สวัสดีค่ะ เล่มที่ 38 แล้ว วันนี้จริงๆแล้วนักเขียนเป็นชาวญี่ปุ่น แต่แมวอ้วนอ่านฉบับภาษาอังกฤษนะคะ คำศัพท์ก็จะอ่านง่ายเลย เพราะแปลมาจากภาษาญี่ปุ่นอีกที 

Sweet Bean Paste เขียนโดย Durian Sukegawa

จำนวนหน้า 218 หน้า

มีแปลไทย ชื่อ โดรายากิขนมนี้ทำด้วยใจ

เป็นการ ติดตามชีวิตของ Sentaro Tsujii คนทําขนมโดรายากิ ที่ไม่พอใจกับชีวิตของเขา ทำงานอย่างไม่เต็มใจ เขาทํางานที่ ร้าน Doraharu เพื่อชําระหนี้ของเขากับเจ้านายผู้เป็นเจ้าของร้าน

เมื่อ  Tokue Yoshii เข้ามาในร้านและถามเกี่ยวกับป้ายสมัครงาน Sentaro ไม่สนใจเพราะเธออายุมากแล้ว

ไม่กี่วันต่อมา Tokue กลับมาและนำไส้ถั่วแดงที่เธอทำเอง มาให้ Sentaro ซึ่งเขาไม่สนใจในตอนแรกแต่หลังจากลองชิมแล้ว เขาคิดว่าไส้โดรายากิของเธอสามารถเพิ่มยอดขายที่ร้านได้ 

ในวันแรกของการจ้างงาน Sentaro ตกใจกับระยะเวลาที่เธอทุ่มเทให้กับการทําถั่วแดงนั้น ซึ่งปกติเขาซื้อแบบสำเร็จรูป

ยอดขายของร้านก็เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แต่เมื่อภรรยาเจ้าของร้านมาพบเข้า เธอบอกให้ Sentaro ไล่หญิงชราออก 

เธอสงสัยว่า Tokue เป็นโรคเรื้อน(Hansen)

และ Tokue อาศัยอยู่ที่ Tenshoen National Sanitorium ที่ซึ่งผู้ป่วยโรคเรื้อนถูกกักกัน

ยอดขายที่ Doraharu ลดลงเมื่อผู้คนรู้ข่าวและเจ้านายไม่เชื่อว่ามันไม่ได้เป็นโรคติดต่อ แม้จะมีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ว่าไม่มีรายงานผู้ป่วยโรค Hansen ในญี่ปุ่นในช่วงหลายทศวรรษ 

หญิงชราจึงต้องลาออก เธอเล่าว่าเธอติดโรคนี้เมื่อตอนเป็นเด็กและใช้ชีวิตส่วนใหญ่ที่ Tenshoen แม้จะมีสุขภาพดีมาหลายปีแล้วก็ตาม เธอต้องการเป็นครูโรงเรียนและชอบการทํางานที่ร้านเบเกอรี่

หลายสัปดาห์หลังจากการจากไปของ Tokue 

Sentaro จมดิ่งลงสู่ภาวะซึมเศร้า เขาดื่มมากขึ้นและเปิดร้านช้าลง

 เย็นวันหนึ่ง Wakana ลูกค้าที่คุ้นเคยมาที่ร้าน ในมือถือนกขมิ้นในกรงมาด้วย เธอบอกว่าเธอหนีออกจากบ้านเพราะแม่ไม่ให้เลี้ยงนก เธอฝากนกไว้กับเขา

 Sentaro เขียนจดหมายถึง Tokue เกี่ยวกับนกและไปเยี่ยมเธอที่ Tenshoen

Sentaro และ Wakana รู้สึกประหลาดใจที่ร้านขายของชําและถนนที่นั่น ก็ดูเหมือนส่วนอื่น ๆ ของโตเกียว อคติที่พวกเขามีต่อโรคและสถานพยาบาลล้วนไม่เป็นความจริงทั้งสิ้น

หลังจากนั้น Sentaro และ Tokue ยังคงเขียนจดหมายถึงกัน

เขาเล่าถึงความพยายามที่จะทําโดรายากิรสเค็มและเธอก็สนับสนุน ช่วยให้เขาอดทนผ่านภาวะซึมเศร้า ด้วยการเข้าใจชีวิต

ต่อมาร้าน Doraharu ถูกปิด เปลี่ยนเป็นร้าน Okonomiyaki เจ้านายให้เขาทำร้านต่อไป แต่เขาเลือกที่จะลาออก

ความซึมเศร้ากลับมา และเขาพยายามก็ตั้งคําถามอีกครั้งว่าทําไมเขาถึงยังมีชีวิตอยู่ 

วันหนึ่ง ขณะที่เขานอนอยู่ในความมืด เขานึกถึง Tokue จําได้ว่าเธอพูดอะไรให้เขาฟัง เขาฝันถึงชาดอกซากุระ

 Sentaro กลับไปที่ Tenshoen เพื่อเยี่ยมเธอ แต่พบว่าเธอเสียชีวิตแล้ว

 ในสวน คืนพระจันทร์เต็มดวง

Sentaro และ Wakana ยืนอยู่ใต้ต้นซากุระของ Tokue

😻จบแล้วค่ะ เรื่องนี้อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจค่ะ รักคนรอบๆตัวขึ้นมาอีกมากมาย มีความสุขในการอ่านนะคะ😻