One (Dramatic) Year in Melbourne 1 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก เผลอแป๊บเดียว เราระเห็ดระเหินมาอยู่ Melbourne ครบปีนึงแล้วรึเนี่ย 1 ปีที่ผ่านมามีเรื่องราวเกิดขึ้นกับเรามากมายแบบไม่น่าเชื่อเลยแฮะ ชีวิตฉันดั่งนิยายจริงๆ ไหนลองไปรื้อฟื้นความทรงจำกันแบบคร่าวๆกันหน่อยดีกว่า September 2004 - เช้าตรู่วันที่ 22 ก.ย. 2004 จำใจจำจากโอ้จำลาประเทศไทย เพื่ออนาคตอันสดใสทางการศึกษาในภายภาคหน้าจ้า -ตะลึง! เมลเบิร์นเป็นเมืองที่สวยมากกก ทุกอย่างดูเรี่ยมเร้เรไรไปหมด ไม่แปลกใจเลยซักนิดที่ถูกโหวตให้เป็นเมืองที่น่าอยู่ที่สุดในโลก เฮ่อ! อยากให้ กทม. เป็นแบบนี้มั่งจัง ซักครึ่งก็ยังดี - มาถึงได้อาทิตย์นึงก็มีงานไทยไนต์พอดี งานนี้ทำให้เราได้รู้ว่า ถ้าที่แอลเอมีคนไทยเยอะมากจนได้รับสมญาว่าจังหวัดที่ 77 เมลเบิร์นก็น่าจะเป็นจังหวัดที่ 78 ด้วยจำนวนคนไทยนับพันที่มาแออัดเพื่อพบปะสังสรรค์กันในค่ำคืนนั้น อเมซิ่งมากๆ October 2004 - เปิดเทอมคอร์ส Tourism ผิดหวังอย่างแรงที่ในห้องไม่มีเด็กออสซี่เล้ยยย มีแต่เอเชียเต็มห้องไปโม้ดดด แถมอาทิตย์แรกมาก็เจอ Assignments เข้าไปเลย 2 ตัว ลำบากมากเพราะไม่เคยได้ทำรายงานเป็นภาษาอังกฤษกับเค้า กว่าจะปรับตัวได้ เล่นเอาหืดขึ้นคอ - กำลังจะกลายเป็นคนไม่มีที่ซุกหัวนอน เพราะดันไปบอกโฮมสเตย์ว่าจะย้ายออก ทั้งที่ตัวเองยังหาที่พักไม่ได้เลย ไร้สติมากๆ แต่ฟ้าก็ดลใจให้ได้อพาร์ทเมนต์ดีๆแห่งนึงในอีกแค่ไม่ถึง 24 ชั่วโมงก็ต้องย้ายออกจากโฮมสเตย์ บุญรักษาจริงๆ สาธุ! November 2004 - เกิดมาไม่เคยเข้าโรงพยาบาล เพราะเป็นคนสุขภาพดีจนน่าตกใจ (แม่บอกว่าเราเป็นพวกหนังเหนียว ตายยาก หุๆๆ) แต่คุณพระคุณเจ้า มาถึงเมลเบิร์นได้ไม่ถึง 2 เดือน ฉันดันต้องเข้าโรงพยาบาลเพื่อผ่าตัดไส้ติ่ง ที่สุดของที่สุดของความซวย - ไฟดับ! อพาร์ทเมนต์ฉันไฟดับ ดับอยู่ห้องเดียวด้วย December 2004 - เรียนจบคอร์ส Tourism ถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ แต่ก็ทำเราประทับใจนะ เพื่อนๆต่างชาติที่เรียนด้วยกันก็น่ารักกันทุกคน ไว้มีโอกาสแล้วเราคงได้เจอกันใหม่นะเพื่อน - ได้ฉลองคริสมาสต์ในต่างแดนเป็นครั้งแรก สนุกดีนะ เห็นเค้ารื่นเริงกันก็พลอยทำให้เรารื่นเริงตามไปด้วย January 2005 - โดนอินสเปคเตอร์จับเพราะไม่มีตั๋วโดยสาร (หลังจากที่เคยเอาตัวรอดมาได้ครั้งนึง) โดนจ่ายค่าปรับเลย 150 เหรียญ แหะๆๆ ซวยไปเลย - Australian Open เป็นบุญว่าครั้งนึงเคยเจอ Maria Sharapova กรีดร้องบนคอร์ทตอนเล่นเทนนิสให้ฟังกันสดๆ แถมพี่ Marat Safin ตัวจริงก็เท่ระเบิด (เสียดายไม่ได้ดูน้องแอนดี้สุดที่รัก) - ไปเที่ยว Gold Coast มา สนุกมาก และร้อนมาก (ก็ดันไปตอนหน้าร้อนเองนิ) ร้อนแบบรู้สึกได้เลยว่าแสงแดดกำลังจิ้มเข้าเนื้อเราจึ้กๆๆ ก็มันไม่ค่อยมีชั้นโอโซนนี่เนอะ น่ากลัวคนแถวนั้นจะเป็นมะเร็งผิวหนังกันมากเลยอ่ะ (Movie World สนุกมาก ระบบขนส่งใน Gold Coast ห่วยมาก และหนุ่มญี่ปุ่นหล่อๆใน Gold Coast มีเยอะมากถึงมากที่สุด) February 2005 - เปิดเทอมคอร์ส Broadcasting พระเจ้าช่วยกล้วยทอด! ในห้องเรียนมีแต่เด็กออสซี่ หันซ้ายก็ออสซี่ หันขวาก็ออสซี่ ดีใจอยู่ได้พักนึงก็ต้องใจแป้วหล่นโครมไปอยู่ตาตุ่ม เมื่อได้ค้นพบความจริงที่ว่า "ฉันฟังพวกมันพูดไม่รู้เรื่องเล้ยยย พวกแกคุยอะไรก๊านนน" - ถึงไม่มีแฟนให้สวีตในวันวาเลนไทน์ (จริงๆแฟนก็มีแหละ แต่เค้าอยู่เมืองไทย ก็พี่บีมไง กร๊ากกกกก) แต่ก็มีหนุ่มหล่อให้ควงไปเดทกันในงานตรุษจีนในวันที่ 13 กุมภาฯแทนละกัน คิกๆๆ เกี่ยวกันมั้ย March 2005 - มีตติ้งคนไทยในเมลเบิร์น ไปปิ้งบาร์บีคิวกินกันที่ Albert Park และเป็นครั้งแรกที่ชาวบ้านส่วนหนึ่งได้รู้จักแฟนพี่บีมตัวเป็นๆ กร๊ากกกกก เขิลลลจัง ว่าจะอยู่เงียบๆแล้วเชียว - ชิงโงะ เพื่อนที่ดีที่สุดของเราคนนึงต้องกลับญี่ปุ่นเพราะเค้าเรียนภาษาจบแล้ว มันเป็นช่วงเวลาที่เราได้รู้ซึ้งกับประโยคที่ว่า "งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา" ได้ดีที่สุดในชีวิต แต่เราก็อุ่นใจอยู่เสมอนะ กับสิ่งที่เราสองคนให้สัญญากันที่สนามบินว่า "แล้วสักวัน เราจะกลับมาพบกันใหม่" ซึ้งซ้า... April 2005 - ได้จัดรายการวิทยุออกอากาศเป็นครั้งแรก ถึงแม้เซคชั่นของเราจะเป็นแค่ช่วงสั้นๆของรายการ แต่เราก็ภูมิใจนะ - การเรียนเริ่มเข้าที่เข้าทาง กับเพื่อนๆออสซี่ก็น่ารักกันทุกคน แล้วเราก็เริ่มฟังพวกมันออกเกือบ 100% แล้วล่ะ ไชโยโห่ฮิ้ว (พร้อมกับสำเนียงของฉันที่ชักจะเป็น Australian accent ขึ้นทุกทีๆ) May 2005 - คนน่ารักย่อมต้องเกิดเดือนนี้เป็นเรื่องปกติ ดูได้จากเราและพี่บีมเป็นตัวอย่าง หุๆๆ - วันเกิดปีนี้นอกจากจะได้ไปทำบุญล้างบาปที่วัดไทยแล้ว ก็ยังไปจัดปาร์ตี้สีแดงเพลิงที่ผับไทยด้วยนะ เป็นการบังคับขู่เข็ญว่าทุกคนที่มางานฉันจะต้องนุ่งแดงห่มแดงเท่านั้นนะจ๊ะ 55555 (ดูๆไปก็เท่ดี แต่ดูดีๆก็น่ากลัวแฮะ) June 2005 - อาการปางตายเป็นยังไงได้รู้ก็ตอนนี้เอง ไม่ได้ป่วยอะไรหรอก แต่หมายถึงงานทั้งหลายทั้งปวงที่ต้องเคลียร์ให้เสร็จแล้วส่งอาจารย์ก่อนปิดเทอมนะซี้ นี่ล่ะน้า อาจารย์เค้าสั่งมาตั้งแต่ต้นเทอมแล้ว มัวแต่เอ้อระเหยลอยชายไม่ยอมทำ มาทำเอานาทีสุดท้ายแบบนี้ คุณพระคุณเจ้า งานนี้พูดได้คำเดียวเลยว่า "แทบกระอักเลือด" (แต่ก็อุตส่าห์ทำเสร็จหมดจนได้ เรานี่ก็อึดเหมือนกันแฮะ) - ปิดเทอมแล้ว กลับไปเยี่ยมบ้านที่เมืองไทย เย้! July 2005 - กลับมาเมลเบิร์นโดยสวัสดิภาพพร้อมเจอกับอากาศที่หนาวมากกกเพราะมันเป็นหน้าหนาวนั่นเอง - หิมะจ้า หิมะ ในที่สุดฉันก็ได้จับหิมะแบบเป็นๆแล้ว ตื่นเต้นดีใจยังกะเด็กๆได้ของเล่นใหม่ ตายไปไม่เสียชาติเกิดแล้วฉัน August 2005 - เริ่มทำงานเป็น Staff ให้กับคลื่นวิทยุคนไทยในเมลเบิร์น อีกหนึ่งประสบการณ์ชีวิตดีๆที่เราจะไม่ลืมเลยนะ - เพื่อนสนิทคนนึงของเรากลับไทยไปอีกแล้ว ในขณะที่เพื่อนสนิทอีกคนที่กลับไปแล้วก็ได้กลับมาเยี่ยมเราที่เมลเบิร์นอีกครั้ง จะว่าไปมันก็เป็นสัจธรรมและวัฏจักรอยู่เหมือนกันนะ คงอย่างที่ชิงโงะบอกไว้นั่นแหละว่า ถึงแม้เราจะต้องจากกันในวันนี้ "แต่สักวัน เราก็จะกลับมาพบกันใหม่" September 2005 - โดนโกงค่าโทรศัพท์ เสียค่าโง่ไปเลยเป็นพันเหรียญ ฮึ่ย! แค้นนัก - Got a first Aussie kiss! กร๊ากกกกกก พี่บีมรู้พี่บีมตีตายเลย เหลือเวลาอีกแค่ไม่กี่เดือน เราก็จะเรียนจบแล้วจะได้กลับเมืองไทย (ไปแต่งงานกับพี่บีม คิกๆๆ) เมลเบิร์นเป็นเมืองที่ดีมากนะ เราอยู่แล้วก็มีความสุขดีถึงดีมาก แต่ถึงยังไง เมืองไทยก็คือบ้านเรา เราไม่เคยคิดจะอยู่ที่นี่เป็นการถาวรเลยนะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกันอ่ะ แต่ก็หวังไว้ว่าเมื่อเรากลับเมืองไทยไปแล้ว คงจะมีโอกาสได้กลับมาเยือนเมลเบิร์นนี้อีกครั้ง เอาล่ะ! ไหนๆก็ครบรอบ 1 ปีที่อยู่เมลเบิร์นแล้ว เราก็มีเรื่องๆนึงจะบอกให้โลกรู้ หุๆๆ... เคยมีคนถามว่าทำไมเราถึงเลือกมาเรียนต่อที่นี่ จริงๆเหตุผลมันก็มีหลายอย่างอ่ะนะ แต่มันมีเหตุผลหลักที่เราเองก็ไม่เคยบอกใคร เพราะมันน้ำเน่ามากกกก อิๆๆ พูดไปก็อายตัวเอง เรามาออสเตรเลียเพราะหนีอะไรบางอย่างอ่ะนะ เคยดู Sexphone กันมะ เออ! นั่นแหละ ที่พอลล่าหนีพี่บีมมาซิดนี่ย์อ่ะ พอดีว่า Sexphone เป็นหนังของเรากับใครคนหนึ่งด้วย ทีนี้มันก็เกิดเรื่องระหว่างเรากับเค้าขึ้นมา เราเองตอนนั้นก็ไม่รู้จะทำไง และก็ไม่รู้จะไปทางไหน ก็เลยเลียนแบบพอลล่า หนีมาออสเตรเลียซะเลย กร๊ากกกกก แต่เราไม่ค่อยชอบซิดนี่ย์ไง ก็เลยมาเมลเบิร์นแทน แต่จนถึงบัดนี้ปีนึงเข้าไปแล้ว ก็ยังไม่เห็นเค้ามาตามเรากลับเหมือนที่พี่บีมทำเล้ยยย 555555 กะเล่าให้ซึ้งๆนะเนี่ย ไหงกลายออกมาเป็นโทนขำขันได้นะเรา จริงๆแล้วเรื่องนี้มันเศร้านะ ช่วยๆกันเศร้าหน่อยจิ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนในเมลเบิร์น รวมไปถึงเพื่อนๆที่อยู่ในเมืองไทยที่ยังเหมือนเดิมเสมอไม่ว่าเราจะไม่ได้เจอกันมาเป็นแรมปี ขอบคุณพันทิป ขอบคุณห้องนักเรียนไทยในออสเตรเลีย (ที่เราชอบเรียกกันสั้นๆว่าห้องออสไงจ๊ะ) ที่ทำให้เราได้มีอะไรทำแก้เซ็ง แถมยังทำให้เราได้รู้จักคนเพิ่มขึ้นอีกเพียบ ขอบคุณคนๆนั้นด้วย ถ้าไม่มีเค้าเราก็คงไม่ได้มาเมลเบิร์นล่ะนะ และสุดท้าย ขอขอบคุณใครก็ตามที่หลงเข้ามาในบลอกนี้แล้วอุตส่าห์อ่านจนจบนะจ๊ะ หุๆๆ ขยันดีจริงๆเลยนะเธอ เอ้า! ครบรอบหนึ่งปีแล้ว ฉลองกันหน่อยจ้า   Create Date : 22 กันยายน 2548 16 comments Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2550 16:06:30 น. Counter : 1636 Pageviews. Share Tweet

