เขียนเรื่อยๆ

ฉันเป็นคนชอบขีดเขียนเรื่องราวต่างๆเหลือเกิน

แต่ไม่ค่อยได้เขียนเลย

งงปะ

อย่าเพิ่งงง

ที่ทำให้ไม่ค่อยได้เขียน

ก้อคือคำว่า

“เดี๋ยว”

นั่นเอง หรือที่เรียกง่ายๆว่า ขี้เกียจนั่นแหละ

ถ้าฉันขยันมากกว่านี้

ป่านนี้ชีวิตฉันอาจกลายเป็นนายกก้อได้ อิอิ

(พูดให้รูสึกว่าขีเกียจมากจริงๆ)

ฉันไม่รุว่าบล๊อคนี้เขียนกันอย่างรัย

ก้อค่อยๆเรียนรู้กันไปนะ

ตอนนี้เอาแบบอยากเขียนอารายก้อเขียนไปก่อนแล้วกัน

ผิดถูกอย่างไร ก้อขออภัยไว้ด้วย

…

..

.

ช่วงนี้เหมือนเป็นวันนั้นของเดีือนหรือเปล่าไม่รู้

เพราะว่ารู้สึกอยากทานของหวานเหลือเกิน

(หรือว่าเราติดน้ำตาลก็ไม่รู้ เลยใช้ช่วงวันนั้นของเดือนเป็นข้ออ้าง ^_^)

เมื่อวานเลยซัดไอติมไปเกือบถัง

ยิ่งทานยิ่งอร่อย หยุดไม่อยู่เลย

แล้วก้อต่อด้วยข้าวเหนียวปิ้งราดซอสส้ม

อร่อยอีกแต่ทานไปแค่2-3คำ เพราะว่าอิ่มจากไอติม

ถ้าไม่อิ่มก่อนคงซัดไม่หยุดเหมือนกัน

น้องๆที่ร้านบอกว่าพี่ก็ทานไม่หยุดเลย แล้วไปฉีดละลายไขมัน

เสียตังค์เปล่า บอกน้องว่าทานก่อนฉีดงัยคะ

อะไรก็ห้ามได้แต่ความอยากในหัวใจห้ามยากจัง

สุดท้ายตื่นเช้ามาปวดหัวมาก

คาดว่าไขมันคงขึ้น เมื่อคืนก็ลืมทานยาด้วย

วันนี้เลยกลัวไม่กล้าทาานอะไรเลย

ตอนปวดมากๆก็กลัวเส้นเลือดในสมองจะแตกนะ

ถามว่ากลัวตายเปล่า ตายนะไม่กลัว

กลัวพิการและเป็นภาระให้คนอื่น

ชีวิตที่ผ่านมาที่ใช้มาไม่เคยถนอม ไม่เคยดูแลเลย

อยากทานอะไรก็ทานไม่ค่อยได้นึกถึงผลที่ตามมา

กำลังกายก็ไม่ค่อยได้ออกเลย

นับจากวันนี้เราคงต้องมาใส่ใจตัวเราเองให้มากขึ้น

ดูแลหัวใจและร่างกายให้ดีกันทุกคนนะคะ

Create Date : 15 มกราคม 2558 Last Update : 15 มกราคม 2558 5:20:02 น. Counter : 515 Pageviews.		1 comments
Share Tweet