในใจยังไม่จางหาย

(เมื่อเช้านี้ตื่นเช้ามาแม่ถึงกับทักว่าคอนเสิร์ตสนุกมากหล่ะซิ หน้าตาดูอิ่มเอมมากนะ)




สำหรับคนที่ผ่านมาอ่าน พี่นัทกับต้อลมีคอนเสิร์ตใหญ่เต็มรูปแบบที่ M Theatre 4 รอบ
ตั้งแต่วันที่ 30, 31 ตุลาคม และ 1 พฤศจิกายน 2551

วันสุดท้ายคือวันเสาร์ที่ 1 มีสองรอบคือรอบบ่ายโมง และรอบทุ่ม

เราไปดูทั้งสองรอบเลย ^^

ขอเล่าทั้งสองรอบควบไปเลยแล้วกันนะคะ




รอบบ่ายได้มุมดีมากคือ M16 ซึ่งเป็นเก้าอี้ตัวตรงกลางโรง
(ซึ่งจากการโดน spoil มาล่วงหน้า รู้ว่าพี่นัทกับต้อลจะต้องวิ่งผ่านตรงนี้แน่นอน >.<)
ขอบคุณพี่ทิพสำหรับแต้มบัตรเครดิตแลกบัตรที่นั่งด้วยนะคะ

ส่วนรอบค่ำ เนื่องจากดูไปแล้วเลยให้น้องไปนั่งด้านหน้า (ซึ่งก็ไม่หน้าเท่าไหร่นะ O21 เนี่ย)
ส่วนตัวเองเอา Y09 มา (แถวหลังสุดเลย)
นึกว่าจะไม่เจอใคร แต่ที่นั่งข้างกันกลายเป็นพี่กบชาเขียว ดีใจที่ได้เจอนะพี่ ^^

แต่การนั่งหลังสุดนี่มีข้อดีคือลุกขึ้นเต้นได้ ไม่ต้องกังวลว่าจะไปบังใคร
แถมกลุ่มข้างหลังก็ลุกขึ้นยืนกัน ก็เลยขอแลกที่นั่งกับพี่กบชาเขียวไปยืนเต้นกับคนอื่นด้วย อิอิ
(ขอบคุณพี่ๆ <<< รู้กันในใจเนอะว่าใครบ้าง >>> ที่ให้หนูไปยืนเบียดด้วย ทั้งพี่ NMG และพี่ NT นะคะ)

ก่อนเริ่มคอน (รอบเย็น) ก็หันไปคุยกับพี่ข้างๆอีกคน ถามว่าพี่ชอบพี่นัทกับต้อลเหมือนกันเหรอคะ
พี่เค้าบอกว่าก็ติดตามมาเรื่อยๆ ไปดูมินิคอนบ้าง แต่ไม่แน่ใจว่าจะนับว่าเป็นแฟนคลับได้หรือเปล่า
แล้วพี่เค้าก็ถามกลับมาว่าเราเป็นแฟนคลับเหรอ
แฮะๆ ก็เลยตอบไปว่าจะว่าอย่างนั้นก็ได้ค่ะ
(คือตอนนี้หนูไม่รู้จะนับตัวเองว่าเป็นแฟนคลับดีมั้ย ขอเป็นแค่คนรักพี่น้องธรรมดาได้มั้ยคะ)
^
^
^
คิดในใจแต่ไม่ได้พูดนะ 555555555

ดีใจที่ได้เจอชาวซุ่มอีกคนนะคะ
เป็นแฟนคลับหรือไม่เป็นไม่สำคัญ แค่รักหรือเอ็นดูพี่น้อง ยังติดตามผลงานก็ดีใจมากมาย
ปลื้มแทนพี่น้องนะเนี่ย


^_____________^


(ถ้าพี่ได้มาอ่านเจอ หนูขอโทษด้วยนะคะ ที่สลับที่ออกมาแล้วไม่ได้กลับเข้าไปคุยอีกเลย
แบบว่าอยากเต้น แหะๆ)



เข้าสู่คอนเสิร์ต ก็จะมีเสียงคุณผู้ชายคนหนึ่งออกมาถามว่าฝ่ายแสง ฝ่ายเสียง พร้อมหรือยัง
ก็กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กันใหญ่
(รอบสุดท้ายด้วยความที่ว่าแฟนคลับเยอะ ทำให้กรี๊ดเป็นทุกฝ่ายเลย ทั้งแสง เสียง ฉาก
เสียงคุณผู้ชายก็แซวใหญ่ว่า รอบนี้ฝ่ายฉากก็มากันเยอะนะ 555)

พร้อมแล้วก็เชิญเข้าสู่ Reality Concert ได้เลย
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เริ่มฉากแรก เป็นห้องนอนสีฟ้า กับห้องนอนสีเขียว

นาฬิกาปลุก
คนพี่ปิด ...หลับต่อ

เสียงเพลงปลุก
คนน้องก็ปิด... หลับต่อ

โอ้ยยยย (เสียงคุณผู้ชายโวยวาย) ทำไมตื่นยากตื่นเย็นกันอย่างนี้
อย่างนี้ต้องใช้วิธี...

