คน ของความคิดถึง หลังจากอ่านหนังสือเล่มนี้แล้ว ก็เลยหันกลับมามอง คน ของความคิดถึงของตัวเองมั่ง อืม..มีหลายคนนะที่ผ่าน เข้ามาในชีวิตของเรา บางคนก็ยังอยู่บางคนก็จากไปในหลายรูปแบบ... วันนี้ขอเขียน ถึงเธอ คนนี้ ที่เป็นคนในความคิดถึง ตลอดมา "หนุย" คือชื่อของเธอ รู้จักกันเมื่อไรจำไม่ได้ละ รูปตอนอนุบาล ก็ไม่มี หนุย น่าจะประถม เวลาเราอยู่ห้องเดียวกัน เราสอบได้ที่ สอง ที่หนึ่งเป็นของหนุย เวลาแยกห้อง เราต่างได้ที่ หนึ่งทั้งคู่ ช่วงเรียนถักนิตติ้ง ตอน ป6 ตอนเช้า เราต้องรีบเอามาวัดกันว่าใครถักได้เยอะกว่ากัน ม.ต้น ไปเรียนในตัวอำเภอด้วยกัน ปั่นจักรยานไป หนุยตื่นสายทุกวัน พอ ม.2 มีรถรับส่ง สบายหน่อย เราเรียนกันคนละห้อง หนุยเรียนเก่งเหมือนเดิม จบ ม ต้น เราจะไปเรียนโรงเรียนประจำจังหวัด หนุยไม่ไปเพราะอ่านหนังสือเยอะแล้วปวดหัว หมอบอกเป็นโรคเครียด หนุยเรียนสายศิลป์ โรงเรียนเดิม เราย้ายมาเรียนสายวิทย์โรงเรียนประจำจังหวัด ทุกเดือนกลับบ้าน เราก็ไปหาหนุยทุกครั้ง นั่งคุยกัน หนุยปวดหัว ปวดหลัง หมอบอกเครียด ไปวัดสายตา ปั่นจักรยาน แก้ปวดหลัง หนุยสอบได้ที่หนึ่งของโรงเรียน หนุยไปทัศนศึกษาที่เชียงใหม่ เจอฝรั่ง คุยกันถูกคอ เขียน จม.ถึงกัน จนจบ ม.6 ฝรั่งชวนไปเรียนที่นิวซีแลนด์ หนุยก็ไป เราเรียนมหาลัย เขียนจม.ถึงกัน หนุยได้ขี่ม้าด้วย มีแกะเยอะแยะ ได้จม.ของหนุยแค่ สองฉบับ หนุยหายไป นาน ปิดเทอมใหญ่กลับบ้าน แม่บอกหนุยเป็นมะเร็ง ก้านสมอง หมอที่โน่นเจอ ผ่าตัดที่โน่น ต้องกลับมารักษาต่อที่เมืองไทย หนุยเริ่มผมร่วง ปกติหนุยหน้าตาดี ตาสวยมาก ทำคีโมเจ็บมาก โทรมเลย หนุยอยากกลับไปนิวซีแลนด์อีก กลับไปเรียนต่อ ปี 2 ปิดเทอมกลับบ้าน หนุยอยู่โรงพยาบาล ผอมมาก ฉีดมอร์ฟีนทุก 2 ชั่วโมง หนุยบอกว่าหายแล้วจะกลับไปนิวซีแลนด์อีก เปิดเทอม เรากลับมาเรียน ได้ 2 เดือน หนุยเสียแล้ว . . . . . . . . . . . . . . . . . . พี่สาวเราโทรมาบอก เราไม่ได้กลับไปงานศพ หนุยบริจาคร่างให้ นักเรียนแพทย์ วันนั้น ที่โรงพยาบาลจึงเป็นวัดสุดท้ายที่เราเจอกัน เรายังคิดถึง เธอตลอดมา ........................................................................... คุณละ มีคนของความคิดถึงหรือเปล่า เล่าให้ฟังมั่งสิค่ะ   Create Date : 24 กรกฎาคม 2548 11 comments Last Update : 16 สิงหาคม 2548 13:15:48 น. Counter : 695 Pageviews. Share Tweet

เศร้า แต่มองในแง่ดีนะเค้าไปดีแล้วหละ   โดย: ลิงเล (ลิงเล ) 24 กรกฎาคม 2548 17:13:10 น.

