: My American Pitbull
: My American Pitbull หลังจากคราวที่แล้วได้ลงเจ้าเกี๊ยวซ่าไป ตอนนี้เจ้าเกี๊ยวก็อายุราวๆ6 เดือนแล้วครับ แต่ยังไม่ได้ถ่ายภาพล่าสุดลง ไว้เดี๋ยวจะเอาเจ้าเกี๊ยวมาลงไว้ต่างหากนะครับ ตอนนี้เป็นตัวเมียที่กำลังเนื้อหอม แต่ก็คงต้องตัดใจทำหมันครับ เพราะเจ้าเกี๊ยวมันเป็นพันธุ์ทางที่ผมรับมาเลี้ยง เลยไม่อยากให้มันเป็นภาระของสังคมต่อไป จริงๆเจ้าเกี๊ยวเป็นแรงบันดาลใจให้ผมหาเจ้าคู่หูดูโอ คู่ใหม่มาเลี้ยงซึ่ง เป็นตัวผู้ทั้งคู่ครับ ซึ่งเป็นสุนัขพันธุ์อเมริกัน พิทบูลเทอเรียน์ บางคนอาจจะถามว่าทำไมถึงเอาพันธุ์นี้มาเลี้ยง มันดุมากนะ มันจะกัดหรือปล่าวแต่เท่าๆที่สัมผัสกับเขาแทบจะตลอดเวลา ไม่เลยครับ ขี้อ้อนสุดๆ หน้าตาแบบผม แถมเป็นผู้ชาย จะให้ผมไปเลี้ยงชิสุ ก็กระไรอยู่ถามว่าชอบไหม ชอบครับ แต่ความเหมาะสมกับไลฟ์สไตล์แล้วคงจะไม่ใช่แน่ๆ หรือทำไมไม่ไปเลี้ยงลอตไวเลอร์ หรือ เยอรมันเชฟเพิร์ดอืม โดยส่วนตัว ชอบ แต่ก็ไม่ดีกว่าครับ ก็แปลกนะครับ ที่เวลาผมจูงออกไปไหนมาไหน เวลาเจอคนส่วนมากถามก็จะถามอย่างที่ผมบอก ดุไหม กัดไหม ผมว่าของพรรณนี้อยู่ที่เราเองมากกว่าที่จะเลี้ยงดูเขาเป็นแบบไหน ทำไมอเมริกันพิทบูลถึงดุ จริงๆผมอยากจะแยกคำว่าดุ กับ สัญชาติญานออกจริงๆพับผ่าดิ อเมริกันพิทบูล นี่ดุน้อยกว่า รอตไวเลอร์ หรือ พวกโดเบอร์แมนพินเชอร์เสียอีกครับ ดุน้อยกว่าเกรฮาวด์เสียด้วยซ้ำไป เพียงแต่ภาพลักษณ์ของความเป็นเกมส์ เลยทำให้มันดูเป็นสุนัขที่ก้าวร้าว เกเร แต่จริงๆแล้วมันคือสัญชาติญาน มากกว่าครับ ผมเองเคยได้พูดคุย และ ดูสารคดีของสุนัขพันธุ์นี้มาบ้าง เท่าที่สังเกตุและสอบถามผู้รู้ เจ้าพิทนี่ก็เหมือนนักมวยครับ เวลาขึ้นสังเวียนการกัดมันจะไม่ได้กัดแบบเอาเป็นเอาตาย ไม่ได้กัดแบบเลือดขึ้นหน้า กัดแบบหน้ามืดตามัว แต่มันจะกัดแบบเหมือนนักมวยต่อยกันครับ เท่าที่เคยดูและได้พูดคุยกับคนที่เลี้ยง แต่... ถึงอย่างไรเสีย ผมเองก็ไม่สนับสนุนการกัดกันของสุนัขอยู่ดีเพราะว่าผมมองว่ามันคือเพื่อนมากกว่า และ ที่สำคัญ มันเจ็บเป็นครับทางที่ดีก็ต้องป้องกันไว้ก่อนเสมอ ผมเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไม หลายๆคนเวลาจูงสุนัขออกมา ไม่ค่อยใส่สายจูงกันจัง ผมก็ไม่เข้าใจจริงๆดิ วันก่อนผมพาไอ้เจ้าสองแสบ + 1 เกี๊ยวออกไปเล่นตอนเช้า เจอเจ้าโกลเด้นเข้า สองตัว แถมมีพุดเดิ้ล กับ ปั๊ก อีกอย่างละ 1 เจ้าของไม่ใส่สายจูงเจ้าโกลเด้น พอเจอเจ้าเด้กๆผมเข้า วิ่งมาหา เข้าใจว่าวิ่งมาเล่นด้วยแต่ด้วยการที่มันยังเด็ก มันก็คิดว่าจะเข้ามาทำร้าย มันก็กลัว แต่ที่สำคัญคือ เจ้าพุดเดิ้ล กับ เจ้าปั๊ก นี่ออกอาการลูกนักเลงมากเจ้าตัวเล็กผม กลัวมาก แต่เจ้าเกี๊ยวและเจ้าตัวเล็กอีกตัว ไม่ยอมครับเกือบได้มีเรื่องแหนะ อ้อ เจ้าตัวน้อยผมตอนนี้เพิ่งจะ 3 เดือนนิดหน่อยครับ ดีที่แฟนผมดึงไว้ทัน ไม่งั้นไอ้เจ้าแสบ คงได้งับหัวพุดเดิ้ลเป็นแน่แท้ คิดแล้วเหนื่อยใจจริงๆ ถ้ากัดกันเข้าจะเป็นอย่างไร ที่สำคัญไอ้เจ้าของหมา มันไม่คิดจะมาดึงมาดูหมามันเลย ปล่อยให้ผมกันไอ้เจ้าสามหน่อเอาไว้เอง แถมบอกว่า มันไม่กัดหรอก มันเล่น เออแฮะ ไว้วันหน้าวันหลังผมจะปล่อยสายจูงผมบ้าง ดูดิว่า ไอ้ปั๊ก กับ ไอ้พุดเดิ้ล ที่ดีแต่เห่ามันจะเป็นเช่นไร ไอ้เรานะกันหมาเราแทบตาย มันไม่ดูดำดูดีอะไรเลย เสร็จปั๊ป ก็วิ่งไป แถมปล่อยอุนจิ แล้วก็ไม่เก็บอีก มันเป็นตั้งกะเจ้านายยันลูกน้องเลยเวรกรรมแท้ๆ บ่นมามากและ ว่าแล้ว ขออวดเจ้าสองหน่อที่มาเป็นสมาชิกใหม่ผมก่อนดีกว่า เรื่องวีรกรรมนะมีอีกเพียบเลยหละครับ ทั้งไอ้เจ้าเกี๊ยวด้วยที่สุดแสนจะแสบทรวง ไว้จะมาเล่าต่อนะครับ : มาดูแบบแยกกันนะครับ ตัวแรกเป็นพี่ก่อนแล้วกัน เจ้าขุนศึก ตัวนี้เป็นพี่ครับ เพราะคลอดออกมาก่อน เจ้านี่ เรื่องไหนเรื่องไหน ไม่เคยเรื่องมากแต่จะกวนโอ๊ยก็เรื่องนอนและเรื่องกินครับ ก็อย่างว่าแหละครับ จ่าฝูงแต่เด็กเลย: อีกตัว เจ้าตัวนี้เป็นตัวน้องสุดท้องของคอกครับ สุดแสบประจำบ้านครับเล่นสุดๆ วีรกรรมเยอะมากๆ มากกว่าไอ้เจ้าตัวก่อนอีกครับ กินนอนไม่ต้องห่วง แต่เรื่องเล่นนี่ยอมไม่ได้เลยครับ ของเล่นอะไรพวกนี้แย่งเขาตลอด ไม่ยอมให้ใครได้เล่นเลย ตัวนี้ชื่อ นักรบครับ สุดๆจริงๆ หมดและครับ สำหรับเจ้า 2 แสบที่เพิ่งได้มาใหม่ แต่จริงๆมีอีกตัวที่ได้มาใหม่ แต่ยังไม่มีเวลาถ่ายรูปเขาลงเลยครับ กะว่าอีกซักพักจะเอามาให้เพื่อนๆสมาชิกได้ยลกันครับ ขอบคุณนะครับที่แวะมาชมกัน
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
เคยได้ยินว่า ถ้ามันกัดต้องเอาไม้มางัด จิงเป่าคะ ??