แล้วก็มีสาวๆมาปลุกคุณพี่นัทกับคุณน้องต้อลค่ะ
คนพี่ตื่นแล้วกอดหมอนข้างทำหน้าตาน่ารักได้อีก
ส่วนคนน้องดูจะปลื้มนะเนี่ยที่สาวๆมาปลุก อิอิ

แล้วก็เข้าเพลงพี่ตุ้ยที่เราไม่รู้จัก กร๊ากกกกกกกกก
พี่นัทร้องก่อน พร้อมแดนเซอร์สาวๆที่กำลังจะพาคุณพี่ไปอาบน้ำ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หวิวเกินไปม้ายยยยยยยยยยยย

ความจริงตอนอยู่ในรายการ AF4 ก็เห็นอยู่หล่ะนะ คุณชายเค้าโชว์ออกจะบ่อยเวลาจะอาบน้ำ
คลิปก็มีอยู่เป็นจำนวนมาก ฮ่าๆๆๆ
แต่มันเป็นการเห็นผ่านจอ
พอมาเห็นความรู้สึกมันต่างกันมากมาย
แถมพี่นัทเล่นไปฟิตหุ่นมาจน six packs สวยเชียว



สารภาพว่าแอบมองได้แป๊บเดียวแล้วไม่กล้ามองอีกอ่าา เขินนนนน >.<



ว่าแต่...น้องต้อลหายไปไหน

เค้าอยากดูหกแพคของต้อลด้วยยยยยยยยยยยยยยยย <<< อ้ากกก แอบเปิดเผยความจริงในใจ



เจ้าน้องชายโกงมากเลย
พอคุณพี่ชายไปอาบน้ำเสร็จ น้องต้อลก็กลับออกมาแบบแต่งตัวเรียบร้อย
ส่วนคุณพี่ก็อยู่ในชุดผ้าคลุมอาบน้ำ
คนดูแอบตะโกนใหญว่าให้ต้อลไปอาบน้ำบ้าง 555
ต้อลบอกว่าข้างหลังก็มีที่อาบน้ำ ไม่ต้องมาอาบโชว์หวิวอย่างพี่นัทก็ได้ กร๊ากกกกกกกกกก
ขี้โกงกันเห็นๆนะกบเอ๊ยยย

รอบสุดท้ายพี่นัทมีบอกว่า อาบน้ำมา 4 รอบ รอบนี้เป็นรอบที่นัทอายมากที่สุด
เราก็งงว่าอายทำไมหว่า ก็อาบเหมือนรอบที่แล้วนี่นา
พี่นัทเฉลยว่า ก็รอบนี้มีคุณแม่นัทมาดูด้วย
ตั้งแต่ก่อนไปอเมริกาแล้วนัทไม่เคยถอดเสื้อให้แม่ดูอีกเลย
แต่ก็ดีเพราะจะได้เป็นการบอกแม่ว่า
"นัทเป็นหนุ่มแล้วคร้าบบบบ"

hahahahaha คุณชายน่ารักไปม้ายยยย



- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

น้องชายมาขอพี่กินกาแฟแก้วนึง
(ฉากด้านหลังเปลี่ยนเป็นห้องครัว)

พี่นัทก็บ่นอุบอิบว่าขอกาแฟกินอีกแล้วบ้านตัวเองไม่มีหรือไง 555
มาขอกินเป็นแก้วที่ร้อยแล้ว
>>> พอมารอบเย็น พี่นัทบอกว่าแก้วที่ร้อย อ่ะ นับจากรอบแรกต้องเป็นแก้วที่ 101, 102, 103 ,104 แล้วซิ
น้องต้อลสวนกลับมา >>> แต่ต้อลว่าเค้าอยากได้ 119 มากกว่า

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ได้ใจไปเต็มๆเลยน้องเอ๊ยยยย
(มุขนี้มีที่มาจากรอบบ่าย รออ่านด้านล่างนะคะ)

พี่นัทถึงกับบอกว่าแค่เลขนี่มันมีความหมายขนาดนี้เลยเหรอ 55555555

เสร็จแล้วก็เข้าสู่เพลงต่อไปโดยที่คุณพี่ชายบอกว่า
เนี่ยมากินกาแฟครบร้อยแก้วแล้วสัญญากับพี่ไว้ว่าจะทำความสะอาดบ้านให้
ว่าแล้วก็ยกไม้ถูพื้นให้ แล้วพี่นัทก็เข้าไปแต่งตัว
ต้อลก็เริ่มร้องเพลงต่อไป โดยมีไม้ถูพื้นเป็นอุปกรณ์เสริม
มีแดนเซอร์ออกมา เต้นแบบใช้อุปกรณ์เป็นการประกอบจังหวะ
(เค้าเรียกว่าอะไรหว่า??? จำได้ว่ามีศัพท์เฉพาะนะ)

หลังจากนั้นพี่ชายก็แต่งตัวเสร็จแล้วก็ออกมา
รอบสุดท้ายแอบฮามาก (อีกแแล้ว)
คุณพี่ชายออกมาชี้ที่เตียงตัวเองแล้วบอกว่าตรงนี้ยังไม่สะอาดเลย
เจ้าน้องตัวแสบก็เอาไม้ถูพื้นไปถูบนเตียงซะงั้น
พี่นัทโวยวายใหญ่ว่าใครเค้าเอาไม้ถูพื้นไปถูตรงนั้นกัน
แถมมีการถามหาคุณแม่น้องต้อลด้วย ถามคุณแม่น้องว่าที่บ้านสอนทำความสะอาดกันแบบนี้เหรอคร้าบบ
(คำพูดอาจจะดูไม่เหมาะเท่าไหร่ หวังว่าจะไม่มีใครคิดมากกันนะ = ="
คาดว่าพี่นัทเรียบเรียงคำพูดตรงนี้ไม่ได้ทันระวัง ไว้ไปเขียนพี่นัทเตือนอีกทีแล้วกัน)


นั่งเขียนที่ M Theatre ได้เท่านี้ก็ต้องขึ้นไปดูพี่ Jim Brickman ต่อ



=================================
========================================



มาต่ออีกหน่อย อัพเพิ่มวันละนิดจิตแจ่มใส






สักพักต้อลชงกาแฟเสร็จแล้วยื่นแก้วกาแฟให้พี่ให้พร้อมพูดว่า "กาแฟร้อนมั้ยพี่"
รอบบ่าย
พี่นัทเอามือจุ่มลงไปในแก้ว แล้วบอกว่า "ร้อน"

เอริ่มมมมมมมมมมมมมมม

มุขนี้ไม่ผ่านนะคะ

ความแป้กมันซึมซับกันมาจากน้องสู่พี่ใช่มั้ย ฮ่าๆๆๆๆๆ
(หรือคนคิดมุขนี้จะเป็นต้อล กร๊ากกกก)

ต้อลยังโอ้ยยยยยย เล่นไปได้

แต่ตรงนี้คาดว่าจะเป็นสคริปต์
เพราะพอถึงรอบเย็น
พี่นัทบอกว่าเนี่ยถึงตอนนี้นัทต้องแกล้งโง่นะครับ (เอามือจุ่มไปแล้วบอกว่าร้อน)
ต้อลเลยเอาดึงแก้วแล้วเดินกลับเลย กร๊ากกกกกกกกก

นึกถึงตอนในบ้านเลยอ่ะ ที่น้องบอก "ไม่เล่นแระ"

น่ารักกกกก >.<

พี่นัทบอกว่า อย่างนี้แหล่ะครับต้อล ทำอะไรไม่บอกไม่กล่าว พูดจาไม่ชัดเจน กำกวม ขี้ลืม แต่คอยดูนะครับเค้าจะต้องไปยอมรับ
ไม่เกินสามวินาที น้องหันมาทำเสียงเข้มมากเลย
"ว่าใคร!!!!"
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก
น้องบอกว่าอย่าขี้ตู่ ต้อลไม่เคยขี้ลืม
พี่นัทเลยขอเสียงคนที่เห็นด้วยว่าต้อลขี้ลืม

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด (ถูกกกกกกกก)


หลังจากนั้นก็คุยๆกันต่อว่าต้อลยืมตังค์พี่นัทไปนะ
>>>รอบบ่าย
ให้ไปกดคืน เนี่ยยืมไปตั้งหมื่นแปด
เริ่มมีเสียงโวยวายจากแฟนคลับว่า หมื่นเก้าาาาาาาาาาาาาา
โวยกันหลายรอบมากจนน้องต้องหันมาถามว่าอะไรกันเนี่ย
พี่นัทก็เริ่มสาธยายว่าเลี้ยงข้าวแม่ 20 บาท แต่เลี้ยงนางเอก MV ตัวเอง 2000 บาท กร๊ากกก
บวกกับโหวตน้องผู้หญิงใน AF5 ไปรวมๆจนครบหมื่นแปด
ต้อลหันมาทำหน้าซื่อบอก ไม่น่าเชื่อนะครับ แต่เค้าบอกว่า 19000 กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
ฮาได้อีก
>>>รอบสุดท้าย
พี่นัทแกล้งถามคนดูว่าต้อลยืมตังค์ไปเลี้ยงข้าวใครครับ
คนดูตอบใหญ่เลยว่าเลี้ยงข้าวนางเอก MV
พี่นัทบอกเห็นมั้ยเรายังไม่ได้พูดเลยนะนั่น
ต้อลถึงกับบอกว่า เล่นมุขอะไรเกรงใจคนที่เพิ่งมาดูบ้าง กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก
ก็จริงของน้องนะ แต่เล่นงี้ก็สนุกดีนะน้อง อิอิ
พี่นัทบอกมุขนี้ไม่ได้เกี่ยวกับใครดูไม่ดู เกี่ยวกับคนอ่านข่าวต่างหาก คริคริ
ต้อลบอก มั่วแระ อย่ามามั่ว ยืมใคร ไม่งั้นไม่จ่าย
พน : เลี้ยงข่าวนางเอก MV รยรกมชร (เรายังรักกันไม่ใช่เหรอ >>> เล่นตัวย่อตามดงเล็กนะนั่น)
แล้วก็นางเอก รดอ (รักได้อีก) เอ๊ยของพี่นี่หว่าเพลงนั้น
กต : เฮ้ย อันนี้ไม่รู้จักเลยจริงๆ แต่จะรู้จักก็ได้นะ ขอหน่อย
พน : นั่นแหล่ะไปกดมาให้ด้วย
คนดูมีการถาม "เท่าไหร่"
พี่นัทแอบนิ่ง ยิ้มๆรู้ทัน คริคริ
กต "เท่าไหร่ก็ได้ที่ลงท้ายด้วย 19 อ่ะ"
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พน หรือ กต "เป็นแสนเลยก็ได้มั้ย แสนสิบเก้าเลยแล้วกัน"
55555555555555555555555555555555555555555555555555

ต้อลมีการบ่นว่าพี่งก พี่นัทแก้ตัวบอกว่าไม่ได้งกแต่ตัวเงินมันเยอะ
น้องบอก เงินมันไม่ใช่สิ่งของสำคัญ เลยโดนพี่สวนไปว่าแล้วมายืมไปทำมั้ย กร๊ากกกกกกกกกก
ต้อลมีการแก้ตัวว่า แต่ก็เป็นสิ่งจำเป็น อิอิ

แล้วพี่นัทก็เข้าไป

ต้อลก็เข้าเพลงต่อไปคือเธอจะลืมไหม
หวังว่าคนดูจะไม่ลืมกันนะ ^^
(ตะโกนกันว่าไม่ลืมกันสุดเสียงเลยทีเดียว)

>>>รอบบ่ายพี่นัทออกมาบอกว่ากลัวคนเค้าลืมเหรอ จะลืมต้อลกันมั้ยครับ
คนดูบอกไม่ลืมมมมมมมมมมมมม
พี่นัทมีบอกว่า"ยังไงก็มีพี่คนนึงนะที่ไม่ลืมต้อลนะ...