บล๊อกสวยจังคะ เย็นตาดี   โดย: Mehndi Laga Ke Rakhna 24 กรกฎาคม 2548 18:57:42 น.

เศร้าจังค่ะ แต่อย่างน้อยเราก็ยังมีความทรงจำและความรู้สึกดีดีเวลาที่ได้คิดถึงเค้านะคะ   โดย: ลมพัดชายน้ำ IP: 58.10.50.236 24 กรกฎาคม 2548 19:35:43 น.

คุณ Mehndi laga Ke Rakhna โห กว่าจะพิมพ์ชื่อนี้เสร็จ อ่านว่าอะไรค่ะ อ่านไม่เป็นจริงๆค่ะ ไปเยี่ยมบล๊อคคุณมาแล้วล่ะ แต่โหลดช้ามั๊กๆ ก็เลยถอย......เอาใว้เดี๋ยวไปใหม่ค่ะ พี่เอ อย่าเศร้าสิค่ะ..มันเป็นมุมนึงของความทรงจำ เก็บใว้คิดถึง (แต่ตอนเขียนก็แอบเศร้านะ..อิอิ) อ้าว....คุณลมพัดชายน้ำก็เศร้าด้วยอะ......สงสัยเพลงพาเศร้า เอาใว้หาเพลงใหม่ได้ก่อน ค่ะ รอคน โหลดเพลงให้อยู่ค่ะ   โดย: ไม่ได้ตั้งใจโสด 24 กรกฎาคม 2548 19:51:11 น.

มีสิ ก็คิดถึงปุ้ยไง...... จาก เพื่อนของเพื่อน   โดย: ชายคนหนึ่ง ที่อยู่ในมุม มุมหนึ่ง(Circle of friends) IP: 61.91.245.150 25 กรกฎาคม 2548 11:28:53 น.

^ ^ ^ ^ who r u ? บอกมานะ!!   โดย: Pui IP: 203.113.71.137 25 กรกฎาคม 2548 17:12:52 น.

เศร้าอ่ะ   โดย: ปุ้มจ้า IP: 203.188.48.138 25 กรกฎาคม 2548 22:59:05 น.

อิอิ ยังไงก็ไม่บอก ปล่อยให้งง ไปถามสุนสิ จะได้รู้ว่าใคร ปล. เพลงใบไม้เพราะมากๆๆๆๆ เป็นเพลงของใครเหรอ   โดย: ชายคนเดิม แต่อยู่มุมใหม่แล้ว IP: 61.91.247.45 26 กรกฎาคม 2548 13:45:07 น.

โหย .. เพื่อนเราทำบลอค สวยมากกกกกกกกก ทำให้ม่างๆๆๆๆๆๆๆ เรื่อง "คนของความคิดถึง" ของเราก็แกไง .. คิคิคิ (ขอสิงโตนะ)   โดย: คำหล้า น่ารัก IP: 58.11.69.63 26 กรกฎาคม 2548 15:56:48 น.

ขอลาไป...อ๊วก!...ก่อน   โดย: o_O IP: 203.113.71.137 26 กรกฎาคม 2548 17:23:45 น.

เรียบเรียงได้ดีครับ หนุยได้เป็นอาจารย์ใหญ่ ขออนุโมทนา เพื่อนของหนุย ก็ ดูแลสุขภาพ ให้ดีล่ะ   โดย: ลุงหนวด IP: 202.183.161.32 26 กรกฎาคม 2548 21:15:53 น.