หวัดดีจากเมืองไทย น๊า ..เห้นแล้วก็น่าอยู่จิงๆเลยอ่า ถึงแม้จาไม่มีใครไปไปตามกลับมาเหมอืนในหนังอ่า ก็ได้ประสบการณ์ดีๆๆมากมายเลยเน้อออ ดีจังเลย หนังเรือ่งนี้ เราชอบมากๆๆเลยล่ะ บีมน่ารักมั่กๆๆเลย ดูหลายรอบก็ไม่เคยเเบ่อเลยอ่า กลับมาไทยเร็วๆๆน๊า เรากะบีมรออยู่อ่า อิๆๆ .. take cate จ้า ปล..เพลงเพระจังเลย .... ปั๊บเสีบงน่ารักอ่ะ ...แป่วว   โดย: แมวน้อยของเสี้ยวเทียน 22 กันยายน 2548 10:15:03 น.

เอ่อออ..คือว่า เค้าฟังเพลงผิดอ่า เปิดหลายหน้าต่างไปโหน่ยอ่า แหะๆๆ ก้เลยได้ยินเสียงปั๊บอ่า เง้อออ ...ก็มานม่ะได้ยินเสียงบีมนี่นา แหะๆๆ   โดย: แมวน้อยของเสี้ยวเทียน 22 กันยายน 2548 10:25:07 น.