....ก็ยืมเงินไปเยอะขนาดนั้นจะลืมได้ยังไงเล่าาาา"
กอตอ "ไม่ลืมเพราะยังไม่ได้ทวงตังค์อ่ะดิ"
พอนอ "รู้ใจจังเลยต้อลเนี่ย" กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


>>>รอบหลังสุด พี่นัทก็ออกมาอ้อนถามบ้างว่า "เธอจะลืมไหม" คนดูก็ตะโกนบอกว่า "ไม่ลืมมมมมมมมมมม"
ต้อลมีการบ่น "ทำไมดังกว่าเราอีก" (หมายถึงดังกว่าตอนน้องร้องเพลงถาม 555)
พี่ได้ทีทับถมน้อง "ก็คนมันน่าจดจำกว่า" 55555555555555555555
กต : จะยอมเป็นคนที่ถูกลืมก็ได้นะครับ แต่ต้อลไม่เคยลืมทุกคนอยู่แล้ว
แหมมม ช่างอ้อนจริงๆ
พน : ได้ข่าวว่าพี่จำชื่อแฟนคลับได้มากกว่าต้อล
อ่ะถูกกกก
กต : จำชื่อมันก็แค่ชื่อ แต่ใบหน้าสายตาท่าทางเนี่ยต้อลจำได้
โอ้ว พี่นัทถึงกับต้องยอม
ต้อลถามว่าแล้วเข้ามาอีกรอบทำไมเนี่ย
พน : อ่ะ ตามบท :P
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ต้อลเลยขอตัวไปกดตังค์ที่กรุงศรีก่อน (แอบมีให้เล่นปรบมือกันนิดนึง)

แล้วพี่นัทก็มาร้องเพลง(ไม่)พิเศษ Piano Version ที่เพราะมากค่ะ
แต่รอบบ่ายนี่เสียงหายไปเลยนะ T_T
ขึ้นเสียงสูงไม่ถึง แล้วทำให้เพี้ยนไปด้วยอ่ะ
รักษาสุขภาพหน่อยน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

รอบบ่ายไม่กล้าช่วยร้องเพราะนั่งลุ้นจนตัวเกร็งไปหมดเลย >.<
แล้วความจริงเพลงพี่นัทเนี่ย อยากฟังเสียงมากๆเลย
เวลาร้องกับเสียงเปียโนแล้วมันเพราะอย่าบอกใครเลยนะเพลงนี้

ต้อลมีแซวด้วยว่าเสียงพี่หาย กลัวเหมือนกันนะเนี่ย เลยมีการชวนพี่วอร์มเสียง
คิดถึงตอนในบ้านแมกโนเลียส์จริงๆ ^____^



ต่อตอนสองค่ะ ^^


Create Date : 03 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 16 พฤศจิกายน 2551 1:21:03 น. 21 comments
Counter : 586 Pageviews.

 
ยาวมากกกกก

ลงชื่อก่อน
อ่านต่อพรุ่งนี้นะ




โดย: yessir วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:1:25:33 น.  

 
มาลงชื่อตามคนข้างบน ... กลับบ้านแล้วจะมาอ่านนะพี่สาว


ปติช. เล่าเรื่องพี่จิมแทนเค้าด้วยทีสิ ~ 555++


โดย: Yok!ez วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:6:57:51 น.  

 
มาลงชื่อตาม 2 คนข้างบนจ้า ฮ่าๆ

ยังงัยจะรออ่านที่เหลือน๊า

ว่าแต่บิ๊กเอ้ยย ความจำเป็นเลิศเลยน้องงง

พี่อ่ะ จำอะไรไม่ค่อยได้

นอกจาก รัก รัก รัก




โดย: Nt-Deewa IP: 203.118.74.53 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:55:57 น.  

 
จะอ่านอีกกก เอาอีก


โดย: หวาน IP: 202.142.200.252 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:02:33 น.  

 
มาลงชื่อตามคนข้างบนเหมือนกัน
อยากอ่านอีก
เขียนได้น่ารัก
พี่ก็ไปดูสองรอบเหมือนบิ๊กเลย
รอบบ่ายนั่งแถว L รอบค่ำนั่งแถว F
รอบแรกนั่ง รอบหลังทนเสียงเรียกร้องไม่ไหว
ออกไปเต้นอยู่กับน้อง mng ข้างๆเวทีเหมือนกัน
แอบเห็นด้วยกับบิ๊กนะ
มุขเกี่ยวกับ 'แม่' เนี่ยไม่ผ่าน
จริงๆ น้องก็เคยเล่นนะ
ก็ไม่ผ่านทั้งคู่แหละ ได้ยินทีไรสะดุ้งทุกที




โดย: antonia IP: 58.8.104.59 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:17:59 น.  

 
ใครรออ่านอยู่ขอเวลาบิ๊กหน่อยน้า

มัวแต่ไปเขียนรายงานคอนพี่จิมมา T_T

ยาวได้โล่ห์เลย



ว่าแล้วก็แปะสักหน่อย

=========================================

รายงานแห้งแบบนอกเรื่องพี่นัทน้องต้อล สำหรับผู้มีใจรักเสียงเปียโนของ Jim Brickman

(รายงานนี้อาจจะลืมชื่อเพลงบ้าง จำเหตุการณ์สับสนบ้าง ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยนะคะ )




เมื่อวานนอกจากนัทต้อลโจว่านแล้วยังได้มีโอกาสไปดูคอนเสิร์ต

A Moment of Grace with JIM BRICKMAN

ด้วยการสนับสนุนจากญาติผู้ใหญ่ของมอด ต้องขอขอบคุณไว้ ณ โอกาสนี้ด้วยนะคะ
(JIM BRICKMAN เป็นคนแต่งเพลง Valentine ที่พี่นัทเคยเอาไปร้องค่ะ)

จริงๆแล้วแอบจองบัตรนัทต้อลโจว่านไปแล้ว
แต่พอหยกกี้ยื่นข้อเสนอสุดพิเศษให้ก็เลยแอบตัดสินใจไป
แล้วมารู้เมื่อคืนก่อนว่าคอนพี่จิม (เรียกซะสนิทสนมเลย = =") เริ่มตอน 5 โมงเย็น
ประจวบเหมาะกับนัทต้อลโจว่านเลื่อนเป็นเริ่มตอน 1 ทุ่ม
เลยทำให้ความหวังที่จะไปดูทั้งสองคอนในวันเดียวเรืองรองขึ้นมาทันตาเห็น
(ขอบคุณพี่ปุ๊กที่เป็นธุระเรื่องบัตรนัทต้อลโจว่านให้น้า)


