 |
|
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
ในวันที่ฉันไม่มีใคร
ค่อยๆ เปิด ความรู้สึก ที่อยู่ในส่วนลึกของจิตใจออกมา ณ เวลา นี้ ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่า อะไรเป็นสาเหตุที่ฉันอยากจะเดินหนีจากสังคมที่สับสน วุ่นวาย หันไปทางไหน ได้เห็นที่ผู้คนที่ยิ้มให้กัน แต่เบื้องหลังรอยยิ้มนั้นเราไม่รู้เลยว่าเค้าคิดอะไรอยู่ และนี่ล่ะมั้งที่เป็น ต้นเหตุให้เลือกที่จะเดินหนีจากบุคคลที่ฉันศรัทธาแล้วมานั่งอยู่ในโลกที่มีแต่ฉันคนเดียว
มีหลาย ๆ คนตั้งคำถามกับฉันมากมายว่าฉันเป็นอะไร ดูฉันเงียบหายไปทำให้เค้าเป็นห่วง ... กี่วันแล้วที่ฉันไม่เปิดโทรศัพท์มือถือ ไม่ติดต่อใคร ไม่รับสายใคร ฉันจมอยู่กับตัวเอง ฉันไม่ได้ต้องการทำให้ทุกคนเป็นห่วง ฉันอยากจะขอบคุณทุก ๆ คนมากที่เป็นห่วงฉัน แต่รู้อะไรมั๊ย ยิ่งฉันรู้ว่าทุกคนเป็นห่วงฉันยิ่งอึดอัดและรู้สึกกดดันมากขึ้นกว่าเดิมอีกและนี่ก็คืออีกเหตุผลหนึ่งละมั้งที่ทำให้ฉันเลือกที่จะเดินกลับมาที่เดิมที่ฉันเคยอยู่
ฉันไม่เคยลืมหรอกว่าฉันเคยมีศรัทธา และฉันก็จะไม่ลืมสรัทธาที่เกิดขึ้นมาด้วย ฉันยังคงศรัทธาในสิ่งที่ฉันได้เห็นเสมอ แต่ฉันขอชื่นชมศรัทธานั้นอยู่ไกลๆ ดีกว่า แค่ฉันได้เห็นดาวของฉันประสบความสำเร็จ มีรอยยิ้มที่สดใส มีแต่คนรักและชื่นชมเค้าเหมือนที่ฉันชื่นชมและศรัทธา แค่นี้ฉันก็ดีใจและมีความสุขอย่างไม่รู้จะหาอะไรมาบรรยายแล้ว
เค้ายังคงเป็นแสงดาวแห่งศรัทธาของฉันเสมอ ฟ้ามันฟ้าเดียวกันมองจากที่ไหนก็เห็นดาวดวงเดียวกัน แน่นอนดาวดวงนั้นจะไม่หายไปไกลแน่ๆ วันไหนที่ฉันคิดถึงดาวแห่งความศรัทธา ไม่ยากฉันก็มองหาเค้าผ่านฟากฟ้า คงได้เห็นมั้ง
ฉันไม่ได้หวังให้ทุก ๆ คนมาเข้าใจฉัน ฉันไม่ได้ต้องการให้คนมากมายมาเป็นห่วง เพราะ ไม่มีใครหรอกที่รู้ว่า คำว่า โลกส่วนตัว ของฉัน มันเป็นอย่างไร แม้แต่ พ่อ แม่ ญาติ ๆ ของฉัน ยังไม่เคยมีใครได้สัมผัสมันเลย ทุกคนจะมองว่าฉันเป็นคนดื้อเงียบ แต่ก็เหมือนที่พูดบ่อย ๆ นั่นล่ะ ว่าฉันไม่จำเป็นต้องบอกทุก ๆ คนว่าฉันคิดและรู้สึกอะไรอยู่ ขอฉันเก็บความรู้สึก ทุกข์และสุขไว้กับตัวเองดีกว่า
แล้วสักวันฉันจะกลับมา แต่ในวันนั้น..ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ายังพอมีที่ว่างให้ฉันได้ยืนอยู่ในสังคมที่ฉันศรัทธาหรือเปล่า ฉันจะ..ขอเป็น หิ่งห้อย ที่ส่องแสงแม้นจะริบหรี่ในถ้ำมืดก็เถอะ วันนั้นอาจจะมีคนต้องการฉันบ้าง
| Create Date : 24 กันยายน 2551 |
| Last Update : 24 กันยายน 2551 10:19:14 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 372 Pageviews. |
|
 |
|
|
| โดย: เพลิน IP: 118.173.248.35 วันที่: 24 กันยายน 2551 เวลา:10:31:24 น. |
|
| โดย: ใครคนหนึ่ง IP: 125.27.236.147 วันที่: 24 กันยายน 2551 เวลา:21:35:42 น. |
|
|
|
|
| ดอกตะแบกสีม่วง |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