น่ารักจิงๆเลยคุณแมวน้อย เข้ามาเมนต์บลอกเราทุกวันเลย ว่าแต่นอกใจพี่บีมไปหาปั๊บแล้วเหรอจ๊ะ เพลงปากดีรึเปล่าอ่ะ เราก็ชอบเหมือนกันนะ หุๆๆ เราไม่ค่อยบ้าหนัง Sexphone เท่าไหร่หรอก แค่มีทั้งวีดีโอ วีซีดี แล้วก็ดีวีดีหนังเรื่องนี้เท่านั้นเอ๊งงงง (แถมยังมีซีดีซาวด์แทรกบวกวีซีดีเบื้องหลังอีก) ไม่บ้าเล้ยยย ช่วงนี้เมลเบิร์นเริ่มอุ่นๆแล้วนะ อากาศกำลังสบาย น่ามาเที่ยวนะ วันนี้เราก็ซื้อของกินมาทำฉลองครบรอบ 1 ปีกับรูมเมตด้วย ท่าทางจะสนุก   โดย: แฟนพี่บีม อิน เมลเบิร์น IP: 203.82.183.147 22 กันยายน 2548 14:20:53 น.

เขียนได้น่าอ่านดี ทำให้เราอยากที่นั้นเร็วๆ เลยอ่ะ :)   โดย: ZEn IP: 202.44.14.194 22 กันยายน 2548 14:25:34 น.

เอ่อ แวะมาแล้วนะคะ เอาเป็นว่าชั้นเป็นแฟนานุแฟน ของเธอนะคะ ที่จะติดตามเธอไปทุกย่างก้าวที่เธอผ่าน เหมือนวิญญาณร้ายที่ตามหลอกหลอนคะ ชั้นรอวันที่เธอ จะกลับมานะคะ ชั้นจะรอ วันที่เราได้ไปหรอยกันให้หนัดเหนียนคะ   โดย: โอปอ สาวใต้หรอยหนัดเหนียน IP: 203.144.200.238 23 กันยายน 2548 8:39:20 น.

.........น่ารัก นะคะ..   โดย: วีบี IP: 144.132.88.234 23 กันยายน 2548 8:54:04 น.

ชั้นยุ่งๆอยู่หลายวัน เพิ่งได้เข้ามา ยินดีกับหนึ่งปีที่ผ่านไปของเธอด้วยนะจ๊ะ ไวจริงๆ กลั้นใจอดทนรออีกหน่อยนะ ชั้นออกพรรษาเมื่อไหร่ กลางเดือนหน้า ฉลองกันสามวันสามคืนแน่นอน   โดย: โนเกีย IP: 203.82.183.147 24 กันยายน 2548 8:37:47 น.

สวัสดีค่ะ ดีใจจังที่ป้ามดเข้ามาบล็อกนี้ พบว่าทำบล็อกสวยและเขียนได้น่ารัก และเพิ่งรู้ว่าพี่บีม ร้องเพลงได้เพราะจริงๆ เพลงก็น่ารัก มิน่าล่ะ แฟนคลับของเขาจึงเยอะไปหมด ยินดีที่ได้เป็นเพื่อนกันค่ะ   โดย: ป้ามด 24 กันยายน 2548 9:55:21 น.

โอ้ววว...เป็นเกียรติเป็นศรีแก่บล็อกน้อยๆของเรามากที่ป้ามดให้เกียรติแวะมาเมนต์ให้ ขอบคุณก๊าบบบ คุณวีบี อะไรน่ารักจ๊ะ เรารึว่าพี่บีมรึว่าบล็อก (แต่เราว่าน่ารักหมดล่ะ อิอิอิ) ส่วนโนเกีย ชั้นจะรอวันที่เธออกศีลอย่างใจจดใจจ่อจ๊ะ ส่วนโอปอสาวใต้ ปูพรมแดงรอชั้นไว้เลย ชั้นกลับไปได้หรอยกันหนัดเหนียนแน่ หุหุหุ ส่วนเจ้าเซน รีพลายไปซะทุกบล็อกของเราแบบนี้ มอบตำแหน่งแฟนพันธุ์แท้เวบบล็อกแฟนพี่บีมให้ไปเลยดีมะ   โดย: แฟนพี่บีม 24 กันยายน 2548 12:32:09 น.