คอนเริ่ม 5 โมงเย็น นัดกับมอดไว้ 4 โมงเย็น
แต่ด้วยความว่าธุระที่ต้องไปทำยกเลิกกระทันหันตอนที่ออกจากบ้านมาแล้ว
บิ๊กเลยไปถึง M Theatre (สถานที่อันแสนคุ้นเคย) ตอนบ่ายโมง
พอโผล่ไปบอกพี่ยามที่ตึกมนูญผลตอนรับบัตรจอดรถ
พี่เค้ายังทำหน้าตกใจประมาณว่าทำไมมาตั้งแต่หัววันเชียว
ไปถึงก็ไปแอบเดินดูบรรยากาศทั่ว M Theatre
(จริงๆแล้วคือจะไปหาว่ามีรูปหรือป้ายพี่น้องจากงานเมื่อวานหลงเหลืออยู่รึเปล่า
เผื่อจะได้เก็บกลับบ้าน)


แล้วก็มานั่งรอหยกกี้อยู่ที่ Starbucks
รำลึกความหลังไปด้วยการพิมพ์เรื่องราวของ
NAT-TOL the TWO MEN SHOW ในความทรงจำของตัวเอง (อันที่ลงบล็อคนี่แหล่ะค่ะ)


นั่งพิมพ์ไปได้ถึงบ่ายสามโมง มอดก็มา ^^
หลังจากพักเหนื่อยแล้ว มอดก็จะเดินออกไปหาสถานที่รับบัตรคอน
แต่เดินไปยังไม่ทันไรก็วิ่งกลับมาทำหน้าตาตื่นเต้นมาก

"พี่บิ๊กกกกกกกกก โต๋นั่งอยู่!!!!"


มอด เดินไปเจอโต๋นั่งอยู่กับครอบครัวที่หน้าร้าน STARBUCKS นั่นเอง
หลังจากนั่งตั้งสติไปได้สักพักมอดก็บ่นอุบอิบว่า
"ทำไมเค้าไม่เอา CD โต๋มาาาาาา"
เอิ่ม อันนี้พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะน้อง 555555





ตัดเข้าไปที่คอนดีกว่า ก่อนที่จะเผาน้องไปมากกว่านี้

พอเข้าไปในโรงละคร ก็เห็นแกรนด์เปียโนตั้งอยู่สองหลังค่ะ
(เค้าใช้ลักษณะนามว่า "หลัง" ใช่หรือเปล่า???)


เริ่มการแสดง สทรขมอด ก็ออกมา
น้องโต๋นั่นเอง
โต๋มาเล่นเดี่ยวเปียโนเปิดด้วยเพลงอะไรไม่ทราบได้ค่ะเพราะจำไม่ได้จริงๆ
(ส่วนของโต๋นี่ต้องรอให้มอดมาเล่าเอง อิอิ)


หลังจากนั้น Jim Brickman ก็ออกมาค่ะ ทักทายทุกคนเล็กน้อยแล้วก็เริ่มบรรเลงเพลงของเค้า
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ
พริ้วและไพเราะมากมาย



จำชื่อเพลงแรกไม่ได้แต่จำเพลงที่สองได้ว่าชื่อ Waterfall
เพราะเค้าเล่าว่าเพลงนี้ทำให้เค้าคิดถึงภูเก็ต เพราะบรรยากาศที่มีน้ำล้อมรอบ
ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 6 แล้วค่ะที่ Jim Brickman มาเปิดการแสดงที่เมืองไทย
เค้าบอกว่าดีใจมากที่ได้กลับมาเมืองไทยอีกเพราะว่าคนที่นี่น่ารักมาก
เป็นมิตรมากๆ แถมอาหารก็อร่อย เราควรจะภูมิใจในเมืองไทยของเรา ^^

สักพักเค้าก็เชิญนักร้องรับเชิญคนแรกออกมาค่ะ
คุณ John Trones ซึ่งเป็นนักร้องรับเชิญที่เคยร่วมร้องเพลงกับ Jim Brickman ไปทั่วโลก
ร้องเพลงที่จำชื่อไม่ได้อีกแล้ว >.<
แต่เสียงนุ่มๆของ John Trones เคล้ากับเสียงเปียโนอันพริ้วไหวของ Jim Brickman
ทำให้รู้สึกล่องลอยและซาบซึ้งอย่างบอกไม่ถูก


และนักร้องรับเชิญอีกคนคือพี่กบ เสาวนิตย์ค่ะ
ใส่ชุดราตรีสีดำยาวออกมาสวยสง่ามากๆ
ออกมาร้องเพลงคู่กับ John Trones ในเพลง Destiny
เพราะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

(เริ่มไม่แน่ใจนะคะว่าเล่าสลับเพลงหรือเปล่า หยกกี้มาช่วยเค้าแก้ด้วยม้ายยยย)


ช่วงที่พี่กบ เสาวนิตย์ออกมาเนี่ยออกมาร้องเพลง Your Love ด้วย
Jim Brickman แอบแซวว่าดีใจที่พี่กบออกมาเสียที จะได้มีคนช่วยเค้าพูดภาษาไทยกับคนดู
แล้วก็บอกว่าเค้ายินดีมากจริงๆที่ได้ร่วมงานกับพี่กบอีกครั้ง
(เหมือนว่าพี่กบจะเคยเป็นแขกรับเชิญให้เค้าแล้วในคอนเสิร์ตที่เมืองไทยครั้งก่อนๆ)

