เล่าเรื่องแอฟริกันไวโอเล็ตไปเรื่อยเฉื่อย
ถามตัวเองว่า ทำไมถึงปลูก ทำไมสั่งมาอยู่นั่นแหละ
ย้อนไปแรกๆ สามสิบกว่าปี มาแล้วไปเดินจตุจักร เจอเจ้าต้นไม้น่ารักนี้ ทั้งที่ไม่รู้ว่ามันหงิก เน่า เบี้ยว มีฝุ่นหลังใบ ใบมีวงน้ำตาล วงขาว etc. มันคือโรคนะ ห้ามเอามาเชียว พยายามประคบมัน ตามล่าหามันทุกตลาด เอามาเลี้ยงฟูบ้าง ฟุบบ้างจนเต็มบ้าน
พอแก่ขึ้น หน้าที่ความรับผิดชอบมากขึ้น ไม่มีเวลาเลี้ยงดู มันก็หายไปจากชีวิต(จำไม่ได้ หายยังไงฟะ)
ในที่สุด แก่จัด เลิกทำงาน มาซุกตัวอยู่ที่บ้านนอก จังหวัดเล็กๆ น่ารัก เงียบๆ (ถ้าไม่ใช่วันฉลองตรุษทั้งหลาย) มันก็กลับมาอาละวาดในชีวิตอีก ตามหามาเลี้ยงใหม่ ตามไปจนถึงสวนจันท์ ตามเน็ทไปหาคุณป้องจนเธอเลิกขาย อ่านเรื่องราวจนตาแฉะ ล้างสวน พ่นยา จัดระเบียบใหม่ อยากจะเลี้ยงสวยมั่ง เลยต้องตามไป อังกฤษ เยอรมัน อเมริกา ยันแคนาดา สั่งมาเริ่มเลี้ยงใหม่ ตลาดต้นไม้ไม่ซื้อแล้ว ถ้าเพื่อนให้ก็ต้องถูกอบในถุง พ่นยา แล้วค่อยมาอยู่ในกรุ เพื่อเจอ น้ำหมักสะเดา น้ำส้มควันไม้ ป้องกัน แมง เหลือบ ไร ไว้ก่อน ก็ไม่รู้หรอกนะว่ามันจะยังมีตัวพวกนี้อีกหรือเปล่า แต่หน้าไหนผิดปกติ ทิ้งตะกร้าไม่เสียดาย ตัวไหนแปลก ถูกแยกวงทันที
เพื่อให้ลูกไม่ว่า สมีไม่ด่า ว่าเอาแต่ใช้เงินซื้อต้นไม้ ก็ขายไอ้ที่มีเกินสองต้น ซะเลย
อิสระภาพก็หมดไป เพราะเจ้าต้นไม้พันธุ์นี้ ด้วยประการฉะนี้
ตอนต่อไปก็จะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตน้องแอฟ กะ จขบ. ล้วนๆ สัญญากับตัวเองว่าจะหาเวลาเขียนไว้ เผื่อจะมีประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่นบ้าง มันคือประสบการณ์ของ จขบ. กะน้องแอฟ อาจจะไม่ถูกต้อง ทั้งหมด แต่ให้เลือกใช้ให้เหมาะเอาเองแล้วกัน ถ้าผู้อ่านมีอะไรที่มีประโยชน์ทำให้น้องแอฟสวย ยินดีถ้าเอามาแบ่งปัน
Create Date : 23 มีนาคม 2559 |
|
4 comments |
Last Update : 23 มีนาคม 2559 21:26:23 น. |
Counter : 3689 Pageviews. |
|
|
|
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=fasaiwonmai&month=01-2011&date=25&group=2&gblog=70