Bloggang.com : dada_aeiou : เพลิน ๆ อ่านบทความ ดี ๆ มาแ่บ่งปัน

เพลิน ๆ อ่านบทความ ดี ๆ มาแ่บ่งปัน

สิ้นสัปดาห์นี้ หวังว่า งานคงผ่านฉลุย มีจ๊อบนั่งรออีก.....ชีวิตคนทำงานนี่นะ
ว่ากันตามสภาพ......บางครั้ง งาน ก็เป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่ง แถมไม่มีน้อยใจ
งอล ในบางครั้งที่เราอาจพลั่งเผลอไม่สนใจทิ้ง ไว้เปะปะ (เห็นภาพป๊ะ)
ในยุคสมัยนี้.....การมีงานทำ ก็ถือว่าเป็นลาภอันประเสริฐ กับเศรษฐกิจในยุคนี้
ทำ ทำ ทำกันไปเถิด เหนื่อยก็พัก.....สารพัดวันลา ลาป่วย ลากิจ ลาพักร้อน
......มันเป็นยังไง ส่วนตัวไม่ค่อยได้ใช้

เกริ่นซะนอกลู่ หาเรื่องอ่านเล่นกันดีกว่า !!!

ความไว้วางใจ

กาลครั้งหนึ่ง…….”ไฟ”, “น้ำ” และ “ความไว้วางใจ”

…….ได้เดินเล่นกันอยู่ในป่า และคุยกันถึงว่า หากต้องพลัดหลงกันแล้ว…..... จะตามหากันเจอได้อย่างไร?…......................

ไฟ..........บอกว่า “ให้มองหาควัน เพราะว่าควันอยู่ที่ไหนผมก็อยู่ที่นั่น”

น้ำ......... ก็บอกว่า “ให้มองหาหญ้าเขียว ๆ และดอกไม้ ผมอยู่ตรงนั้นแหละ”

ความไว้วางใจ … ยิ้มเป็นนัย ๆ ก่อนจะพูดว่า “สำหรับผม พวกคุณต้องไม่ทำให้ผมหลงทาง เพราะถ้าผมหายไปแล้ว….. พวกคุณจะไม่มีวันได้ตัวผมกลับมาอีกเลย”

ขอขอบคุณ : //www.kwamru.com/%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B9%84%E0%B8%A7%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B9%83%E0%B8%88

เพลง อยู่ที่ความไว้ใจ (Bonus Track)

ศิลปิน จิดา

อัลบั้ม สวิงสวาย

เนื้อเพลง อยู่ที่ความไว้ใจ

* กลั่นมาจากหัวใจ ใสและสะอาด
งดงามยิ่งกว่า คำพุดใด
ไม่ว่านานเท่าไร ก็ยังยิ่งใหญ่
รักบริสุทธิ์ มี(ที่)ให้กัน
อยู่ที่ความไว้ใจ ผูกเรานั้นไว้ ให้เรามีกัน
ชุ่มฉ่ำในหัวใจ ที่ยังมีเธอไว้ทุกวัน

** กลั่นมาจากหัวใจ ใสและสะอาด
งดงามยิ่งกว่า คำพูดใด
ชื่นฉ่ำในหัวใจ รักที่สดใส
อยู่ในใจเรา เป็นความรัก ที่สวยงาม
…สดชื่นและสะอาด… สดใสบริสุทธิ์… จากหัวใจ

Create Date : 03 พฤษภาคม 2555

Last Update : 4 พฤษภาคม 2555 10:25:33 น.

150 comments

Counter : 1852 Pageviews.

เคยเห็นคนตาบอดไหม ??
POSTED BY admin on ก.ค. 1 under บทความดีๆ

คนตาบอด…ที่เดินไปไหนต่อไหนด้วยกันเป็นคู่ คุณอาจเจอพวกเขาได้ …ในที่ที่มีคนอยู่กันเยอะๆ เช่น ตลาดนัด พวกเขาไปที่นั่น…เพราะหวังว่า… คงจะมี คนใจบุญ ไปเดินอยู่ที่นั่นบ้าง

คนสองคน…ที่จับมือกัน ค่อยๆ เดินกระเถิบไปด้วยกันทีละนิด..ทีละนิด เพราะต่างคน… ต่างก็มองไม่เห็นอะไรกันทั้งคู่ นอกจากไม้เท้าคนละอันแล้ว…ในมือพวกเขาถือวิทยุเก่าๆ เครื่องนึง กับไมค์อีกอีกหนึ่งอัน…ที่ขาดไม่ได้…ก็คือขันอลูมิเนียม อาวุธสำคัญที่ใช้หากินอยู่ทุกวัน

ผมไม่ คุ้นหู กับเพลงที่เขาร้องนักหรอก แต่ก็ดูว่า…เขาตั้งใจร้องเหลือเกิน และดูเหมือนเขาก็ หวัง ว่าคุณจะต้องชอบมัน ผมเห็นเขาจับมือกัน วินาทีนั้น…ทำให้ผมนึกถึงอะไรบางอย่าง ที่ผมเคยมองข้ามมาตลอด

คุณเคยนึกถึงความรักของ..คนตาบอด..หรือเปล่า ตนตาบอดรักกันได้ยังไงนะ เพราะคนตาบอด…ไม่เคยรู้เลยว่า… คนรักของเขา..มีหน้าตาเป็นอย่างไร

คนตาบอด..จะรู้จักก็เพียงจิตใจของคนรักของเขาเท่านั้น
เมื่อเขามีความพอใจกันและกัน ไม่มีเกียรติยศ… ศักดิ์ศรี…ให้กังวลใจ เพราะต่างคนก็ต่างไม่มีสิ่งนี้ ต่างคน..ต่างก็ไม่มีเงิน ตาสองข้าง ปิดสนิท….แต่เปิดใจเข้าหากัน คนสองคนที่อยู่ด้วยกัน ด้วย “ใ จ” ล้วนๆ ความรัก….ก็เกิดจากตรงนั้น

คนตาบอด พาคนที่เขารัก ไปด้วยกันทุกหนทุกแห่ง
คนตาบอด ไม่เคยกลับบ้านดึก
คนตาบอด ออกจากบ้านพร้อมกัน…และกลับถึงบ้านพร้อมกัน
พวกเขาเคยแยกกันบ้างหรือเปล่านะ….?

คุณรู้หรือเปล่า
คนตาบอด…จับมือของคนที่เขารักไว้ตลอดทั้งวัน
คุณเคยทำอย่างเขาบ้างไม๊… ?

ผมกลับมานึกถึงความรักของคนที่ตาดี

หลายๆ คน มีเกียรติยศ หน้าที่ การงาน ที่ดีเหลือเกิน
หลายๆ คน ทั้งหล่อ ทั้งสวย…ทั้งรวย ทั้งฉลาด
แต่พวกเราหลายๆ คนกลับต้องมาเสียใจเพราะความรัก
หรือว่าพวกเรามองเห็นกัน….
เพื่อจะเรียกร้องสิ่งที่เราต้องการให้มากขึ้น….

เอ….พวกเราคาดหวังอะไรจากคนที่เรารัก….มากเกินไปหรือเปล่านะ

ขออนุญาติ ตัดทอนข้อความช่วงท้ายทิ้งค่ะ ขอบคุณค่ะ