จากนั้นก็เป็นการเดี่ยวเปียโนต่อ
Jim Brickman เริ่มเล่าเรื่องว่าเค้าเริ่มเล่นเปียโนตั้งแต่ตอนเด็กๆ ซึ่งตอนแรกๆเนี่ยที่บ้านเค้าจะไม่มีเปียโนจริงๆ
เพราะพ่อแม่ยังไม่แน่ใจว่าเค้าจะเอาดีกับทางนี้จริงๆหรือเปล่า ถ้าซื้อเปียโนให้วันต่อมาอาจจะอยากได้กลองก็ได้นะ
(ฟังแล้วแอบนึกถึงต้อลนะเนี่ย เอิ้กกกก)
เค้าเลยต้องหาทางซ้อมเปียโน โดยการเอาตู้ไม้มาตั้งแล้วขีดเส้นเป็นเหมือนคีย์เปียโน
แถมเล่าว่าตอนที่เริ่มเล่นเปียโนใหม่ๆ เค้าไม่ค่อยยอมอยากเล่นเพลงง่ายๆ
อยากเล่นเพลงยากๆเลย
แต่ก็เข้าใจว่าการเรียนทุกอย่างจะต้องมีวินัยเพื่อจะฝึกพื้นฐานให้คล่องก่อน ^^
ที่ฮามากคือเค้าบอกว่าเนี่ยตอนเล่นดนตรีใหม่ๆเค้าไม่ชอบเล่นโน้ตที่ใช้สีดำเลย
อยากกดแต่คีย์สีขาวๆ 555555

(ไม่แน่ใจว่าหลังจากที่เล่าเลย หรือช่วงท้ายคอน Jim Brickman เล่นเพลง Escape ซึ่งเป็นเพลงชื่อเดียวกับอัลบั้มแรกของเค้า
เล่นจบก็ยิ้มและบอกว่าเพลงนี้เค้าภาคภูมิใจมากเพราะว่าส่วนใหญ่โน้ตที่เล่นมีแต่โน้ตของแป้นคีย์สีขาว )




หลังจากนั้นก็เชิญแขกรับเชิญจาก Bangkok Symphony Orchestra (BSO) ออกมาค่ะ
คนแรกคือคุณอภิชัย เลี่ยมทอง ออกมาเล่น Cello
(ตอนเชิญออกมาแอบมีแซวด้วย เพราะคุณอภิชัยออกมาช้ากว่าเสียงปรบมือต้อนรับ
Jim Brickman เลยแซวว่าอาหารหลังเวทีอร่อยมาก เลยยากที่จะทำใจให้ออกมาด้านหน้าเวทีได้ 5555)
คนที่สองคือคุณศิริพงศ์ ทิพย์ธัญ มาเล่นไวโอลิน

เสียงเครื่องสายประสานกับเสียงเปียโนได้อย่างกลมกลืน เพิ่มสีสันให้กันและกันอย่างลงตัว

สักพักก็เชิญพี่กบ มาร้องเพลง Valentine ที่พวกเราคุ้นเคยกันดี
Jim Brickman บอกว่าเพลงนี้เป็นเพลงแรกๆที่ทำให้คนไทยรู้จักเค้า
(บิ๊กก็รู้จักพี่เค้าจากเพลงนี้จริงๆ เมื่อ 10 ปีที่แล้ว >.<)

เพลงต่อไปคือ The Gift พี่กบกับคุณ John Trones ร้องคู่กัน
เสียงไวโอลิน เชลโล่ และเปียโน บวกกับเสียงร้องที่หวานกังวานของทั้งคู่ทำให้เพลงนี้เพราะกว่าที่ฟังจาก CD จริงๆค่ะ
บรรยากาศความรักอบอวลเลยทีเดียว
(ถ้าใครมีแฟนและอยากสร้างบรรยากาศดีๆ คราวหน้าอย่าลืมชวนกันไปดูคอนเสิร์ต Jim Brickman นะคะ)
เมื่อวานไปกับมอดก็ได้บรรยากาศความรักของพี่กับน้องดีนะ
555555555555555555





หลังจากนั้นก็เป็นการเดี่ยวเปียโนอันพริ้วไหวและล่องลอยต่ออีก 2 เพลง
(น่าจะเป็นช่วงนี้นะคะที่เค้าเล่น Escape ที่เล่าไว้ด้านบน)
ก่อนที่จะเชิญโต๋ออกมาอีกครั้ง

Jim Brickman มีการแซวโต๋ด้วยว่า
เค้ารู้นะว่าโต๋พยายามสุภาพตอนพูดว่าเค้าเป็นหนึ่งในแรงบันดาลใจให้กับเล่นเปียโนตอน 5 ขวบ
แถมบอกด้วยว่าคุณย่าหรือยายของโต๋ก็ชอบเสียงดนตรีของเค้า
("I know that you tried to be polite when you said that I was one of your inspiration when you was five. You even said that your grandma likes my music.") << ประมาณนี้
เล่นเอาโต๋ไปไม่ถูกกันเลยทีเดียว 55555




จากนั้นก็เริ่มการดวลเปียโนกันค่ะ
จะเรียกอย่างนี้ได้รึเปล่าเนี่ย คือเป็นการเล่นเพลงเดียวกันแต่ผลัดกันเล่นคนละท่อนต่อสลับกันไปมา
จับได้ว่าตอนต้นๆคล้ายกับ Presto ของ Symphony No.9 ของ Beethoven
(ถ้าใครยังจำได้คือเพลงที่ประกอบโฆษณาเบียร์มิดไวด้าสมัยก่อน)
เท่าที่ฟังแบบคนที่ไม่มีความรู้เรื่องดนตรีนัก แอบรู้สึกว่าสไตล์การเล่นเปียโนของทั้งคู่มีจุดต่างกันอย่างเห็นได้ชัดทีเดียว
น่าจะเป็นตั้งแต่การตั้งเสียงของเปียโนหรือเปล่า
คือของ Jim Brickman จะเป็นเสียงทุ้มๆนุ่มๆ กังวาลหน่อย ให้ความรู้สึกพริ้วไหวแบบนุ่มนวล
ส่วนของโต๋จะเสียงออกแหลมมากกว่า ติ๊ง ติง แบบที่เราได้ยินกันจากเพลงในอัลบั้มของโต๋
จะพริ้วไปอีกแบบ (เรียกว่ารู้สึกว่าเสียงเปียโนมันน่ารักจะผิดไหมเนี่ย)