บรรยากาศน่ารักมาก ดีนะครับได้ประสบการณ์ชีวิตใหม่ๆ เยอะแยะ แล้ว คนที่โน่นเขารู้จักพี่บีมหรือเปล่าฮับ? ขอบคุณที่เข้าไปฟังเพลง "ตะวันยังมีให้เห็น" ที่ blog ของผมครับ   โดย: T_Ang 24 กันยายน 2548 16:37:00 น.

อ่านแล้วสนุกดีครับ ไว้มาเล่าเรื่องอื่นๆอีกนะ +++ ขอบคุณที่แวะไปคอมเมนต์เพลง ที่บล๊อกเราครับผม   โดย: วันพุธ (HeLLaS ) 26 กันยายน 2548 8:30:56 น.

ดีจังครับ ได้ลองใช้ชีวิตอยู่ต่างด้าว อยากลองดูมั่งจัง   โดย: zmen 26 กันยายน 2548 13:22:50 น.

แอร้ยยย ตามคุณ zmen มาเม้นต์อีกแล้วค่ะ 5555+ คราวนี้คุณ zmen พิมพลาดนะคะ ไม้โทเกินมาค่ะ เพราะสำหรับคุณน้องสาวของดิชั้นเนี่ย ใช้ "ต่างดาว"เหมาะสมที่สุดแล้วค่ะ ส่วนคุณ zmen และปุถุชนทั่วไปใช้"ต่างด้าว"ค่ะ คิกๆๆ ว่าแต่ คุณน้องคะ เจ้จะบอกว่าเจ้ยังไม่สามารถตัดใจที่มีให้กับตาชินจังไปได้เลยค่ะไม่ว่าเค้าจะกลับประเทศเค้าไปนานเท่าไหร่แล้วก็ตาม อิอิอิ ปล. รักชินจัง   โดย: ตั่วเจ้ IP: 203.188.28.178 26 กันยายน 2548 19:15:07 น.

T_Ang กับวันพุธ แล้วจะแวะเข้าไปฟังเพลงอีกนะ ขอเพลงโดนๆด้วยล่ะ zmen ก็มาเที่ยวที่นี่จิ เด๋วพาเที่ยวนะ หุหุ ตั่วเจ้ก็ควรจะตัดใจจากน้องชินจังได้แล้วนะ เพราะเค้าก็มีเจ้าเข้าเจ้าของ(หัวใจ)แล้ว ก็คือเรานั่นเอง กร๊ากกกกกก (ตกลงเป็นแฟนใครกันแน่นะเรา)   โดย: แฟนพี่บีม 27 กันยายน 2548 5:55:36 น.

อืมม มีเอ็มมั๊ย ขอหน่อยสิ จะจีบ ถึงคุณจะมีแฟนหลายคนแล้วก็เหอะ นะ อยากไปเที่ยวเมลเบิรนมั่ง แต่ไม่มีตัง ปล เรื่องน่าสนใจอยากคุยเพิ่มเติมหนะ   โดย: เต้ IP: 210.211.91.141 30 กันยายน 2548 23:49:30 น.

เย้ย! โทษทีเต้ เพิ่งมาเห็นรีพลายเธออ่ะ (ว่าแต่เธอจะได้กลับมาอ่านมั้ยเนี่ย) นี่ใช่เต้ห้องออสป่าว ไงก็หลังไมค์มานะ เด๋วจะหลังไมค์เบอร์ msn ไปให้ มาลงเบอร์ตรงนี้ได้ไง เด๋วหนุ่มคนอื่นๆแอบแอดกันไม่หวาดไม่ไหว เราก็แย่จิ งิงิงิ   โดย: แฟนพี่บีม 2 ตุลาคม 2548 20:41:51 น.