รักไม่ช่วยอะไร

รักไม่ช่วยอะไร


“หรือเพราะว่าลึกๆ ในใจ เราอยู่ในโหมดเศร้ามากกว่าสุขโดยไม่รู้ตัว”

มีหลายครั้งเหมือนกันที่เจอเรื่องแย่ๆ ซัดกระหน่ำเข้ามาในชีวิต จนต้องร้องไห้กับตัวเองและคิดว่า ชีวิตนี้ทำกรรมอะไรมานักหนาถึงไม่เคยมีความสุขกับเขาเลย โดนบ่อยเข้าๆ ในหลายๆช่วงชีวิตมันเริ่มกลายเป็นความเคยชินว่า ความเศร้ากับเราคงเป็นของคู่กัน จนครั้งหลังๆ เริ่มปล่อยวาง เลิกสนใจ และมองหาอะไรที่รื่นรมย์จิตใจมาทดแทน

แม้ว่าในหัวใจ..ความเศร้าจะจับจองพื้นที่ส่วนใหญ่ไว้ก็ตาม ขอเพียงแต่อย่าให้มันมาบดบังความสุขในซอกหลืบเล็กๆ ในใจไปได้ ก็พอ

เลือกจะลืมกับเลือกที่จะจดจำ เป็นคุณสมบัติพิเศษอีกอย่างของมนุษย์ที่แตกต่างจากสิ่งมีชีวิตอื่นๆ แม้จะดูทำยาก แต่คงไม่เกินความสามารถของจิตใจ เลือกจะลืมความเศร้าเป็นสิ่งที่ดีแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าต้องลืมสิ่งแย่ๆ ที่เป็นต้นเหตุของความเศร้าไปด้วยซะหน่อย เพราะนั่นล่ะก็เป็นประสบการณ์ที่ดีให้เก็บไว้เพื่อเรียนรู้ ส่วนความสุขก็จดจำให้แม่นเอาไว้จะได้ใช้เยียวยาห้วใจในยามท้อแท้

ไม่ใช่แค่เลือกจะลืมกับจำเท่านั้นที่มนุษย์มีความพิเศษ ความอดทนก็เป็นอีกคุณสมบัติที่เด่นชัดไม่น้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าต้องอดทนเพราะเรื่องความรัก

“รักมากกว่าก็จะอดทนมากกว่า”

ซึ่งคงไม่ดีนัก ถ้าคนสองคนรักกันแต่มีเพียงคนเดียวที่อดทนมากกว่า การปรับตัวเพื่อให้เข้าใจกันมากขึ้นน่าจะดีกว่า เพราะต่างคนก็ต่างที่มาและจะต้องมาใช้ชีวิตร่วมกัน คงมีน้อยมากที่จะไปด้วยกันได้อย่างราบรื่นโดยไม่ต้องปรับหรือเปลี่ยนเข้าหากันเลย ปรับเปลี่ยนกันบ้างบนพื้นฐานของความเป็นตัวเอง พยายาม “รักเขาในแบบที่เขาเป็น ไม่ได้รักเขาในแบบที่เราอยากให้เป็น” ให้มากๆเข้าไว้ แต่ถ้าสุดท้ายทั้งปรับทั้งเปลี่ยนก็แล้ว มองถึงแต่ข้อดีของกันและกันก็แล้ว ก็ยังไปด้วยกันไม่ได้อยู่ดี ความอดทนที่หมายถึงความอึดคงช่วยได้ในช่วงแรกๆเท่านั้น เพราะหลังจากนั้นความหมายของความอดทนก็จะแปรเปลี่ยนไปเป็น

อดเจอสิ่งดีๆ เพราะมัวแต่ทนอยู่กับสิ่งเดิมๆ

คิดดีๆ สิว่า แล้วจะอดทนไปเพื่ออะไร

Create Date : 16 กรกฎาคม 2549		1 comments
Last Update : 16 กรกฎาคม 2549 19:11:06 น.
Counter : 423 Pageviews.
Share Tweet