การดวลเนี่ย ต้องมองหน้ากันไปแล้วสลับกันเล่น โน้ตจะค่อยๆต่อกันมากขึ้นเรื่อยๆ
จนท้ายที่สุดเหมือนกับเป็นการเล่นไปพร้อมๆกันเลย

เยี่ยมยอดจริงๆ




เมื่อจบไปแล้วก็มาถึงช่วงท้ายสุด แขกรับเชิญทุกคนออกมารับเสียงปรบมือพร้อมกับ Jim Brickman
แล้วก็มีอังกอร์ด้วยเสียงปรบมืออีกครั้งหนึ่ง
Jim Brickman ออกมาเดี่ยวเปียโนเพลงสุดท้ายให้ฟังค่ะ ^^

แล้วก็จบคอนเสิร์ตไปในเวลาประมาณ 19.00 น. >>> ต้องบึ่งไป NTJW ต่ออย่างเร่งด่วนเลยทีเดียว



เอ๊ะ เหมือนจะเล่าข้ามไปจุดหนึ่ง

หนึ่งในเพลงที่ประทับใจที่สุดของคอนเสิร์ตนี้เลย
เพราะเป็นเพลงที่ Jim Brickman เล่นเปียโนและร้องเอง
(คิดถึงพี่นัทสุดๆเลยเพลงนี้)

ก่อนที่จะเข้าเพลงเค้าพูดว่าคนเรามักจะหลงไปกับสิ่งต่างๆรอบตัวจนทำให้ลืมสิ่งสวยงามเล็กๆน้อยๆรอบตัวเรา

วันนี้คุณมองเห็นและรับรู้ถึงความสวยงามรอบตัวเราหรือยัง????

Simple Thing

[i]Hey, time won't wait
Life goes by
Every day's a brand new sky
Every tear comes to dry
All that really matters in this crazy world
Is you and I together, baby just remember...

The first leaves of the tree,
The way you look at me,
A thousand chiming church bells ring
The simple things are free
The sun, the moon, the stars,
The beating of two hearts
How I love the simple things,
The simple things just are

So here we go
Let's just dance
Teach my soul to take this chance
Put my heart in your hands
Out of all the moments that we leave behind
Turn around and tell me baby we'll remember...

The thunder and the rain,
The way you say my name
After all the clouds go by the simple things remain
The sun, the moon, the stars,
The beating of two hearts
How I love the simple things,
The simple things just are

Oh, The ocean and the sky
The way we feel tonight
I know that it's the love that brings the simple things to light
The sun, the moon, the stars,
The beating of two hearts
I love the way the simple things,
The simple things just are.



และคำพูดอีกช่วงหนึ่งของ Jim Brickman ที่รู้สึกประทับใจมากคือช่วงที่เค้าพูดถึงเพลงที่เค้าแต่ง
เค้าบอกว่าเพลงที่เค้าแต่งส่วนใหญ่มักจะเกี่ยวกับธรรมชาติ ความเชื่อ และความรัก
เชื่อหรือไม่ว่าเค้าเคยแต่งเพลงอกหักแค่เพลงเดียว (เค้าใช้คำว่า Broken Heart น่าจะแปลว่าอกหักได้เนอะ)
เพราะเค้ารู้สึกว่า
ดนตรีเป็นสิ่งสวยงาม จึงอยากให้ดนตรีเป็นสื่อในการบอกเล่าสิ่งที่สวยงามบนโลกใบนี้


ทุกเมโลดี้ที่ได้ฟังในคอนเสิร์ตครั้งนี้ทำให้มีความสุขเต็มเปี่ยมและมองโลกได้สวยงามเพิ่มขึ้นจริงๆค่ะ

^________________________^


ป.ล. จำได้แล้วว่าหนึ่งในสองเพลงที่โต๋เล่นเปียโนเปิดคอนคือ "เขมรไทรโยค" ค่ะ เอามาเรียบเรียงใหม่เป็นเสียงเปียโน เพราะไปอีกแบบ


โดย: gibt วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:36:12 น.  

 
ตามมาลงชื่อว่าอ่านแล้ว

เมื่อคืนอ่านแต่เม้นไม่ได้ เหอเหอ

เด๋ววันนี้อ่านที่ต่อจากเมื่อวานนะ

ยาวมาก อิอิ ยังอ่านไม่จบ


โดย: Nanna IP: 61.90.17.219 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:45:52 น.  

 
ตามมาลงชื่อด้วยคนค่ะ และรออ่านส่วนที่เหลือต่อค่ะ
ขอบคุณน้องบิ๊กนะคะ ไปดูมาแล้วมาอ่านของน้องบิ๊กก็ยังคงมีความสุขมากๆ เหมือนกับว่าเราได้นั่งดูอีกหลายๆ ครั้งแน่ะ


โดย: ด้วยรัก IP: 124.121.67.190 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:19:37 น.  

 
ขอบคุณรายงานนะบิ๊ก
ชอบเพลง valentine เหมือนกัน


โดย: antonia IP: 58.8.104.59 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:2:39:19 น.  

 
พี่บิ๊กกกกกก

รออ่านอยู่นะคะ


โดย: noonbelove IP: 61.7.183.16 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:41:33 น.  

 
11




โดย: yessir วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:08:48 น.  

 
ไม่ได้ไปดูค่ะ ไม่รู้ว่าแม่มีแต้มสะสมอยู่ 1000 กว่า

ครูบีเสียดายยยย กระซิก กระซิก


โดย: CiaCia วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:01:18 น.  

 
โฮะๆๆ ยาวดี ตามอ่านเรื่อยๆ ดีกว่า ^^

พี่เก๋เอง ที่ติดรถไปวันนั้นอ่ะ


โดย: Angel_Gracious วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:50:25 น.  

 
มาลงชื่อรอเรื่องเล่าของคอนที่แสนสนุกและประทับใจ ตอนต่อไปค่ะ


โดย: ด้วยรัก IP: 124.121.213.232 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:18:12 น.  

 
พี่แนน พี่ด้วยรัก พี่แอนโทเนีย น้องนุ่น??? ครูบี พี่เก๋

เค้ามาอัพต่อแล้วน้าาาาาาาาาาา


แอบแก้รายละเอียดเล็กน้อย แฮะๆ


ยาวเป็นบ้าเลย

นี่ยังไม่ถึงครึ่งคอนเลยยยย






ครูบี โฮฮฮฮ ไม่ได้ไปเหรอคะ เสียดายยย


โดย: gibt วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:24:24 น.  

 
มาอ่านแบบแว๊บๆ เด๋วจะมาอ่านละเอียดๆ อีกที

ชอบที่มา share เรื่องพี่จิมให้ฟัง

เราก็กะว่าจะกลับไปเรียนเปียโนอีกครั้ง

แต่เราก็เล่นไม่เก่ง ไม่รู้เรียนแล้วจะได้เรื่องได้ราวหรือป่าว

แต่เพื่อความฝันของเรา เราจะพยายาม

แล้วจะเข้ามาอ่านเรื่อยๆน้า มีไรก็เขียนลงมาเร้ย


ปติช โระ ไว้ดู cc ด้วยกันน้า


โดย: kathisod IP: 203.170.231.233 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:04:40 น.  

 
เข้ามารอน้องบิ๊กอัพ NAT-TOL the TWO MEN SHOW ต่อค่ะ ใครเล่าก็อ่านหมด

เพราะไม่มีโอกาสได้ดู อ่านที่น้องบิ๊กเล่าแล้วก็สนุก ประทับใจมีครบทุกรสชาดเป็นคอนฯ ที่สนุกมากถ้ามี DVD ออกมาก็คงจะดี

ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่านะคะ



โดย: p_peemee IP: 58.137.53.241 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:37:20 น.  

 
บล๊อกน่ารักดีค่ะ

อยากอ่านแย้ว

แต่ตอนนี้ง่วงจัง

เด๋ววันหลังมาอ่านนะค่ะ

อยากบอกว่าดีใจมากที่นอกจากได้รู้จักพี่นัทกะต้อลแล้ว

กอล์ฟยังได้รู้จักคนที่รักพี่นัทกะต้อลด้วย (เพื่อน พี่น้องร่วมอุดมการ อิอิ) รู้สึกดีใจอ่ะ มันวิเศษจิงๆๆๆๆๆๆ นะ

ปล. อ่านแล้วจามาเม้นใหม่นะค่ะ


โดย: golfgolf IP: 58.8.170.54 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2551 เวลา:3:16:07 น.  

 
ย่องมาเอา 19

ลัลลา~~



บิ๊ก กุ ... เค้าขอฟันธงว่าคุณพี่ชายไม่เก็ตมุกแหนมตุ้มจิ๋ว กร้ากกกๆๆๆๆๆ อิน้องชายมันจะต่อมุกแล้วดีนะมันยั้งไว้มัน (เอ๊ะหรือไม่ทัน เอิ๊กส์)

แล้วก็ขอส่วนตัวตอนแจกคุ้กกี้หน่อย
เนื่องจากเค้ากะบิ๊กนั่งแถว M15-16 มันกลางฮอลล์มาก ถ้าใครเคยไปเอ็มเธียเตอร์ มันคือสี่แยกทางเดินกลางฮอลล์

โฮ กบน้อยเดินผ่านหน้าไปมา แล้วมาหยุดยืนร้องเพลงตรงหน้า แอร๋ยยยยยยยยยยยยย
โอยยยย ที่นั่งเทพมากกกก

ตอนที่พี่น้องร้องเพลงเมดเล่ย์ตัวเองตอนหลัง ก็มาวิ่งผ่านหน้าไปมา หยุดยืนร้องเพลง อีก
โอยยยย ที่นั่งมันเทพมากกกก มากกกกกกกกกกกกกกกกกกก


โดย: อิอิ (yessir ) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:45:06 น.  

 
เพิ่งได้ฤกษ์แอบเข้ามาอ่านอะบิ๊ก

ทำไมสคริปต์มันช่างต่างกับรอบพี่ราวฟ้ากับต้นไม้อย่างนี้เนี่ย???
แต่ก็ดีนะ ฮาไปอีกแบบ ฮะ ฮะ ฮะ รอบพี่มีแต่สคริป์ง่ะ

ที่นั่งเทพไปมั้ย?? เค้ายังได้แค่ติดทางเดินกลางเองอะ
(แต่แถว M เกรงว่าจะไกลไปสำหรับพี่นะ ฮะๆๆ)


โดย: tazzz วันที่: 12 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:05:31 น.  

 
พี่ิิอิงค์ ไว้เม้าท์กันต่อไปน้า อิอิ

พี่ p_peemee เดี่ยวจะพยายามอัพให้เสร็จก่อนไปหัวหินค่ะ ยังตามอ่านอยู่มั้ยเนี่ย

นุ้งกอล์ฟ ดีใจที่ได้คุยกันเช่นกันค่ะ ^^

พี่ คห 19 เวิ่นได้อีก ก็ยังเวิ่นได้อีก ได้อีก เธอยังเวิ่นได้อีกเยอะ



พี่ตู่ รู้สึกว่าสองรอบหลังเนี่ย จะออกนอกสคริปต์กันไปไกลแบบกู่ไม่กลับ เรียกว่าเหลือแต่โครงสคริปต์กันเลยหล่ะค่ะ

แต่แถว M มันดีจริงๆ หุหุ ยกความดีความชอบให้พี่ทิพเลย ที่นั่งมันเทพได้อีก




ตอนนี้บิ๊กแอบไปอัพเรื่องที่เที่ยวมาตั้งแต่กลางๆปี 55555


ใครว่างแอบไปอ่านก่อนได้นะ ^^


https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=gibt&month=15-11-2008&group=4&gblog=1


โดย: gibt วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:08:04 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

gibt
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add gibt's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.